Παύλος Μελάς

Τι ΄ναι ο αχός που ακούγεται στης Καστοριάς τα μέρη;
Μην κανας γάμος γίνεται , μην κάνα πανηγύρι;
Ουδέ και γάμος γίνεται , ουδέ και πανηγύρι ,
ο Μίκης Ζέζας πολεμάει μ ΄ένα ταμπόρι ασκέρι.
Τριγύρω – γύρω παγανιά κ ο Μίκης με τριάντα,
κράζει τα παλικάρια του και τα γλυκομιλάει :
-Παιδιά μου, μην τρομάζετε , το χάρο μη φοβάστε,
τα παλικάρια τα καλά μόν΄ένα Θεό φοβούνται.
Αρπάξτε τα τουφέκια σας και σύρτε τα σπαθιά σας,
γιουρούσι για να κάνομε, αντίπερα να βγούμε.
Αρπάζουν τα τουφέκια τους και σέρνουν τα σπαθιά τους,
γιουρούσι κάνουν και περνούν στην άντικρυ ραχούλα.
Κανένας δεν σκοτώθηκε, κανένας δεν λαβώθη,
μον΄ένα λεβεντόπαιδο του πήραν το καμάρι.
Μελά, σε κλαίει η Ήπειρος και η Μακεδονία,
σε κλαίει κι η μαύρη μάνα σου η κυρά Ναταλία.

Θεοφρούρητη πατρίδα
Ι.Μ. Λαρίσης 1994
#μακεδονια