Μανώλης Κοκολάκης_ΩΣ51_ΠΑΘΗ ΚΥΡΙΟΥ, ΜΙΜΗΣΗ_09-12-12. Μας περιγράφει ο ευαγγελιστής Ιωάννης σχετικά: «ἐζήτει ὁ Πιλᾶτος ἀπολῦσαι αὐτόν·… οἱ δὲ ἐκραύγασαν· ἆρον ἆρον, σταύρωσον αὐτόν». (Ιω. κεφ. 19ο, στ. 12 & 15). Δηλαδή: ο Πιλάτος ζητούσε με κάθε τρόπο να Τον απολύσει (Τον Χριστό)... οι δε (αρχιερείς) κραύγαζαν, πάρε Τον, πάρε Τον από μπροστά μας, σταύρωσέ Τον.
Διανύουμε ήδη το Τριώδιο, πλησιάζοντας και στη Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Σε όλη αυτή την περίοδο προετοιμάζουμε τον εαυτό μας με αγώνα πιο εντατικό για να βιώσουμε τα γεγονότα την Μ. Εβδομάδας και την Ανάσταση του Κυρίου. Και τι καλύτερο για να αντέχουμε και τα παθήματα του βίου μας από το να συλλογιζόμαστε πως απαραιτήτως προ της Ανάστασης του Χριστού προηγούνται τα Πάθη και η Σταύρωσή Του.
Όλοι έχουμε παθήματα στη ζωή μας, ταλαιπωρίες και δυσκολίες, πολλές φορές απανωτές η μία μετά την άλλη. Τόσο που να μη διαφαίνεται ελπίδα στην καθημερινότητά μας. Και όμως, το πιο πυκνό σκοτάδι πάντοτε διαδέχεται το πρώτο φως της μέρας. Αλλά με ποιο τρόπο αντιμετώπισε ο Κύριος τα Πάθη Του; Στην ακατανόητη λύσσα και μανία των σταυρωτών Του, παρέμεινε πράος και προσευχόμενος. Απέναντι στον δειλιάζοντα Πιλάτο που ουσιαστικά αναγνώρισε την αθωότητά Του, παρέμεινε ολιγόλογος και υπομονετικός. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αδικία από αυτήν που υπέστη ο Κύριος, όχι μόνο διότι ήταν παντελώς αναμάρτητος, αλλά και γιατί είχε ευεργετήσει με πολλούς και ποικίλους τρόπους τον κλήρο και τον λαό των Εβραίων. Αυτό τον λαό που τώρα ζητούσε τον μαρτυρικό Του θάνατο. Αλλά από τον θάνατο του Κυρίου, ξεπήδησε η δική μας σωτηρία. Και μας άφησε παράδειγμα απαράμιλλο, ώστε να το ακολουθήσουμε εργαζόμενοι τη σωτηρία μας. Όταν μας τραντάζουν και μας διαλύουν τα παθήματα της ζωή μας, εξωτερικά και εσωτερικά, ας φέρνουμε νοερά μπροστά μας τον Κύριο, τον αρχηγό και τελειωτή της πίστης μας. Άφησε τα πάντα στα χέρια του Πατέρα Του, ως άνθρωπος υποτάχτηκε στο θέλημα της Αγίας Τριάδας και εξασφάλισε την επιστροφή μας στη Βασιλεία Του. Ας τον μιμηθούμε κατά τις δυνάμεις του ο κάθε πιστός, με υπομονή, καρτερία πραότητα, συγχωρητικότητα. Ας αφεθούμε και εμείς στα δικά Του χέρια έχοντας τη βεβαιότητα ότι αυτά τα παθήματα είναι τα διακριτικά σημεία της χριστιανικής μας ταυτότητας. Είναι τα διαπιστευτήρια του αγώνα μας για να γίνουμε χριστοειδείς άνθρωποι. Στον παρόντα καιρό χριστοειδείς κατά τα παθήματα, στο μέλλοντα αιώνα χριστοειδείς κατά τη θέωση και την συγκληρονομία της δικής Του Βασιλείας. Ας μας αξιώσει!
Αγαπητοί μου αδελφοί, σας εύχομαι καλή ακρόαση και ευλογημένη αυριανή.
