“Καμήλες και Ντιβιτζήδες”: Το πανάρχαιο δρώμενο που αναβιώνει στο Νέο Μοναστήρι Δομοκού

Επέστρεψε μετά από δύο χρόνια απουσίας, λόγω κορωνοϊού, το πανάρχαιο έθιμο «Καμήλες και Ντιβιτζήδες» στο Νέο Μοναστήρι Δομοκού. Με σύμμαχο τον καλό καιρό πλήθος κόσμου μετά το τέλος της θείας λειτουργίας την ημέρα της Πρωτοχρονιάς συγκεντρώθηκε στην κεντρική πλατεία του Νέου Μοναστηρίου όπου γλέντησε και χόρεψε υπό τους ήχους της ορχήστρας μέχρι αργά το απόγευμα. Το γλέντι έκλεισε με την παραδοσιακή «μάχη» του Ντιβιτζή και της καμήλας.
Το δρώμενο Καμήλες και Ντιβιτζήδες (καμηλιέρηδες) είναι ένα από τα πιο γνωστά πρωτοχρονιάτικα έθιμα της ανατολικής Ρωμυλίας. Εξίσου διαδεδομένο είναι στον Πόντο, τη Μικρά Ασία, τα Βαλκάνια, και σε χώρες όπως η Ρουμανία, η Ουγγαρία και η Σλοβενία
«Πρόκειται για ένα έθιμο που αναβιώνεται εδώ και 100 χρόνια. Σε συνεργασία των πέντε όμορων χωριών των Νεομοναστηριωτών συνεργαστήκαμε και το καταγράψαμε. Είναι μια καλή παρακαταθήκη για τα παιδιά και τα εγγόνια μας» αναφέρει ο Πασχάλης Καμπουρούδης, πρόεδρος της κοινότητας και του Επιμορφωτικού Συλλόγου Νέου Μοναστηρίου. Παράλληλα ευχαρίστησε όλον τον κόσμο που ήρθε από διάφορα μέρη της Ελλάδας.
Σύμφωνα με το έθιμο, οι ντιβιτζήδες ντύνονται με προβιές και φορούν στο κεφάλι το καούκι που είναι καπέλο και μάσκα μαζί, είναι φτιαγμένο από «κιτσιά» (αρνίσιο μαλλί), στολισμένο με καθρεφτάκια (για τον ξορκισμό των πνευμάτων) και πολύχρωμες κορδέλες. Στη μέση και τα πόδια φορούν μικρά κουδουνάκια που δημιουργούν θόρυβο όταν χορεύουν ή τσακώνονται. Στα χέρια κρατούν το «τοπούζ’» (ξύλινο ρόπαλο) το οποίο χτυπούνε χάμω εκβιάζοντας, κατά κάποιον τρόπο, τη γονιμότητα της γης.
Η καμήλα είναι μια ξύλινη κατασκευή σκεπασμένη με «τσόλι» (υφαντό από τραγίσιο μαλλί), με έναν μακρόστενο λαιμό από προβιά, όπως και το κεφάλι της, με κρεμασμένα πολλά μεγάλα μπρούτζινα κουδούνια (τούτσα). Ο θόρυβος των κουδουνιών, καθώς η καμήλα κουνιέται, συντελεί στο ξύπνημα της φύσης από τη χειμωνιάτικη νάρκη.