Φωτιά

Ποιά είναι η αλήθεια και πού είσαι εσύ;
Ποιά φαντασία σου έχει σκιάσει την λογική;
Ποιό νόμισμα στην δική σου ψυχή αντιστοιχεί;
Ποιά η ανάγκη σου η πραγματική;

Εδώ κι εκεί, παντού, κι από την αρχή,
Πότε στους πρόποδες, πότέ κορυφή,
Η θεραπεία παίρνει τώρα μορφή, κι εσύ είσαι αυτή,
Κάνε τον εαυτό σου ένα μ'αυτή.

Η ψυχοσύνθεσή σου αντανακλά,
Και για τους γύρω σου να είσαι καλά.
Και πίστεψέ με όλοι πονάμε όμως ποτέ δεν είναι αργά,
Αποποιήσου κάθε "εγώ" και "λεφτά".

Ποιά είν' αλήθεια σου και πού'σαι εσύ;
Κάπου εθεάθη κι εσύ ήσουν εκεί,
Κι αφού την είδες, έχεις δει, δεν πας τυφλός, το έχεις πει,
Με τα όνειρά σου δεν θα δεις προκοπή.

Γιατί τα όνειρά σου είναι φωτιά,
Κι εσύ πηγαίνεις με τα μάτια κλειστά (μέσα στην καύλα)
Και φυσικά, και ασφαλώς, σκέψου κι αυτό,
Μην πας γυμνός και τελικά παραδοθείς στη φωτιά.

Κι όσο φυσάει δυναμώνει η φωτιά,
Κι έχουν καεί όσοι ποθήσαν πολλά,
Κι όσο δεν είσαι ολιγαρκής και ασυμβίβαστα το ζεις,
Έχε τον νου σου, μακριά απ'τη φωτιά.