Φευγαλέος-Οδός Ονείρων feat Γουίνι

Μίξη - Mastering: Μουσείο Τσιτσάνη
Στίχοι - Ερμηνεία: Ορέστης-Βαγγέλης

Στίχοι

Βερς 1

Κοιτώντας τα 'στρα απ'την ταράτσα μια ευχή έκανα μα βγήκε σε κατάρα.
Όταν δεν ονειρεύομαι τραγουδάω γράφω διαμάντια γράφω μουσική για το αύριο που θα ρθει μα μένω εδώ μένω στάσιμος στο κρατικό μηχανισμό μας έχουν κλεισμένους στο μπετό τροφή πλέον τα ψέματα από την tv άμα μιλήσεις θα σου πάρουν το λαιμό.
Κοζάρουνε μόνο φράγκα και αιδία τέτοιοι μάγκες δεν υπάρχουν ούτε σε ταινία.
Απέχω από τα δήθεν πρότυπα σας και την κωλοκοινωνία σας σκατα σε 'σας και όλους τους ομοίους σας .
Μην με κοιτάς στα μάτια γιατί η αλήθεια πονάει φοβάμαι να την δω και όταν την βλέπω γελαει.
Στην ταράτσα μεθάω στην ταράτσα τραγουδάω στην ταράτσα το μέλλον μου θα δω γενικά είμαι απ'τα παιδιά που άμα τα θίξεις δεν θα δείξουν σεβασμό, εσύ ρε πουστοπαιδο να δειχνεις σεβασμό να εκτιμάς ο,τι έχεις να βοηθάς για ο,τι δεν έχεις και πότε δεν παίζει να την δω.
Στο μικροφωνο πάντα παρών γι'αυτό τραγουδάω αυτός είμαι εγώ έτσι το πάω εγώ και στα αρχιδια μου στην τελική αν δεν δώσεις σεβασμό.
Έχω μάθει να ξεχωρίζω μουνί με ψυχή δεν με νοιώθεις δεν με εκφράζεις πάλι απ'την αρχή
δεν θέλω να αγγίξω κάθε σκουπίδι που με ακούει από την αρχή.

Ρεφρεν

Είναι οδός ονείρων η ζωή δεν είναι ευθεία είναι ολόκληρη στροφή και αν πέσεις ποτέ δεν θα φτάσεις στην κορυφή, στην τελικά κάνω απλά μουσική απλά το αγαπώ απλά αγάπησα τα μάτια σου για τελευταία φορά και έπεσα στην κατηφόρα, κατάρα ή ευχή δεν ξέρω τι στην ευχή γίνεται από δω και πέρα, ώρα με την ώρα μέρα με την μέρα και από αύριο καλημέρα.

Είναι οδός ονείρων η ζωή δεν είναι ευθεία είναι ολόκληρη στροφή και αν πέσεις ποτέ δεν θα φτάσεις στην κορυφή, στην τελική κάνω απλά μουσική απλά το αγαπώ απλά αγάπησα τα μάτια σου για τελευταία φορά και έπεσα στην κατηφόρα, κατάρα ή ευχή δεν τι στην ευχή γίνεται από δω και πέρα, ώρα με την ώρα μέρα με την μέρα και από αύριο καληνύχτα

Βερς 2

Είναι τα όνειρα αυτά που μας κρατάνε ξύπνιους και το δικό μου όνειρο είναι φύγω μακριά να πάρω τα άτομα αυτά που αγαπάω τρελά μακριά από όλους και από όλα αλλά δίχως λεφτά αυτά έχουν κάνει φτερά δεν φέρνουν τα χαμόγελα δε τα γουστάρω αυτά θέλω αληθινά να τα κοιτάς και να μαγεύεσαι σαν πρώτη φορά..δε θέλω τηλεοράσεις δε θέλω τα τηλέφωνα θέλω να πάμε στα παλιά όπως στα προσφυγικά εκεί όπου μεγάλωσα και είδα τη φτώχεια καλά.. Έκανα όνειρα πολλά μέσα σε αυτή τη γειτονιά αλλά γκρεμήσαν ότι υπήρχε και τα έφτιαξαν όλα ψηλά.. Είναι η οδός τον ονείρων έτσι πάνε αυτά μη διακρίσεις ξανά όλα θα φτιάξουνε αλλά έλα να πάμε μακριά... Τα χρόνια έχουν περάσει και βρήκα αδέρφια σωστά έγιναν οι οικογένεια μου και παλεύω γιαυτα έχω και έναν έρωτα που αγαπάω τρελά άμα τη χάσω θα πεθάνω έχουμε αισθήματα αρκετά... Και όσοι είμαστε οικογένεια είμαστε όλοι τρελοί οπότε παίζει η πανάθα σκάμε απ το Δαφνί..

Ρεφρεν.