Ποση ομορφιά, τι υπέροχο βίντεο, με καθε εικόνα που βλέπουμε ταξιδεύουμε και γαληνευει η ψυχη μας.
Υπεροχο ειλικρινά κατι το ανεπανάληπτο, συγχαρητήρια!!!
maroulischaralabos
Υπέροχο ...μας ταξιδεύει μας ξεκουράζει ...αξια
mariasuranidou
Τι ομορφιά είναι αυτή ? Υπέροχο βίντεο. ❤
ΘεοδώραΑργυρώΚ
Να πούμε ότι η "Μαρουσιάνα" είναι αληθινή ιστορία.
Διαβάζουμε: "...σύμφωνα με το θρύλο η Μαρουσιάνα, η οποία κατάγονταν από ένα αρχοντοσόι ορεινού χωριού της περιοχής μας, αγάπησε τον Κωνσταντή, ένα φτωχόπαιδο με δίψα όμως για τη ζωή, που διάβαζε πολύ και είχε βάλει ως στόχο να γίνει γιατρός. Οι δυο τους αγαπήθηκαν πολύ και όταν οι περιστάσεις της ζωής τους έφεραν μακριά τον έναν από τον άλλο η Μαρουσιάνα βρέθηκε να περιπλανιέται στα βουνά, για πέντε μήνες..."
Να και οι στίχοι:
Ωρέ πέντε μήνους, έξι αγράχτια, πέντε μήνους, έξι αγράχτια,
πότε τα 'γνεσες, Μαρουσιάνα μ', άιντε πότε τα, ωρέ τα 'γνεσες;
Ωρέ κι άλλους τόσους, δυό κουβάρια, κι άλλους τόσους, δυό κουβάρια,
πότε τα 'μασες, Μαρουσιάνα μ', άιντε πότε τα, ωρέ τα 'μασες;
Ωρέ κι άλλους τόσους γκιζερούσα, κι άλλους τόσους γκιζερούσα,
στα ψηλά βουνά, Μαρουσιάνα μ', άιντε στα ψηλά, ψηλά βουνά.
Ωρέ την αγάπη μου γυρεύω, την αγάπη μου γυρεύω,
πού να την εβρώ, Μαρουσιάνα μ', άιντε που να τη, να την εβρώ;
Ωρέ μέσα σε μπαξέ τη βρίσκω, μέσα σε μπαξέ τη βρίσκω,
στα τριαντάφυλλα, Μαρουσιάνα μ', άιντε στα τριαντά-, τριαντάφυλλα.
Ωρέ που 'σουν ξένε μ' το χειμώνα, που 'σουν ξένε μ' το χειμώνα,
το χινόπωρο, Μαρουσιάνα μ', άιντε το χινό-, χινόπωρο.
Ωρέ ήμουνα μακριά στα ξένα, ήμουνα μακριά στα ξένα,
ξενοδούλευα, Μαρουσιάνα μ', άιντε ξενοδού, ωρέ δούλευα.
Ωρέ κι όσα έβγαζα ο καημένος, κι όσα έβγαζα ο καημένος,
σένα τα 'στελνα, Μαρουσιάνα μ', άιντε σένα τα, ωρέ τα 'στελνα.
Ωρέ σου 'στειλα γυαλί και χτένι, σου 'στειλα γυαλί και χτένι,
να γυαλίζεσαι, Μαρουσιάνα μ', άιντε να γυαλί-, γυαλίζεσαι.
karmam
Το Περτούλι πρωτοαναφέρεται στον κώδικα 221/8α της Μονής Βαρλαάμ στις αρχές του 10ου αι., ενώ στα 1720 επειδή έπεσε επιδημία πανούκλας ερημώθηκε και ξανακατοικήθηκε από τον Τριαντάφυλλο Χατζή Μπέρτα στον οποίο, κατά μία εκδοχή οφείλεται και το όνομα του χωριού (Μπερτούλι, το χωριό του Μπέρτα).
Το όνομα Περτούλι συναντάται και σε κατάστιχο του Μεγάλου Μετεώρου, το 1741 όπως και σε αναφορά των κατοίκων του Ασπροποτάμου προς τον πασά των Τρικάλων το 1841. Τον Ιούνιο του 1823 κάηκε από τον Αρβανίτη Σελιχτάρ Μπόδα μαζί με το Νεραϊδοχώρι και την Πύρρα και έτσι καμμένα τα βρήκαν όταν τα επισκέφθηκαν το 1826, ο Στουρνάρης και ο Κασομούλης. Το Περτούλι ξαναχτίζεται στα 1841 όπως και ο πύργος του Χατζηγάκη, εγγονού του Χατζή Μπέρτα που σώζεται μέχρι σήμερα. Το 1943 η ιστορία επαναλαμβάνεται για το Περτούλι καταστρέφεται γιατί ήταν η έδρα του Κοινού Γενικού Στρατηγείου των ελληνικών αντιστασιακών οργανώσεων κατά των Αγγλων.
Για αυτά που θα συναντήσουμε και θα δούμε στην περιοχή μας δίνει μια γεύση ο ναός της Αγ. Κυριακής που συναντάμε μόλις μπαίνουμε στον οικισμό του Περτουλίου και που το πανηγύρι την ημέρα της γιορτής της είναι ανεπανάληπτο και αφήνει αξέχαστες στιγμές.
Το Περτούλι, περιτριγυρισμένο από τα ξακουστά βουνά Νεράϊδα, Κόζιακας, Λουπάτα και Αυγό και γεμάτο από πυκνά δάση, καταπράσινα λιβάδια, αγριολούλουδα που με την πολυχρωμία τους ξεπετάγονται δίπλα στα ψηλά έλατα και τα τρεχούμενα νερά του χειμάρρου που γεμίζουν με υδρόβια φυτά, δεν θα ήταν υπερβολή να μιλήσουμε για ένα ορεινό παράδεισο.
Το εκκλησάκι των Αγ. Αποστόλων, μια άσπρη μινιατούρα μέσα στο καταπράσινο τοπίο, που γίνεται ακόμα πιο γραφικό και πανέμορφο όταν το χιόνι σκεπάζει την περιοχή και προσφέρει μια εικόνα που δεν μπορεί να συλλάβει ο ανθρώπινος νους εάν δεν τη ζήσει από κοντά. Πασίγνωστα όσο και ονειρεμένα είναι τα Περτουλιώτικα λιβάδια, μεγάλες καταπράσινες εκτάσεις στις οποίες βόσκουν αμέριμνες αγελάδες ντόπιος κτηνοτρόφων.
Ανάμεσα στην Ελάτη και το Περτούλι υπάρχει το Χιονοδρομικό Κέντρο Περτουλίου, ένα υπέροχο τουριστικό Χιονοδρομικό Κέντρο που μόνο και μόνο λόγω της μικρής του απόστασης από τα χωριά της περιοχής αλλά και τα Τρίκαλα, συγκεντρώνει τα βλέμματα των φίλων του σκι.
