filmov
tv
Πρότυπα

Показать описание
Πέρασε καιρός απο την τελευταία φορά που ανέβασα , μα γύρισα πίσω δυναμικά και μάλιστα με διαφορετικό αέρα ... ελπίζω να σας αρέσει .
Special thanks to:
Prod. Staney
Lyrics :
Είμαι άντρας από όταν γεννηθώ αυτή η κωλόφραση γεννιέται μέσ στο μυαλό
Από μικροι στην γειτονιά με νεροπίστολα μαθαίναμε πως ο άντρας κανει μόνο για τα δύσκολα
Δίχως συναισθήματα δίχως αγάπη
Πλάσματα που ζουν με τα δικά τους λάθη
Άτρωτοι χωρίς φοβίες ούτε αγχος
Ανασφάλειες ευαισθησίες κατά βάθος
Τουλάχιστον αυτά αποδέχεται η κοινωνία τα λατρεύει τα προβάλει τα επιβάλει με μανία
Διαλύει κάθε διαφορετική ιδέα μα εκεί είναι η μαγεία εκεί κρύβονται τα ωραία
Τολμα να δείξεις τον αληθινό σου εαυτό να ερωτευτείς να πληγώθεις να δουν ότι λυπάσαι
Και εγώ μπορώ με ευκολία να σου εγγυηθώ πως θα σε θεωρούν αδύναμο όπου και να σαι
Για αυτό αφιέρωσε λίγο από τον χρόνο σου κάνω μια προσπάθεια να απαλυνω τον πόνο σου
Παρατα όλα τα προβλήματα σου πίσω να ξερεις αδερφε μου πως εγώ δεν θα σε αφησω
Ξέρω πως είναι να νιώθεις μοναχικά να μην έχεις κανένα γύρω σου να λέει πως σε αγαπά
Να νιώθεις μέσα σου νεκρός να είσαι καταθλιπτικός να αναρωτιουνται και να φαίνεσαι καλα
Άκου με
νιώσε με
Πες το μαζί μου και σώσε με
Το ξερω πως είναι πολλά τα όνειρα μου μα πάντα πιστός στην καρδιά μου
Πληγωθηκα αγχώθηκα έκλαψα ένιωσα αδύναμος πηγα και κρύφτηκα
πιστεύω πάμε στα καλύτερα
πιστεύω πάμε στα καλυτερα
Θέλω να αγαπήθω και θέλω να αγαπήσω φοβόμουνα να πληγωθω τώρα δεν πάω πισω
Μέσα στις σκέψεις μου παγιδευμένος χρόνια
Να προσπαθώ να βρω που είναι η αγάπη κι η συμπονια
Σκεπτόμενος τώρα όσα έχω αναφέρει δεν καταλαβαίνω το μυαλό μου υποφέρει
Τι στο καλό τους φαίνεται τοσο παραξενο
Αυτά τα συναισθήματα να δείχνει ένας άνθρωπος
Πρέπει να αποδεχτούμε ότι είμαστε όλοι ίδιοι
Άντρες και γυναίκες όλοι κόκκοι από ρύζι
Τα συναισθήματα πηγάζουν από ένα ένα όργανο σημαντικό όσο κανένα
Αν είσαι άνθρωπος πρέπει να αγαπάς να το δείχνεις να μην ντρέπεσαι ανεξαρτήτως φυλου
και πόσο μάλιστα όταν μέσα σου πονάς να κλαις και να ανοίγεσαι για αυτό έχεις τους φιλους
Νόμιζω έρχεται μια νέα εποχή όπου κάθε ιδέα νέα σκέψη θα είναι αποδεκτή
Πρότυπα προκατάληψεις και στερεοτυπα
Όλα κάποτε θα είναι εντελώς αλλιώτικα
Αυτός ο κόσμος θα έρθει η ώρα να γελάσει συνηδητοποιωντας τόσο καιρο τι είχε χάσει
Και τότε επιτέλους θα νιώθουμε περήφανοι τόσο πολύ που η στιγμή θα καταλήξει αμηχανη
Ελεύθεροι από δεσμευτικους κανόνες
Και κερδισμένοι απο τους κοινωνικούς αγωνες
Να ξέρεις τότε θα είναι που θα γελάσουμε θα κλάψουμε και τα συναισθήματα θα αγκαλιάσουμε
Η κοινωνία θα μας έχει αποδεχτεί για ότι είμαστε ότι νιώθουμε όλοι θα είμαστε μαζί
Το μονοπάτι το βλέπω να ξεθαμπωνει μέχρι να φτάσουμε στο τέλος του ειμαστε μόνοι
Άκου με
νιώσε με
Πες το μαζί μου και σώσε με
Το ξερω πως είναι πολλά τα όνειρα μου μα πάντα πιστός στην καρδιά μου
Πληγωθηκα αγχώθηκα έκλαψα ένιωσα αδύναμος πηγα και κρύφτηκα
πιστεύω πάμε στα καλύτερα
πιστεύω πάμε στα καλυτερα
Βαρέθηκα πισω από σκιές να κρύβομαι να λέω στους γονείς ολα καλά και μέσα ας πνίγομαι
Να κλαίω να πονάω να φοβάμαι και να φθειρομαι να μην ρωτάει κάνεις ελα ρε μπρο που εισαι τι γίνεται
Όσο περνούσαν τα χρόνια
καταλάβαινα ότι μόνος επιβίωνα και μόνος τα κατάφερνα
Μα η ελπίδα μου δεν πέθανε ποτε για ένα αύριο καλύτερο από αυτό που έζησα χθες..............
Special thanks to:
Prod. Staney
Lyrics :
Είμαι άντρας από όταν γεννηθώ αυτή η κωλόφραση γεννιέται μέσ στο μυαλό
Από μικροι στην γειτονιά με νεροπίστολα μαθαίναμε πως ο άντρας κανει μόνο για τα δύσκολα
Δίχως συναισθήματα δίχως αγάπη
Πλάσματα που ζουν με τα δικά τους λάθη
Άτρωτοι χωρίς φοβίες ούτε αγχος
Ανασφάλειες ευαισθησίες κατά βάθος
Τουλάχιστον αυτά αποδέχεται η κοινωνία τα λατρεύει τα προβάλει τα επιβάλει με μανία
Διαλύει κάθε διαφορετική ιδέα μα εκεί είναι η μαγεία εκεί κρύβονται τα ωραία
Τολμα να δείξεις τον αληθινό σου εαυτό να ερωτευτείς να πληγώθεις να δουν ότι λυπάσαι
Και εγώ μπορώ με ευκολία να σου εγγυηθώ πως θα σε θεωρούν αδύναμο όπου και να σαι
Για αυτό αφιέρωσε λίγο από τον χρόνο σου κάνω μια προσπάθεια να απαλυνω τον πόνο σου
Παρατα όλα τα προβλήματα σου πίσω να ξερεις αδερφε μου πως εγώ δεν θα σε αφησω
Ξέρω πως είναι να νιώθεις μοναχικά να μην έχεις κανένα γύρω σου να λέει πως σε αγαπά
Να νιώθεις μέσα σου νεκρός να είσαι καταθλιπτικός να αναρωτιουνται και να φαίνεσαι καλα
Άκου με
νιώσε με
Πες το μαζί μου και σώσε με
Το ξερω πως είναι πολλά τα όνειρα μου μα πάντα πιστός στην καρδιά μου
Πληγωθηκα αγχώθηκα έκλαψα ένιωσα αδύναμος πηγα και κρύφτηκα
πιστεύω πάμε στα καλύτερα
πιστεύω πάμε στα καλυτερα
Θέλω να αγαπήθω και θέλω να αγαπήσω φοβόμουνα να πληγωθω τώρα δεν πάω πισω
Μέσα στις σκέψεις μου παγιδευμένος χρόνια
Να προσπαθώ να βρω που είναι η αγάπη κι η συμπονια
Σκεπτόμενος τώρα όσα έχω αναφέρει δεν καταλαβαίνω το μυαλό μου υποφέρει
Τι στο καλό τους φαίνεται τοσο παραξενο
Αυτά τα συναισθήματα να δείχνει ένας άνθρωπος
Πρέπει να αποδεχτούμε ότι είμαστε όλοι ίδιοι
Άντρες και γυναίκες όλοι κόκκοι από ρύζι
Τα συναισθήματα πηγάζουν από ένα ένα όργανο σημαντικό όσο κανένα
Αν είσαι άνθρωπος πρέπει να αγαπάς να το δείχνεις να μην ντρέπεσαι ανεξαρτήτως φυλου
και πόσο μάλιστα όταν μέσα σου πονάς να κλαις και να ανοίγεσαι για αυτό έχεις τους φιλους
Νόμιζω έρχεται μια νέα εποχή όπου κάθε ιδέα νέα σκέψη θα είναι αποδεκτή
Πρότυπα προκατάληψεις και στερεοτυπα
Όλα κάποτε θα είναι εντελώς αλλιώτικα
Αυτός ο κόσμος θα έρθει η ώρα να γελάσει συνηδητοποιωντας τόσο καιρο τι είχε χάσει
Και τότε επιτέλους θα νιώθουμε περήφανοι τόσο πολύ που η στιγμή θα καταλήξει αμηχανη
Ελεύθεροι από δεσμευτικους κανόνες
Και κερδισμένοι απο τους κοινωνικούς αγωνες
Να ξέρεις τότε θα είναι που θα γελάσουμε θα κλάψουμε και τα συναισθήματα θα αγκαλιάσουμε
Η κοινωνία θα μας έχει αποδεχτεί για ότι είμαστε ότι νιώθουμε όλοι θα είμαστε μαζί
Το μονοπάτι το βλέπω να ξεθαμπωνει μέχρι να φτάσουμε στο τέλος του ειμαστε μόνοι
Άκου με
νιώσε με
Πες το μαζί μου και σώσε με
Το ξερω πως είναι πολλά τα όνειρα μου μα πάντα πιστός στην καρδιά μου
Πληγωθηκα αγχώθηκα έκλαψα ένιωσα αδύναμος πηγα και κρύφτηκα
πιστεύω πάμε στα καλύτερα
πιστεύω πάμε στα καλυτερα
Βαρέθηκα πισω από σκιές να κρύβομαι να λέω στους γονείς ολα καλά και μέσα ας πνίγομαι
Να κλαίω να πονάω να φοβάμαι και να φθειρομαι να μην ρωτάει κάνεις ελα ρε μπρο που εισαι τι γίνεται
Όσο περνούσαν τα χρόνια
καταλάβαινα ότι μόνος επιβίωνα και μόνος τα κατάφερνα
Μα η ελπίδα μου δεν πέθανε ποτε για ένα αύριο καλύτερο από αυτό που έζησα χθες..............
Комментарии