03.04.2023 Neredeyse Eşittir - Tiyatro.da

Buklette oyun "Sisteme dahil olup eşitlenmek isteyen, sistemi yıkıp eşitler yaratmak isteyen, sistemden kovulunca zaten eşit olmadığını fark eden, sisteme dahil olmayıp eşitliği umursamayan,sistemi hayallerinden dolayı göremeyip eşitlik nedir anlamayanların anlatısı" diyerek tanıtılıyor.

Oyun derdini toplumun ağırlıklı emekçi kesiminden seçilmiş karakterler üzerinden bir hayaller ve gerçekler karşılaştırması şeklinde anlatıyor. Kişilerin gerçeklerini hayallerine yaklaştırmak için neler yaptığı ya da neleri yapmaya göze aldığı ve bunun sonucunda erozyona uğrayan değerleri, ya da başarısızlık sonucunda hayallerinden vazgeçme ve sistem dışına çıkma süreçlerine odaklanılıyor.

Kapitalist düzende değil ama oyun metninde "neredeyse eşittir" diyebileceğimiz bir rol dağılımı var. Baş ya da yan roller yok, tüm oyuncular sahnede eşit görünürlüğe sahip.

Oyunun çok parçadan oluşan, bölünüp farklı şekillerde tekrar birleşen dekoru, sahnede 7. oyuncu gibi yer alıyor ve aynı zamanda oyuna tempo da kazandırıyor.

Oyun yer yer ekonomi dersi havasına bürünüyor, ekonomi teorilerine, ekonomistlere atıfda bulunuyor. Ben kendi adıma ekonomi destekli oyun metnini çok beğendim ve keyifle izledim. Aynı sebepten metnin takinini zor bulan seyirciler de olabilir diye düşünüyorum.

Oyuncu performanslarını da başarılı buldum. Bu konuda da "nerdeyse eşit" bir seviye var. Ama ışık tasarımı ve yönetmen kimliğiyle tanıdığım, oyuncu olarak ilk kez izlediğim İsmail Sağır'ın performansı fakirlik tiratı ile sanki bir tık öne çıktı, eşitliği hafiften bozdu diyebilirim.