filmov
tv
nXkeed x thothe - άγχος (audio)

Показать описание
Ερμηνεία/Στίχοι: nXkeed
Μουσική παραγωγή: thothe
Rec/Mix/Master/Programming: λόγου χάριν @ Red Frame Studio
Στίχοι:
Ξύπνησα μεσ´ στην υγρασία σήμερα το πρωί
Κι ήταν η πόλη μου κενή αφού έλειπες εσύ
Χορός με τέρατα σε ετοιμόρροπη σκηνή
Αν κάνουμε ένα λάθος θα μας κόψουν το σχοινί
Το παρελθόν με καλεί,
Και φεύγω απτό παρόν σαν να δραπέτευσα απ´την κλινική
Νυχτοπερπάτημα φώτα πόλης πορτοκαλί
Δίπλα assassin de la police μα δε μιλάει κανείς
Δέντρα χορεύουνε στον άνεμο, όλα είναι τέχνη
Ή σαν μαγεία όποτε βρίσκω διαμάντια στη λάσπη
Έξω χιονίζει, ανεκτίμητη ησυχία που φέρνει
Έχεις μονάχα μια ευκαιρία και σου λένε ασ´τη
Τέρατα μου δείξαν πως ζητάνε την αγάπη μου
Κι όσο μισώ τους στίχους μου τους κουβαλάω στην πλάτη μου
Βιώματα απόμερα να τα βρω με την πάρτη μου
Τα χώματα ζωντανεύουν στα απόνερα απ´το δάκρυ μου
Στη μουσική κρύβεται η αλήθεια, τράβα ψάξτη μόνος
Τα νεύρα τσίτα, βράδια ξύπνια, στο στήθος μου πόνος
Από την κόλαση απευθείας σαν θανάτου γόνος
Μυαλό σε μάχη, όχι εγρήγορση, βγαίνω απ´το σκότος
Ο χρόνος πέρασε κι εν τέλει οι άνθρωποι ξεχνάν
Σβήνω κεριά πάνω στα χέρια μου μα δε πονάν
Στην πλάτη μάτια καρφωμένα επίμονα κοιτάν
Δε βρίσκω σωτηρία αφού όσα αγάπησα είδα να σπαν
Πάλι κολλάω και δε μπορώ να σου γράψω ρεφρέν
Σοβάδες πέφτουν απ´τα μπάζα, τα μπάσα με καίνε
Τρίζουν τα κόκαλα απτό κρύο, δύσπνοια από τ´ άγχος
Ο δρόμος πάντα είναι πιο δύσβατος αν πας μονάχος
Και ψάχνω τρόπους κι αφορμές να πιστέψω στο ψέμα
Κι αν έχω θέματα με σένα θα χω και με μένα
Στην καρδιά φλόγα που δε σβήνει μα στα πόδια πάγος
Και δε θα βγεί αυτός ο δρόμος αν τον πάω μονάχος x2
//
NOT A POET
Μουσική παραγωγή: thothe
Rec/Mix/Master/Programming: λόγου χάριν @ Red Frame Studio
Στίχοι:
Ξύπνησα μεσ´ στην υγρασία σήμερα το πρωί
Κι ήταν η πόλη μου κενή αφού έλειπες εσύ
Χορός με τέρατα σε ετοιμόρροπη σκηνή
Αν κάνουμε ένα λάθος θα μας κόψουν το σχοινί
Το παρελθόν με καλεί,
Και φεύγω απτό παρόν σαν να δραπέτευσα απ´την κλινική
Νυχτοπερπάτημα φώτα πόλης πορτοκαλί
Δίπλα assassin de la police μα δε μιλάει κανείς
Δέντρα χορεύουνε στον άνεμο, όλα είναι τέχνη
Ή σαν μαγεία όποτε βρίσκω διαμάντια στη λάσπη
Έξω χιονίζει, ανεκτίμητη ησυχία που φέρνει
Έχεις μονάχα μια ευκαιρία και σου λένε ασ´τη
Τέρατα μου δείξαν πως ζητάνε την αγάπη μου
Κι όσο μισώ τους στίχους μου τους κουβαλάω στην πλάτη μου
Βιώματα απόμερα να τα βρω με την πάρτη μου
Τα χώματα ζωντανεύουν στα απόνερα απ´το δάκρυ μου
Στη μουσική κρύβεται η αλήθεια, τράβα ψάξτη μόνος
Τα νεύρα τσίτα, βράδια ξύπνια, στο στήθος μου πόνος
Από την κόλαση απευθείας σαν θανάτου γόνος
Μυαλό σε μάχη, όχι εγρήγορση, βγαίνω απ´το σκότος
Ο χρόνος πέρασε κι εν τέλει οι άνθρωποι ξεχνάν
Σβήνω κεριά πάνω στα χέρια μου μα δε πονάν
Στην πλάτη μάτια καρφωμένα επίμονα κοιτάν
Δε βρίσκω σωτηρία αφού όσα αγάπησα είδα να σπαν
Πάλι κολλάω και δε μπορώ να σου γράψω ρεφρέν
Σοβάδες πέφτουν απ´τα μπάζα, τα μπάσα με καίνε
Τρίζουν τα κόκαλα απτό κρύο, δύσπνοια από τ´ άγχος
Ο δρόμος πάντα είναι πιο δύσβατος αν πας μονάχος
Και ψάχνω τρόπους κι αφορμές να πιστέψω στο ψέμα
Κι αν έχω θέματα με σένα θα χω και με μένα
Στην καρδιά φλόγα που δε σβήνει μα στα πόδια πάγος
Και δε θα βγεί αυτός ο δρόμος αν τον πάω μονάχος x2
//
NOT A POET