filmov
tv
9.Φράξια | Τώρα που μεγάλωσα

Показать описание
Στίχοι , ερμηνεία : Dave
Μουσική Παραγωγή : Brak
Ηχοληψία , μίξη , master : Brak
Επιμέλεια εξωφύλλων : Dave & Rot
Επιμέλεια Παραγωγής : Dave , για το Μετερίζι.
Στίχοι
Στέκομαι όρθιος 33 χειμώνες
κι η ψυχή μου ψάχνει ακόμα κάτι για να λυτρωθεί
οι ανόθευτες στιγμές μου κι αυτές έχουν μείνει μόνες
κι έχω ακόμα μες στα αυτιά μου εκείνη τη φωνή.
Που μου φώναζε σπαρακτικά στα μέτρα τους να ζήσω
μια ζωή συμβιβασμένη ,ήσυχη και βολική
μα εγώ τράβηξα τον δρόμο μου κι είπα να τους γαμήσω
να μιλήσω να γράψω για όσα ντρέπονταν αυτοί.
Κάτι δεν πάει καλά μου λέγανε με μένα
και τέντωναν το δάχτυλο σαν δικαστές για να συμμορφωθώ
να προσέχω που πατάω να μην ψάχνω στα χαμένα
ένα λάθος που πασχίζαν να το κάνουνε σωστό.
Απομόνωση και βία , λεκτική σωματική
κάθε αντίδραση μου τάραζε την ήσυχη βολή τους
μισούσα οτι αγαπούσαν κι ότι λάτρευαν αυτοί
πόσο τους πόναγε που ούτε στιγμή δεν ταίριαξα μαζί τους.
Μια ζωή γεμάτη τύψεις , ενοχές κι απωθημένα
φορτωμένα απ`τους ενάρετους καλούς κοινογνωμίτες
ανθρωπάκια μίας χρήσης , δυστυχισμένα
που όσους δεν καταλάβαιναν τους βάφτιζαν αλήτες.
Να σου τώρα , ένας από αυτούς είμαι κι εγώ
ελλιπής από καριέρα , από φράγκα και πτυχία
μα γεμάτος στη ψυχή κι από βλέμμα καθαρό
κι επιμένω να μετράω με στιγμές την ευτυχία.
Ένας έφηβος με φαρδιά παντελόνια
αθεόφοβος ξερνάω πάνω από την ηθική σας
τίποτα δεν έχει αλλάξει τι κι αν πέρασαν τα χρόνια
καληνύχτα , καλού κακού πείτε την προσευχή σας.
ΡΕΦΡΑΙΝ
Τώρα που μεγάλωσα κοιτάξτε με κατάματα
πίσω απ`το βλέμμα μου κρύβεται ένα παιδί
που φοβισμένο κάποτε πνιγόταν μες στα κλάματα
και πάσχιζε μονάχο απ`τα σκοτάδια του να βγει.
Τώρα που μεγάλωσα στα μούτρα σας ξερνάω
τον κόσμο σας αφού δεν καταφέραμε να αλλάξουμε
αλήτης παραμένω για αυτό και τραγουδάω
είστε πιο βρώμικοι κι από τους τάφους που θα σας θάψουνε.
Μουσική Παραγωγή : Brak
Ηχοληψία , μίξη , master : Brak
Επιμέλεια εξωφύλλων : Dave & Rot
Επιμέλεια Παραγωγής : Dave , για το Μετερίζι.
Στίχοι
Στέκομαι όρθιος 33 χειμώνες
κι η ψυχή μου ψάχνει ακόμα κάτι για να λυτρωθεί
οι ανόθευτες στιγμές μου κι αυτές έχουν μείνει μόνες
κι έχω ακόμα μες στα αυτιά μου εκείνη τη φωνή.
Που μου φώναζε σπαρακτικά στα μέτρα τους να ζήσω
μια ζωή συμβιβασμένη ,ήσυχη και βολική
μα εγώ τράβηξα τον δρόμο μου κι είπα να τους γαμήσω
να μιλήσω να γράψω για όσα ντρέπονταν αυτοί.
Κάτι δεν πάει καλά μου λέγανε με μένα
και τέντωναν το δάχτυλο σαν δικαστές για να συμμορφωθώ
να προσέχω που πατάω να μην ψάχνω στα χαμένα
ένα λάθος που πασχίζαν να το κάνουνε σωστό.
Απομόνωση και βία , λεκτική σωματική
κάθε αντίδραση μου τάραζε την ήσυχη βολή τους
μισούσα οτι αγαπούσαν κι ότι λάτρευαν αυτοί
πόσο τους πόναγε που ούτε στιγμή δεν ταίριαξα μαζί τους.
Μια ζωή γεμάτη τύψεις , ενοχές κι απωθημένα
φορτωμένα απ`τους ενάρετους καλούς κοινογνωμίτες
ανθρωπάκια μίας χρήσης , δυστυχισμένα
που όσους δεν καταλάβαιναν τους βάφτιζαν αλήτες.
Να σου τώρα , ένας από αυτούς είμαι κι εγώ
ελλιπής από καριέρα , από φράγκα και πτυχία
μα γεμάτος στη ψυχή κι από βλέμμα καθαρό
κι επιμένω να μετράω με στιγμές την ευτυχία.
Ένας έφηβος με φαρδιά παντελόνια
αθεόφοβος ξερνάω πάνω από την ηθική σας
τίποτα δεν έχει αλλάξει τι κι αν πέρασαν τα χρόνια
καληνύχτα , καλού κακού πείτε την προσευχή σας.
ΡΕΦΡΑΙΝ
Τώρα που μεγάλωσα κοιτάξτε με κατάματα
πίσω απ`το βλέμμα μου κρύβεται ένα παιδί
που φοβισμένο κάποτε πνιγόταν μες στα κλάματα
και πάσχιζε μονάχο απ`τα σκοτάδια του να βγει.
Τώρα που μεγάλωσα στα μούτρα σας ξερνάω
τον κόσμο σας αφού δεν καταφέραμε να αλλάξουμε
αλήτης παραμένω για αυτό και τραγουδάω
είστε πιο βρώμικοι κι από τους τάφους που θα σας θάψουνε.
Комментарии