Οι επικές περιπλανήσεις μας λαμβάνουν τέλος.

36. Οι επικές περιπλανήσεις μας λαμβάνουν τέλος.

This is the end… at least for here, now;
Έχετε ευχάριστες περιπλανήσεις – και προσγείωση
Πάμε με το λυρικό:

Κι όταν θα ρθούνε πάλι, να σου πουν: Σ’ αγαπώ.!
Αμετανόητοι και Τοξικοί, μικροοργανισμοί..
Κι όταν θα ρθούνε πάλι, μία απ’ τα ίδια να πουν:
να σε βάλουν στη γωνία βελάκια να πετούν
Δώσ’ τους μια μούντζα και φύγε

Να χεις ήσυχο κεφάλι
μήν με τα πίτουρα μπλέκεις
τις κότες να βλέπεις, τις πάπιες να ταΐζεις στο πάρκο
Να συγυρνάς γουρουνάκια, να χαιρετάς περιστεράκια
..και τα καλύτερα τα παιδιά; φύγανε’ φύγαν κι αυτά

Κι άμα μονάχος θα μείνω
Δε με νοιάζει, πολύ πολύ
Καλύτερα μόνος
Παρά καμένος διαλυμένος
Εκιά στα χαμηλά

Καίει η φωτιά στη θράκα
Ποιός μπορεί να περπατά στα νερά;
Έλα στο δώμα μας, στην παρέα μας τώρα κι εσύ
μια φορά ακόμη

μικρή μου αγάπη
μια καληνύχτα δεν είπες
κι έφυγες στα ξαφνικά

Έλα στ’ Όνειρό μου πάλι
Θα ’μαι εκεί να σε δεχτώ:
με το καλύτερο φράκο μου
κάτι σου λέω, θα βρώ.
larala Lows and Heights, up we go.
When higher an’ higher we ‘r’ going
When in another Dimension
having the perfect Connection

What is Love?
What is Eros?
(for Life)
Going an going and going
Never looking back
to all the Ugliness in yr life.

Να μήν κοιτάζεις πίσω
Πολύ πολύ πολύ
Κι ό,τι προβλήματα’ ό,τι μικρόβια
Ό,τι τρελοί οργανισμοί έρθουν;
Να τους υποδεχτείς: μ’ ένα χαμόγελο
(το έλασσον τούς πρέπει) Δεν τούς αξίζουν πολλά
Άκουσέ τους προσεχτικά και μετά; μια μούντζα
και πάμε:
Πάμε να φύγουμε καρδιά μου
απ’ ό,τι Τοξικό’ αρρωστημένο
εσύ πάντα να φταίς!
Έκαμα το ξέρω κι εγώ λάθη
Όλοι δεν κάνουμε άραες; τί ανθρώποι θα ήμασταν πιά;
Έκανα λάθη, μα τα παραδέχομαι και Τέλος μ’ αυτά!

Να μή χαλιέσαι στο σκοτάδι
Έλα στον Ήλιο να βγούμε
Έλα να πάμε Αυθορμήτως
να: προσπαθώ να Ομοιοκαταληκτώ.

.
λά- Πλάγιασα να κοιμηθώ
Δεν ήξερα τί θα με βρει
Αν θα ρθουν φίλοι οχτροί
Ποιός; από μένα και τί γυρεύει;

Η Έμπνευση έρχεται για όλους
Σε σένα επαφίεται αν θα την δεχτείς
Ευχαριστημένος αν θα σαι
Ή βαριεστημένος
Στις λάσπες πάλι, αν θα πλατσουρίζεις να μπεις.

Όλα εξαρτώνται από μας
– οι συνθήκες είν’ αδιάφορες! –
Θα θελα να έχω’ θα θελα να ήμουν,
μα πιο πολύ
Θα θελα, να είμαι τώρα δα.
Ευδαιμονικώς
Ολβιακώς
στο κάθε κομμάτι
κάθε επίπεδο τής Ύπαρξής μου, να μαι
να γίνομαι κιόλας
Δές με: πως Είμαι και Φαίνομαι!

Κι όταν τα χρόνια περάσουν
Φίλε μου, μική ακροάτρια
θα χουν οι τρίχες ασπρίσει
Να μην κοιτάς πίσω
Πίσω με νοσταλγία
Για όσα δεν έκανες
Όταν τα χρόνια περνούν…
Φεύγουν σαν χελιδόνια
Του Φθινοπώρου, φεύγουν κι αυτά

Προετοιμάζομαι για μιαν επόμενη Ζωή
Ζωή μου, για σε θα πονάω
Βάζω τη μια συλλαβή δίπλα στην άλλη στοιχίζω
Δε με νοιάζουνε πια οι Κακοί.!
Ζωή μου για σένα πονάω’ ματώνω
Το αίμα κυκλοφορεί’ φλέβες & αρτηρίες
Από φανάρι σε φανάρι το μάτι μου κλείνω
Στους παίκτες που τόλμησαν,
να 'ρθουν, εκεί..

10:01 'κια στη μέση του δρόμου

Άλλο ένα πολύωρο ταξίδι
Βγαίνει μια νέα Χρονιά
Προσμένοντας..
Όνειρα κι απογοητεύσεις,
μαζεύονται σαν Δώρα στη γωνιά
Είναι το Δέντρο μεγάλο
και στολισμένο πολύ
Είναι το Δέντρο’ το Δέντρο τής Ζωής

.
Το ξέρω, σε πρόδωσαν, το νιώθω
Έχεις πονέσει κι εσύ
Μα βρες τα κουράγια σου μάζεψε
Και στα πατώματα μη μένεις πολύ πολύ..
Μη μου κρυγιώνεις αγαπούλα
Μη μου κρυώνεις καρδιά
Μιαν αγκαλιά, να ζεσταινόμαστε,
να πάμε όσο είναι μακριά' μπροστά'

Μ’ αγάπη και λουκουμόσκονη
να ντύνεις τα Όνειρα!
Ρα κυρ ρα κ΄ ρα ρα, ρα καί κεριά.
Απελευθερωθείτε.
Προς την Ελευθερία γυρνούμε
– καθώς οι προγόνοι μας – εκεί’
Καί Θερμοπύλες – αντέχουν
Καί Πλαταιές, Σαλαμίνα..
Και Μακεδονία Ήπειρος
Λίγο ανησυχώ για τας Αθήνας

Τέλος πώς να βάλω; Πότε;
Πότε, και κλείνει ο κύκλος;
Τέλος πώς να βάλω; Πώς;
Χορεύοντας στου ανέμου τα πεδία
Άλλοι περπατούν στα Ύδατα..
Τα-Συναισθήματα να ελέγχεις
.
Άλλος.. και άλλοι πώς; και άλλος, έλα’ έλα
Ένα, κάποιο Τέλος
..Παιδεύων
Βελτιωνόμενοι..

Ταξίδι. Έπος μακρόσυρτο
και μακρινό, σαν την αγάπη μας
που την ορίζουμε: Φιλότης
Δυο σταγόνες νοιάξιμο, φροντίδα..
Η μητρική αγάπη είναι
Κι η πατρική φιγούρα δίπλα κεί
Φίλος τον φίλο
Να μην αδικείς
Να νοιάζεσαι όσο μπορείς!

έι = όρισε πλαίσια όρισε
εύρωστα, ευρύχωρα
Δωμάτια όπου θα κινηθείτε
Μή μένεις κοιμισμένος, να σε τραβούν από τη μύτη
από δω, παρά κει..
Όρισε πλαίσια ευρύχωρα, ν’ απελευθερωθείτε

Ενέργεια εναλλακτική, διαφορετική
Από του Underground τα δώματα,
Κινούμεθα.
Ah – from the deepest U.g.–we Rise!
Χθονίως και πιο μέσα
– κάπου εκεί –
έχουμε ξεκινήσει χρόνια πριν

(προς) το Διηνεκές, την Διαχρονίαν..
Μίσος; μήν έχεις
Μισαλλόδοξοι’ βαμμένοι, βλαμμένοι, Φανατισμένοι
σε ομάδες χωρισμένοι
Μίσος; μήν έχεις, μην…

Μήνα’ να μην αφήνεσαι να εμπιστευθείς κ΄ το κάθετί, από την άλλη
Να μπορείς να Διακρίνεις.
Να κρίνεις. Να συγκρίνεις, όταν χρειαστεί
Μην τους ακούς
Να! να, να σου λεν:
πολιτικές ορθότητες & παρλαπίπες:
να μην κρίνεις’ να μην χαρακτηρίζεις
Ποιός είσαι συ ρε; Ποιοί είμαστ’ όλοι;

Να αγαπάς τις Μορφές
Και με σεβασμό στους ανθρώπους

Χαιρετώ φίλη, φίλε μου μικρέ
Φίλοι μου μικροί
Η ζωή μας είν μεγάλη
Μην μές στην τραγικότην χαθείς..

Ευδαιμονείτε.
Ευδαιμόνει όσο μπορείς
Ει δυνατόν