Μανώλης Κοκολάκης_ΚΕ46_ΦΙΛΟΠΡΩΤΙΑ & ΔΙΑΚΟΝΙΑ_01-04-12. Λίγο πριν το Πάθος Του, λέει ο Κύριος στους μαθητές Του τα εξής: «ἀλλ᾿ ὃς ἐὰν θέλῃ ἐν ὑμῖν μέγας γενέσθαι, ἔσται ὑμῶν διάκονος… ὥσπερ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἦλθε διακονηθῆναι, ἀλλὰ διακονῆσαι». (Μτ. κεφ. 20ο, στ. 26 & 28). Δηλαδή: όποιος θέλει να αναδειχθεί μεγαλύτερος μεταξύ σας, ας γίνει υπηρέτης σας…όπως και ο υιός του ανθρώπου που δεν ήλθε για να Τον διακονήσουν, αλλά για να διακονήσει Εκείνος τους άλλους.
Είναι απαραίτητο, μέσα σε μια ομάδα ανθρώπων που συνεργάζονται για να φέρουν εις πέρας ένα έργο, κάποιος να έχει τη θέση του αρχηγού. Αναπόφευκτα ο άνθρωπος αυτός θα φαίνεται περισσότερο προς τα έξω, θα έχει ίσως τα εύσημα, θα του αναγνωρίζουν το κοινό έργο. Το ίδιο συμβαίνει και μέσα στο χώρο της εκκλησίας, η οποία μάλιστα έχει πολλά έργα να διεκπεραιώνει. Το λειτουργικό μέρος, το φιλανθρωπικό, το κατηχητικό κ.λ.π. Γι’ αυτό και οι θέσεις αυτές του «άρχειν» και «φαίνεσθαι» είναι θα λέγαμε ζηλευτές, παρόλο το βάρος της ευθύνης και των υποχρεώσεων που έχουν. Ο άνθρωπος όμως δεν πρέπει να εποφθαλμιά.
Σε αυτό το λάθος έπεσαν και δύο από τους κορυφαίους μαθητές του Κυρίου. Έχοντας δε και εσφαλμένη αντίληψη περί της ουράνιας Βασιλείας, ζήτησαν από τον Κύριο να καθίσουν δίπλα Του, σε περίβλεπτες θέσεις. Ο Χριστός όμως, αμέσως έβαλε τα πράγματα στη θέση τους. Το ποιος θα είναι πρώτος και δεύτερος, η φιλοπρωτία και η φιλαρχία, είναι κοσμικές επιδιώξεις που δεν ταιριάζουν σε πιστούς ανθρώπους. Ο Κύριος δεν μας ζητά να γίνουμε πρώτοι. Μας ζητά να εκτελούμε το καθήκον μας υπεύθυνα και με αγάπη προς όφελος των αδελφών μας, από όποια θέση και αν βρισκόμαστε. Επί πλέον, τόνισε και το αντίδοτο της φιλοπρωτίας, την διακονία προς όλους. Και αρχηγική θέση να έχει κάποιος, πώς θα ελκύσει και πώς θα εμπνεύσει τους άλλους; Με το να τους διακονήσει αυτός πρώτος. Γι’ αυτό αμέσως μετά τη σύσταση σε όλους τους μαθητές, έφερε μπροστά τους τον Εαυτόν Του. Τους επεσήμανε ότι και ο Ίδιος, παρόλο που είναι Θεός αληθινός, δεν ήλθε για να Του αποτίσουν τιμές και δόξες, ούτε να Τον υπηρετούν οι άλλοι. Αντιθέτως, ήλθε για να διακονήσει Εκείνος εμάς και να εργαστεί έως θανάτου το μυστήριο της σωτηρίας όλων μας. Ο Κύριος δεν έμεινε στα λόγια. Έπλυνε τα πόδια των μαθητών, ακόμα και του προδότη, προκειμένου να αφήσει παράδειγμα, λίγο προτού διακονήσει όλους μας δια του Πάθους και της Σταυρικής Θυσίας Του. Ας μην αφήσουμε την Θυσία Του αυτή αναξιοποίητη!. Ας ταπεινωθούμε ενώπιον πάντων!
Αγαπητοί μου αδελφοί, σας εύχομαι καλή δύναμη, καλή ακρόαση και ευλογημένη αυριανή.
