Νότες

Κυλούν οι νότες πάνω στο κύμα
κι ένα ζευγάρι τις κουμαντάρει,
δυο νέοι ωραίοι στο Γλαροπάτι
κι ο Ήλιος γέρνει,
στης Γης την πλάτη.

Πιάνουν τις νότες και τις δαμάζουν,
σε βήμα λάτιν, αργού ρυθμού,
είναι υπέροχο να τους κοιτάζεις,
στο ηλιοβασίλεμα,
να τους θαυμάζεις! …

Κορμιά και νότες γίνονται ένα
κι ο νους μου άθελα, τρέχει σ’ εσένα,
στο λίκνισμά τους ο χρόνος παγώνει,
ο χώρος γύρω τους,
σαν πως μας ενώνει!; …

Μα μου αρνούνται το κλέψιμό τους,
να πάρω εικόνες απ’ τον χορό τους,
τους νοιώθω αλήθεια, δεν επιμένω
κι όταν τελειώνουν,
τον δρόμο μου παίρνω …

Στον φάρο γράφω τούτους τους στίχους
και με τις νότες, ψάχνω για μύθους,
που θα μας σμίξουν σε τέτοια εικόνα,
αγαπημένη μου· που να ’σαι τώρα!; …

Δευτέρα, 17 Φεβρουαρίου 2020 / 4:50 – 5:19 μμ

320