ΠΑΤΗΡ ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΜΩΡΑΪΤΗΣ 20-11-16 : Η παραβολή του άφρονος πλουσίου

[sotiriou.emilios]

Ποῦ εἶναι οἱ ποιμένες, πού θά στηρίξουν τό ποίμνιό τους καί θά τό βοηθήσουν νά ξεπεράσει τό Ἐκκλησιολογικό καί Δογματικό του αὐτό ἀδιέξοδο;
Μέχρι πότε, νομίζετε, ὅτι τό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας μας θά ἀνέχεται στήν κεφαλή του ποιμένες συσχηματισμένους μέ τήν αἵρεση τοῦ παπισμοῦ καί τήν παναίρεση τοῦ οἰκουμενισμοῦ;
Μέχρι πότε θά παριστάνετε τούς ‘’καλούς ποιμένες’’, ἐνῷ στήν πράξη φέρεστε ὡς ’’ποιμένες μισθωτοί’’, σπαράζοντες κάθε ἀθῶο ὁμολογητή τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεώς μας;
Σεβαστοί μας Ἀρχιερεῖς, καλεῖστε νά βγεῖτε τώρα καί νά ἀπαντήσετε ξεκάθαρα στόν λαό τοῦ Θεοῦ: Πιστεύτε ἤ ὄχιστόν ρόλο πού σᾶςἀνέθεσε ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησίακαίστήνὑπόσχεση πού δώσατε τήν ἡμέρα τῆς ἐνθρονίσεώς σας;
Ἐάν πράγματι ὁμολογεῖτε ὅλα τά ἄρθρατοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεώς μας καί δέν ἀνέχεστε, ὄντως, τήν ὑβριστική καταπάτηση κάποιων ἀπό αὐτά, τότε γιατί δέν βγαίνετε νά τό πεῖτε στόν λαό μας, πού ἔχει μπερδευτεί μέ τήν σιωπή σας καί κινδυνεύει νά χάσει τήν πατροπαράδοτη Πίστη του;
Τί σᾶς ἐμποδίζει νά ὁμολογήσετε εὐθέωςτήν προσήλωσή σας στίς ἀποφάσεις τῶν Οίκουμενικῶν μας Συνόδων καίστίς Διδαχές τῶν Ἀγίων μας Πατέρων;
Γιά ποιόν λόγο κρατᾶτετά στόματά σας κλειστά καί δέν καταγγέλλετε ἀπό ἄμβωνοςτήν ψυχοκτόνο δράση τῶν αἱρέσεων καί προπαντός τῆς παναίρεσης τοῦ οἰκουμενισμοῦ;
Τί σᾶς κάνει, νά γίνεστε ἕνα μέ τούς καρδιναλίους καί τούς πάστορες συμπροσευχόμενοι κάθε τόσο μαζί τους, ἀκόμα καί μέσα στόν σεπτό πατριαρχικό μας Ἱερό Ναό ;
Τί εἶναι αὐτό, πού σᾶς κρατάει ἐπί πενήντα ὁλόκληρα χρόνια ὀμήρους τῶν λεγομένων διαχριστιανικῶν καί διαθρησκειακῶν διαλόγων, ὅταν οἱ δαιμονόπληκτοι συνομιλητές σας ἐμμένουν στήν πλάνη τους καί παραμένουν ἀμετανόητοι παρά τίς πολυχρόνιες συζητήσεις σας;
«Ἅγιοι πατέρες» ἕνα μόνο μας μένει γιὰ νὰ μὴ χαθούμε ἐντελῶς. Κηρύξτε τὴν ἐκκλησία καὶ τὸ ἔθνος τῶν ὀρθοδόξων Ἑλλήνων, ἐν διωγμῷ.
Ἀρχίστε νὰ κτυπᾶτε τὶς καμπάνες σ’ ὅλες τὶς ἐκκλησίες τῆς πατρίδας μας πένθιμα νύχτα-μέρα, μέχρις ὅτου ἀνασταλοῦν οἱ ἀντίχριστοι νόμοι τῆς Νέας τάξης ποὺ σὰν τὸ στόμα τοῦ Ἅδη πάει νὰ καταπιεῖ ὅ, τι ἔχει μείνει σωστὸ καὶ ὄρθιο.
Σεβαστοί μας πατέρες, ‘’ὅ ποιεῖτε, ποιήσατε τάχιον’’. Διαφορετικά, εἶναι ὁλοφάνερο ὅτι θά προκύψουν διαιρέσεις καί ἀπώλειες ψυχῶν. Καί τότε ἡ εὐθύνη θά βαραίνει αἰωνίως ἀποκλειστικά καί μόνον τίς πλάτες τίς δικές σας. Μή γένοιτο.