Γιώργος Νταλάρας - Μία Είναι Η Ουσία | George Dalaras - Mia Einai I Ousia - Live

Показать описание

Γιώργος Νταλάρας - Μία Είναι Η Ουσία | George Dalaras - Mia Einai I Ousia - Live

Γιώργος Νταλάρας - Τραγούδια με ουσίες - Ζωντανή Ηχογράφηση από το Ωδείο Ηρώδου του Αττικού Ιούλιος 1997

ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΕ ΟΥΣΙΕΣ Αλλά και με ευαισθησίες, ιστορικές μνήμες και ήθος που καταγράφουν μια κοινωνική πραγματικότητα όπως αυτή διαμορφώθηκε από το 1920 ως τις μέρες μας, σε όλα τα είδη του αστικού τραγουδιού -σμυρναίικο, ρεμπέτικο, οπερέτα, επιθεώρηση, ελαφρό, λαϊκό, σύγχρονο, ροκ- που κάνουν χρήση "ουσιών".

Ο Γιώργος Νταλάρας αγκαλιάζοντας με αγάπη όλο αυτό το υλικό καταφέρνει για άλλη μια φορά, με τις αξεπέραστες ερμηνευτικές του ικανότητες και τη βαθιά μουσική του γνώση, να δώσει το καλλιτεχνικό του στίγμα σε τραγούδια με ιστορία 100 και πλέον χρόνων και να καταδείξει το αυτονόητο δικαίωμα της τέχνης να μιλά για τα ανθρώπινα πάθη. Έτσι εκπληρώνει και την υπόσχεση, που 25 χρόνια πριν είχε δώσει στο ακροατήριό του, όταν παίζοντας δυο χασικλίδικα τραγούδια στις συναυλίες του Ορφέα είχε αναγγείλει την κυκλοφορία ενός δίσκου αφιερωμένου σε τραγούδια με ουσίες.

Ο μελετητής του ελληνικού τραγουδιού Παναγιώτης Κουνάδης, ο οποίος είχε και την ιδέα, μετά από πολύχρονες έρευνες συγκέντρωσε πάνω από 2000 τραγούδια με θέμα τις ουσίες "απαγορευμένες" και μη, από όπου επέλεξε και το υλικό των δύο πολυτελών εκδόσεων που θα κυκλοφορήσουν, παραδίδοντας μας ουσιαστικά την πρώτη εμπεριστατωμένη μουσικά και ιστορικά γι' αυτό το είδος έκδοση.

Cobalt Music

Στίχοι: Λευτέρης Χαψιάδης
Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος

Στίχοι
Μία είναι η ουσία:
δεν υπάρχει αθανασία

Άιντε μία είναι η ουσία:
δεν υπάρχει αθανασία

Αχ και του παράδεισου η κοιλάδα
δε χωράει την Ελλάδα

Να `σουνα, Θεέ μου, πότης
να σωθεί η ανθρωπότης,
στο μεθύσι σου απάνω
να μαχαίρωνες το Χάρο.

Μία είναι η ουσία:
δεν υπάρχει αθανασία

Άιντε μία είναι η ουσία:
δεν υπάρχει αθανασία

Άιντε ν’ αρρωστήσει ο Άγιος Πέτρος
να τη βγάλουμε και φέτος.

Να `σουνα, Θεέ μου, πότης
να σωθεί η ανθρωπότης,
στο μεθύσι σου απάνω
να μαχαίρωνες το Χάρο.