Κώστας Νικολόπουλος: ΓΛΥΚΙΑ ΓΑΛΗΝΗ Βέγας Εκδοτική Πολιτιστική - Kostas Nikolopoulos

#ΒέγαςΕκδοτικήΠολιτιστικήsongs
#ΒέγαςΕκδοτικήΠολιτιστικήorhestralmusic
#ΒέγαςΕκδοτικήΠολιτιστικήpiano
#ΒέγαςΕκδοτικήΠολιτιστικήrelaxingmusic
#www#c#ΒέγαςΕκδοτικήΠολιτιστική

Για να εγγραφείτε
ΒΕΓΑΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ-ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ κανάλι YouTube
ΒΕΓΑΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ-ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ Facebook page
ΝΙΚΟΣ ΝΑΟΥΜΗΣ Instagram

directing: Kostas Nikolopoulos

Η Βέγας Εκδοτική Πολιτιστική
είναι μια κοινωνική συνεταιριστική επιχείρηση μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, η οποία δημιουργήθηκε από ανθρώπους με αναπηρία και έχει ως στόχο την ένταξη ευάλωτων ομάδων στο πολιτιστικό προϊόν μέσα από τη δημιουργία.

ΓΛΥΚΙΑ ΓΑΛΗΝΗ: Κώστας Νικολόπουλος
Μουσική: Κώστας Νικολόπουλος
Παραγωγή: Βέγας Εκδοτική Πολιτιστική

στο πιάνο η Κατερίνα Μεγάλου

directing: Kostas Nikolopoulos

ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ
από την Βέγας Εκδοτική Πολιτιστική
Ανοίγω το παράθυρο και οι ήχοι της ψυχής μου σκορπίζουν τις μελωδίες τους στον αέρα. Ήχοι ευωδιαστοί. Ονειροπόλοι. Ταξιδιάρικοι. Ρομαντικοί. Νοσταλγικοί. Ήχοι που απλώνονται στο σύμπαν για να σε αποπλανήσουν και να σε οδηγήσουν σε ένα ταξίδι μαγικό. Ένα ταξίδι στον χρόνο, τον τόπο και την ύπαρξη σου. Κλείσε τα μάτια και ονειρέψου. Ζωγράφισε τον κόσμο όπως εσύ θα ήθελες να είναι. Αξίζει τον κόπο να το προσπαθήσεις. Συνεπιβάτης σου, 11 μελωδίες για πιάνο. Δώδεκα συνθέσεις που θα χαϊδέψουν απαλά τα φύλλα της καρδιάς σου, ψιθυρίζοντας στο αυτί σου λόγια που κυλάνε σαν γάργαρο νερό σε ένα δάσος γεμάτο ήχους αγάπης. Με με τις έντεκα αυτές συνθέσεις, ο Κώστας Νικολόπουλος σφραγίζει ένα εισιτήριο διαρκείας για την γειτονιά του ονείρου.

ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ
Έντεκα μελωδίες που αποδίδει στο πιάνο η Κατερίνα Μεγάλου
Στόχος μου είναι οι μουσικές συνθέσεις που σας παρουσιάζω να σταθούν άξιες ώστε να τα καταφέρουν να βοηθήσουν στο να ζούμε με ουσιαστική σκέψη με κριτική και ανάλογη αντίδραση.

[elisavetkapetani]

Απίθανη μελωδία όνειρο η μουσική σας !!!

[kvjdees]

Μουσική που σέβεται αυτόν που θα αποφασίσει να την ακουσει!

[evbupnu]

Περνώντας χαρά μέσα από την ώρα του εαυτού μας ο καιρός γίνεται φωνή που χτυπά σαν την καμπάνα της εκκλησιάς και όλα έχουν νόημα ξανά.