Δημήτρης Ι. Μπρούχος - ' Κομμένη πατρίδα...' με την Παμπίνα Κοντέα

"ΚΟΜΜΕΝΗ ΠΑΤΡΙΔΑ"

Στίχοι - Μουσική:
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Ι. ΜΠΡΟΥΧΟΣ

Ερμηνεία:
ΠΑΜΠΙΝΑ (ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΑ) ΚΟΝΤΕΑ

Εναρμόνιση - πιάνο - μίξη - ηχοληψία:
ΑΝΔΡΕΑΣ ΓΕΩΡΓΑΛΗΣ

Ήταν τέλος Άνοιξης με αρχές Καλοκαιριού του 2007, στην καρδιά της περιόδου 2005-2013, που η Κύπρος ήταν η δεύτερη πατρίδα μου και ο πολιτισμός το διακόνημά μου, μέσα από μια τιμητική θέση.
Τότε, σε μια τυχαία συνάντηση γνώρισα ένα κορίτσι με αγγελικό πρόσωπο, με άδολο βλέμμα, με καθαρή καρδιά, με κρυστάλλινη φωνή και με αληθινή αγάπη για τη μουσική, με όραμα την έκφρασή της μέσα από το τραγούδι.
Μετά από αρκετές συναντήσεις μας με κοινούς φίλους στη Λευκωσία, όπου εκείνο σπούδαζε κι εγώ διέμενα, ένα βράδυ γυρίζοντας στο σπίτι, έχοντας τη φωνή του στ’ αυτιά μου και μέσα μου, έγραψα αυτούς τους στίχους, που μιλούσαν μ’ έναν αλλιώτικο τρόπο για την Κυπριακή Τραγωδία. Σχεδόν ταυτόχρονα μου βγήκε και η μουσική. Τις αμέσως επόμενες μέρες, μπήκαμε στο στούντιο του Ανδρέα Γεωργαλή, ο οποίος έκανε την εναρμόνιση, έπαιξε πιάνο, έκανε την ηχοληψία και τη μίξη του ήχου κι εγώ δίδαξα το τραγούδι στο κορίτσι με τα μεγάλα εκφραστικά μάτια που ρουφούσαν την κάθε στιγμή. Το τραγούδι το «γράψαμε» επί τόπου. Ένα μικρό θαύμα είχε συντελεστεί. Η ερμηνεία του αβίαστη, βιωματική, λυγμική, αποκαλυπτική, πόσο μάλλον που το κορίτσι ήταν τότε σχεδόν… παιδί. Κι εγώ σε όλη τη διάρκεια της ηχογράφησης, έκανα προσπάθεια να συγκρατήσω τον εαυτό μου από τη συγκίνηση… Το τραγούδι, παρέμεινε ως μια καταγραφή συναισθημάτων μιας καθόλου τυχαίας στιγμής. Τα χρόνια πέρασαν, το κορίτσι έγινε γυναίκα, μέστωσε η φωνή της, έκανε μια ζηλευτή διαδρομή με συνεχώς ανοδική πορεία, σημαντικοί δημουργοί της εμπιστεύτηκαν τραγούδια τους κι εγώ φύλαγα πάντα σε μια ζεστή γωνιά της καρδιάς μου, εκείνη την ηχογράφηση. Σ’ αυτό το παντοτινό κορίτσι, αισθάνομαι την ανάγκη να αφιερώσω το πρώτο μας εκείνο αγαπημένο τραγούδι, εμπνευσμένο από την Μαρτυρική Μεγαλόνησο, τους Αγνοούμενους, τους Πρόσφυγες και τα Αθώα Θύματα, με τίτλο: «Κομμένη πατρίδα». Μόνο που σήμερα, το κορίτσι είναι μια από τις σημαντικότερες φωνές και πιο δημοφιλείς παρουσίες, που ακούει στο όνομα Παμπίνα (Χαραλαμπία) Κοντέα, που κάνει περήφανο τον τόπο της κι αυτούς που την εμπιστεύτηκαν κι εγώ, ακούγοντας τη φωνή της, αφήνω πια τη συγκίνηση να με ξεπερνάει...

«ΚΟΜΜΕΝΗ ΠΑΤΡΙΔΑ»
Δεν το ’θελα να φύγω
Μα τα έφερε βλέπεις έτσι η ζωή
Πάει καιρός που το παράπονο πνίγω
Μα η πληγή να κλείσει δεν εννοεί

Σπασμένα μου παιχνίδια
Και χαμένοι μου φίλοι τ’ άλλα παιδιά
Πόσα μέσα μου απόμειναν ίδια
Με ρωτάει κάθε βράδυ η καρδιά
Ρ.
Μα είμ’ ακόμα εδώ να περιμένω απαντήσεις
Να ζητώ εξηγήσεις
Σ’ έναν κόσμο που μοιάζει πιο πολύ φυλακή
Είμ’ ακόμα εδώ, κρατώ βαθιά μου μια ελπίδα
Την κομμένη πατρίδα, που ανήκω εκεί
Είμ’ ακόμα εδώ, κρατώ βαθιά μου μια ελπίδα
Την κομμένη πατρίδα, που ανήκω εκεί...
---------
Αναίτια θυμώνω
Μεγαλώνω από σένα χώρια εγώ
Να μπορούσα να γυρίσω το χρόνο
Πριν το μέτρημα τελειώσει να βγω

Σε μια φωτογραφία
Χίλια πρόσωπα λες εμένα κοιτούν
Αγνοούμενη ζωή στα σκουπίδια
Κι ένα δάκρυ τους για μένα κρατούν
Ρ.
Το προηγούμενο.

Στίχοι – Μουσική: Δημήτρης Ι. Μπρούχος
Ερμηνεία: Παμπίνα (Χαραλαμπία) Κοντέα)

[andreaskokk]

Οι στίχοι του φίλου Δημήτρη είναι όλα εκείνα τα συναισθήματα που νοιώθουμε. Ανήκουμε σε μια κομμένη πατρίδα και ζούμε με την ελπίδα της
επιστροφής όλων εκεί που ανήκουν, στο τόπο που γεννήθηκαν. Στην Αμμόχωστο, τη Κερύνεια, τη Καρπασία, τη Μόρφου, τη Πεντάγυια, το Ξερό.
Η μουσική κι η ερμηνεία στο πνεύμα των στίχων τονίζουν τη θλίψη και την αγωνία για το αύριο.

[andreasandreou]

Συγχαρητήρια.
Εξαιρετικό τραγούδι στο σύνολό του.

[llddd]

Ευχαριστούμε. ασφαλώς τέτοιο τραγούδι δεν το έχω ακούσει ποτέ σε ελληνόφωνο σταθμό