filmov
tv
Νικόλας Θεολογίτης - 90 ετών
Показать описание
Νικόλας Θεολογίτης - 90 ετών
Θολάρια, Αμοργός
•Οι ιστορίες τους πριν χαθούν•
🫀
-Λοιπόν ακούς;-Ακούω
«Γεννήθηκα το 1934 ο πατέρας μου Δημήτρης και η μητέρα μου Μαρούλη. Μεγαλώνοντας λοιπόν μέσα στα δύσκολα χρόνια μου αρέσανε τα γράμματα και η δουλειά. Οκτώ χρονών πήγαινα και άρμεγα τα 4 πρόβατα που είχαμε.
Ο πατέρας μου στον πόλεμο ήτανε στην Αλβανία. Έπαθε από τις κακουχίες του πολέμου μυοκαρδίτιδα και πέθανε το 47 σε στρατιωτικό νοσοκομείο 37 χρόνων. Κηδεύτηκε ως στρατιώτης αλλά δεν πήραμε σύνταξη, η μητέρα μου, επειδή πέθανε μετά από 5 χρόνια από τον πόλεμο. Άδικο τελείως ήτανε αλλά δεν είχαμε μέσον.
Βγαίνοντας λοιπόν, βγαίνοντας από το δημοτικό δεν είχαμε την δύναμη να πληρώσουμε για να πάω στο γυμνάσιο και έτσι έμεινα Αμοργό. Ο παππούς μου, πεθαίνοντας ο πατέρας μου, επηρεαζόμενος από τους άλλους δυο γιους, από την μεγάλη περιουσία που είχε μας άφησε ένα τσάλαχο, τόσο μικρό χωράφι τα τρία αδέρφια που ήμασταν, αλλά ήτανε μαζί μας η δύναμη του θεού και η θεία δίκη. Βγήκαμε στα μεροκάματα, από 18 χρόνων πήγαινα στην Αθήνα και δούλευα στις οικοδομές το καλοκαίρι. Σε λίγα χρόνια αγόρασα πολλά χωράφια.
Το 1961 πέθανε η μητέρα μου 52 χρόνων και με κλόνισε πολύ, τραβηχτήκαμε στα νοσοκομεία 4 χρόνια αλλά δυστυχώς υπέκυψε στην επάρετο.
Το 1963 παντρεύτηκα την Μαρία Γιαννακόπουλου 18 Αυγούστου, μέρα καλοφεγγίτα έφτιαξε η ζωή μου. Κάναμε τρία παιδιά, τον Δημήτρη τον Σταμάτη και τον Παρασκευά.
Έφτιαξα το μαγαζί το Πανόραμα, το ανοίξαμε 20 Αυγούστου το 1970. Αγαπήσαμε τον κόσμο και μας αγάπησε, μας βοήθησε η δύναμη του θεού και είναι πάντα γεμάτο.
Τώρα είμαι, τώρα είμαι 87 χρονών και έχω και την γυναίκα με τρεις γιους νόμιμους και με εγγόνια 10.
Ρύθμιση θέλει η ζωή όμορφα για να ζήσεις, και προκοπή, ειλικρίνεια, νοικοκυριό για να ορθοποδήσεις.
Μου αρέσει η αγροτική ζωή και ακόμα ασχολούμαι, έξω περνώ την μέρα μου που το ευχαριστιούμαι.
Αυτή ήταν η περίληψη γύρω απ’ τη ζωή μου και καύχημα μου η Αμοργός το πεντάμορφο νησί μου.
Θολάρια 10/02/2021, τότες το έγραψα, το 2021.»
🫂
A film by @aris_katsigiannis
Cinematography by @ariszita
Written by @til_katsigiannis
Big thanks to @mag_th7
Θολάρια, Αμοργός
•Οι ιστορίες τους πριν χαθούν•
🫀
-Λοιπόν ακούς;-Ακούω
«Γεννήθηκα το 1934 ο πατέρας μου Δημήτρης και η μητέρα μου Μαρούλη. Μεγαλώνοντας λοιπόν μέσα στα δύσκολα χρόνια μου αρέσανε τα γράμματα και η δουλειά. Οκτώ χρονών πήγαινα και άρμεγα τα 4 πρόβατα που είχαμε.
Ο πατέρας μου στον πόλεμο ήτανε στην Αλβανία. Έπαθε από τις κακουχίες του πολέμου μυοκαρδίτιδα και πέθανε το 47 σε στρατιωτικό νοσοκομείο 37 χρόνων. Κηδεύτηκε ως στρατιώτης αλλά δεν πήραμε σύνταξη, η μητέρα μου, επειδή πέθανε μετά από 5 χρόνια από τον πόλεμο. Άδικο τελείως ήτανε αλλά δεν είχαμε μέσον.
Βγαίνοντας λοιπόν, βγαίνοντας από το δημοτικό δεν είχαμε την δύναμη να πληρώσουμε για να πάω στο γυμνάσιο και έτσι έμεινα Αμοργό. Ο παππούς μου, πεθαίνοντας ο πατέρας μου, επηρεαζόμενος από τους άλλους δυο γιους, από την μεγάλη περιουσία που είχε μας άφησε ένα τσάλαχο, τόσο μικρό χωράφι τα τρία αδέρφια που ήμασταν, αλλά ήτανε μαζί μας η δύναμη του θεού και η θεία δίκη. Βγήκαμε στα μεροκάματα, από 18 χρόνων πήγαινα στην Αθήνα και δούλευα στις οικοδομές το καλοκαίρι. Σε λίγα χρόνια αγόρασα πολλά χωράφια.
Το 1961 πέθανε η μητέρα μου 52 χρόνων και με κλόνισε πολύ, τραβηχτήκαμε στα νοσοκομεία 4 χρόνια αλλά δυστυχώς υπέκυψε στην επάρετο.
Το 1963 παντρεύτηκα την Μαρία Γιαννακόπουλου 18 Αυγούστου, μέρα καλοφεγγίτα έφτιαξε η ζωή μου. Κάναμε τρία παιδιά, τον Δημήτρη τον Σταμάτη και τον Παρασκευά.
Έφτιαξα το μαγαζί το Πανόραμα, το ανοίξαμε 20 Αυγούστου το 1970. Αγαπήσαμε τον κόσμο και μας αγάπησε, μας βοήθησε η δύναμη του θεού και είναι πάντα γεμάτο.
Τώρα είμαι, τώρα είμαι 87 χρονών και έχω και την γυναίκα με τρεις γιους νόμιμους και με εγγόνια 10.
Ρύθμιση θέλει η ζωή όμορφα για να ζήσεις, και προκοπή, ειλικρίνεια, νοικοκυριό για να ορθοποδήσεις.
Μου αρέσει η αγροτική ζωή και ακόμα ασχολούμαι, έξω περνώ την μέρα μου που το ευχαριστιούμαι.
Αυτή ήταν η περίληψη γύρω απ’ τη ζωή μου και καύχημα μου η Αμοργός το πεντάμορφο νησί μου.
Θολάρια 10/02/2021, τότες το έγραψα, το 2021.»
🫂
A film by @aris_katsigiannis
Cinematography by @ariszita
Written by @til_katsigiannis
Big thanks to @mag_th7