filmov
tv
Δημήτρης Ροντήρης | Πέρσες (Αισχύλος)
Показать описание
SUBSCRIBE for More!
* Ο Δημήτρης Ροντήρης (1899 - 20 Δεκεμβρίου 1981) ήταν Έλληνας ηθοποιός & θεατρικός σκηνοθέτης.
Γεννήθηκε το 1899 στον Πειραιά. Κατ' αρχήν εισήλθε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, την οποία, μετά από διετή φοίτηση, εγκατέλειψε για χάρη της νομικής του σπουδής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Η θεατρική του σταδιοδρομία άρχισε το 1919, ως ηθοποιός. Στη συνέχεια μετέβη στην Αυστρία, όπου σπούδασε θέατρο, ιστορία τέχνης & αρχαία ελληνική φιλολογία. Με το πέρας των σπουδών του εκεί, μετέβη στο Βερολίνο παρά τον μεγάλο σκηνοθέτη Μαξ Ράινχαρντ. Επανήλθε στην Ελλάδα & διορίσθηκε το 1933 σκηνοθέτης στο Βασιλικό Θέατρο αλλά & στο «Θέατρο Ωδείου», όπου εμφανίστηκε πρώτα ως σκηνοθέτης, με το μουσικό δράμα του Μανώλη Καλομοίρη Το δαχτυλίδι της μάνας. Αργότερα, διετέλεσε σκηνοθέτης του Εθνικού Θεάτρου, του οποίου ανέλαβε και τη διεύθυνση κατά τους χρόνους 1946-1950 & 1953-1955. Το 1950 ίδρυσε την «Ελληνική Σκηνή» & το 1957 το «Πειραϊκό Θέατρο», επικεφαλής του οποίου έκανε περιοδείες σε πολλές χώρες της Ευρώπης, της Αμερικής & της Ασίας, όπου παρουσίασε θεατρικές παραστάσεις αρχαίας τραγωδίας.
Σκηνοθέτησε πολλά έργα του παγκόσμιου κλασικού και νεότερου δραματολογίου, μεταξύ των οποίων 11 έργα του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ καθώς & πολλές αρχαίες τραγωδίες. Η σκηνοθεσία του στην Ηλέκτρα & στον Άμλετ, τα οποία ο θίασος του Βασιλικού Θεάτρου ανέβασε το 1939 στην Αγγλία & τη Γερμανία, προκάλεσε τις πλέον ενθουσιώδεις κριτικές των ειδικών του χώρου. Ιδιαίτερα η παράσταση της τριλογίας του Αισχύλου Ορέστεια στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού το 1949, παρουσία της πολιτειακής & πολιτικής αρχής της χώρας, θεωρήθηκε ως εξαιρετικό καλλιτεχνικό επίτευγμα.
Πέθανε στις 20 Δεκεμβρίου 1981.
* Η τραγωδία Πέρσες (αυθεντικός αρχαίος τίτλος: Πέρσαι), το σπουδαιότερο αντιπολεμικό έργο του Αισχύλου, θεωρείται η παλαιότερη σωζόμενη τραγωδία. Επίσης είναι η πρώτη τραγωδία που αντλεί τη θεματολογία της από ιστορικά γεγονότα (μόνο κατά επτά χρόνια προγενέστερα από την παρουσίασή της στο κοινό) πραγματεύεται την οδύνη των Περσών όταν πληροφορούνται για τη συντριπτική ήττα τους στη Σαλαμίνα.
Η πρώτη παραγωγή των Περσών από το Εθνικό Θέατρο Ελλάδας ήταν στις 9 Μαΐου 1934 σε μετάφραση Ιωάννη Γρυπάρη & σκηνοθεσία Φώτου Πολίτη. Μέλη του θιάσου ήταν οι Κατίνα Παξινού, Αλέξης Μινωτής, Νικόλαος Ροζάν, Γιώργος Γληνός, Ιωάννης Αυλωνίτης, Τζαβαλάς Καρούσος, Θάνος Κωτσόπουλος, Ηλίας Δεστούνης, Χρήστος Ευθυμίου & Αιμίλιος Βεάκης.
Στις 25 Ιουλίου 2020, οι Πέρσες ήταν η πρώτη αρχαία ελληνική τραγωδία που μεταδόθηκε ζωντανά διεθνώς μέσω του YouTube, με αφορμή τα 2.500 χρόνια από τη Ναυμαχία της Σαλαμίνας. Το έργο ήταν μια παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου & σκηνοθετήθηκε από τον Δημήτρη Λιγνάδη, κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου.
* Ο Αισχύλος (Ελευσίνα Ιπποθοωντίδας, Αρχαία Αθήνα, 525 ή 524 π.Χ. - Γέλα, Μεγάλη Ελλάδα, 456 π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας τραγωδός. Μαζί με τον Σοφοκλή & τον Ευριπίδη, είναι οι μοναδικοί τραγικοί ποιητές των οποίων έχουν σωθεί ολοκληρωμένα έργα.
Ήταν γόνος του ευγενούς γαιοκτήμονα Ευφορίωνα, του γένους των Κοδριδών, ενώ παρουσιάστηκε νωρίς στους δραματικούς αγώνες, κατά την 70η Ολυμπιάδα (499/496 π.Χ.), όταν διαγωνίσθηκε εναντίον των δραματικών ποιητών Πρατίνα & του Χοιρίλου.
Ήταν Αθηναίος πολίτης που μετείχε στις μάχες κατά των Περσών. Αυτή η συμμετοχή του απηχεί στον θεατρικό & ποιητικό στίβο αυτή ακριβώς την ιστορική στιγμή της πόλεως, την ερμηνεύει ιδεολογικά, πολιτικά & φιλοσοφικά & ερμηνεύεται από αυτήν.
Ο ίδιος θεωρούσε ως το μεγαλύτερο επίτευγμα της ζωής του τη συμμετοχή του στη μάχη του Μαραθώνα, στη ναυμαχία του Αρτεμισίου & στη ναυμαχία της Σαλαμίνας. Στην ακμή της ζωής του ταξίδεψε στη Σικελία, στην αυλή του τυράννου Ιέρωνα, ενός ισχυρού άρχοντα που καλούσε μεγάλους καλλιτέχνες της εποχής του στις Συρακούσες. Εκεί πιθανολογείται ότι παρουσίασε για δεύτερη φορά τους Πέρσες.
Είναι γνωστοί 79 τίτλοι έργων του, από τα οποία σώζονται σήμερα επτά ολόκληρα & 400 αποσπάσματα & σπαράγματα από τα υπόλοιπα.
Πέθανε στη Γέλα το 456/455 π.Χ. Ο Κλαύδιος Αιλιανός, συγγραφέας του 2ου αιώνα μ.Χ., στο βιβλίο του Περί ζώων ιδιότητος αναφέρει ότι σκοτώθηκε όταν έπεσε στο κεφάλι του μία χελώνα, την οποία είχε ρίξει από ψηλά ένας αετός, προκειμένου να σπάσει το καβούκι της & μετά να τη φάει, θεωρώντας ότι το άτριχος κεφάλι του Αισχύλου ήταν πέτρα.
* Ο Δημήτρης Ροντήρης (1899 - 20 Δεκεμβρίου 1981) ήταν Έλληνας ηθοποιός & θεατρικός σκηνοθέτης.
Γεννήθηκε το 1899 στον Πειραιά. Κατ' αρχήν εισήλθε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, την οποία, μετά από διετή φοίτηση, εγκατέλειψε για χάρη της νομικής του σπουδής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Η θεατρική του σταδιοδρομία άρχισε το 1919, ως ηθοποιός. Στη συνέχεια μετέβη στην Αυστρία, όπου σπούδασε θέατρο, ιστορία τέχνης & αρχαία ελληνική φιλολογία. Με το πέρας των σπουδών του εκεί, μετέβη στο Βερολίνο παρά τον μεγάλο σκηνοθέτη Μαξ Ράινχαρντ. Επανήλθε στην Ελλάδα & διορίσθηκε το 1933 σκηνοθέτης στο Βασιλικό Θέατρο αλλά & στο «Θέατρο Ωδείου», όπου εμφανίστηκε πρώτα ως σκηνοθέτης, με το μουσικό δράμα του Μανώλη Καλομοίρη Το δαχτυλίδι της μάνας. Αργότερα, διετέλεσε σκηνοθέτης του Εθνικού Θεάτρου, του οποίου ανέλαβε και τη διεύθυνση κατά τους χρόνους 1946-1950 & 1953-1955. Το 1950 ίδρυσε την «Ελληνική Σκηνή» & το 1957 το «Πειραϊκό Θέατρο», επικεφαλής του οποίου έκανε περιοδείες σε πολλές χώρες της Ευρώπης, της Αμερικής & της Ασίας, όπου παρουσίασε θεατρικές παραστάσεις αρχαίας τραγωδίας.
Σκηνοθέτησε πολλά έργα του παγκόσμιου κλασικού και νεότερου δραματολογίου, μεταξύ των οποίων 11 έργα του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ καθώς & πολλές αρχαίες τραγωδίες. Η σκηνοθεσία του στην Ηλέκτρα & στον Άμλετ, τα οποία ο θίασος του Βασιλικού Θεάτρου ανέβασε το 1939 στην Αγγλία & τη Γερμανία, προκάλεσε τις πλέον ενθουσιώδεις κριτικές των ειδικών του χώρου. Ιδιαίτερα η παράσταση της τριλογίας του Αισχύλου Ορέστεια στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού το 1949, παρουσία της πολιτειακής & πολιτικής αρχής της χώρας, θεωρήθηκε ως εξαιρετικό καλλιτεχνικό επίτευγμα.
Πέθανε στις 20 Δεκεμβρίου 1981.
* Η τραγωδία Πέρσες (αυθεντικός αρχαίος τίτλος: Πέρσαι), το σπουδαιότερο αντιπολεμικό έργο του Αισχύλου, θεωρείται η παλαιότερη σωζόμενη τραγωδία. Επίσης είναι η πρώτη τραγωδία που αντλεί τη θεματολογία της από ιστορικά γεγονότα (μόνο κατά επτά χρόνια προγενέστερα από την παρουσίασή της στο κοινό) πραγματεύεται την οδύνη των Περσών όταν πληροφορούνται για τη συντριπτική ήττα τους στη Σαλαμίνα.
Η πρώτη παραγωγή των Περσών από το Εθνικό Θέατρο Ελλάδας ήταν στις 9 Μαΐου 1934 σε μετάφραση Ιωάννη Γρυπάρη & σκηνοθεσία Φώτου Πολίτη. Μέλη του θιάσου ήταν οι Κατίνα Παξινού, Αλέξης Μινωτής, Νικόλαος Ροζάν, Γιώργος Γληνός, Ιωάννης Αυλωνίτης, Τζαβαλάς Καρούσος, Θάνος Κωτσόπουλος, Ηλίας Δεστούνης, Χρήστος Ευθυμίου & Αιμίλιος Βεάκης.
Στις 25 Ιουλίου 2020, οι Πέρσες ήταν η πρώτη αρχαία ελληνική τραγωδία που μεταδόθηκε ζωντανά διεθνώς μέσω του YouTube, με αφορμή τα 2.500 χρόνια από τη Ναυμαχία της Σαλαμίνας. Το έργο ήταν μια παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου & σκηνοθετήθηκε από τον Δημήτρη Λιγνάδη, κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου.
* Ο Αισχύλος (Ελευσίνα Ιπποθοωντίδας, Αρχαία Αθήνα, 525 ή 524 π.Χ. - Γέλα, Μεγάλη Ελλάδα, 456 π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας τραγωδός. Μαζί με τον Σοφοκλή & τον Ευριπίδη, είναι οι μοναδικοί τραγικοί ποιητές των οποίων έχουν σωθεί ολοκληρωμένα έργα.
Ήταν γόνος του ευγενούς γαιοκτήμονα Ευφορίωνα, του γένους των Κοδριδών, ενώ παρουσιάστηκε νωρίς στους δραματικούς αγώνες, κατά την 70η Ολυμπιάδα (499/496 π.Χ.), όταν διαγωνίσθηκε εναντίον των δραματικών ποιητών Πρατίνα & του Χοιρίλου.
Ήταν Αθηναίος πολίτης που μετείχε στις μάχες κατά των Περσών. Αυτή η συμμετοχή του απηχεί στον θεατρικό & ποιητικό στίβο αυτή ακριβώς την ιστορική στιγμή της πόλεως, την ερμηνεύει ιδεολογικά, πολιτικά & φιλοσοφικά & ερμηνεύεται από αυτήν.
Ο ίδιος θεωρούσε ως το μεγαλύτερο επίτευγμα της ζωής του τη συμμετοχή του στη μάχη του Μαραθώνα, στη ναυμαχία του Αρτεμισίου & στη ναυμαχία της Σαλαμίνας. Στην ακμή της ζωής του ταξίδεψε στη Σικελία, στην αυλή του τυράννου Ιέρωνα, ενός ισχυρού άρχοντα που καλούσε μεγάλους καλλιτέχνες της εποχής του στις Συρακούσες. Εκεί πιθανολογείται ότι παρουσίασε για δεύτερη φορά τους Πέρσες.
Είναι γνωστοί 79 τίτλοι έργων του, από τα οποία σώζονται σήμερα επτά ολόκληρα & 400 αποσπάσματα & σπαράγματα από τα υπόλοιπα.
Πέθανε στη Γέλα το 456/455 π.Χ. Ο Κλαύδιος Αιλιανός, συγγραφέας του 2ου αιώνα μ.Χ., στο βιβλίο του Περί ζώων ιδιότητος αναφέρει ότι σκοτώθηκε όταν έπεσε στο κεφάλι του μία χελώνα, την οποία είχε ρίξει από ψηλά ένας αετός, προκειμένου να σπάσει το καβούκι της & μετά να τη φάει, θεωρώντας ότι το άτριχος κεφάλι του Αισχύλου ήταν πέτρα.