τοῦ γάμου

Показать описание

Το άλλαμαν & ζώσημο της νύφης και τα τραγούδια που το συνοδεύουν
Την Κυριακή, λίγο πριν από τη τελετή του γάμου, γινόταν χωριστά ο καθένας στο σπίτι του, τα άλλαμαν ή στόλησμαν της νύφης και του γαμπρού. Η νύφη κλεινόταν σ' ένα δωμάτιο του σπιτιού όπου την έντυμαν και την στόλιζαν οι φίλες της με τη συνοδεία παραδοσιακών μουσικών οργάνων. Η πρώτη κουμέρα χόρευε τα ρούχα της μέσα σε ένα πανέρι σκεπασμένο με κόκκινο κεφαλομάντηλο. Μετά ο παπάς ευλογούσε τα ρούχα της νύφης και το νυφικό της πριν από το ντύσιμο. Το στόλισμα της νύφης τελείωνε με το κάπνισμα και το ζώσιμο της μητέρας της. Συχνά η τελετή αυτή διεξαγόταν κάτω από τον παραδοσιακό ηλιακό ή την αυλή του σπιτιού. Πρωταρχική σημασία είχε ένα κεφαλομάντηλο κόκκινου χρώματος , το οποίο σταύροναν αρχικά στο μέτωπο ή το στήθος της νύφης και μετά το περνούσαν, χωρίς να το δέσουν, τρεις φορές γύρω από τη μέση της. Στο τέλος το μαντήλι τοποθετείτο πάνω στον ένα από τους ώμους της, για να μπορεί ο επόμενος συγγενής να το πάρει και να επαναλάβει τις ίδιες κινήσεις, και ούτω καθεξείς. Σε πολλές περιοχές της Κύπρου τη νύφη την έζωνε μόνο η μάνα της. Σ' αυτή τη περίπτωση το μαντήλι το έδενε πάνω στη μέση της κόρης της και την πόζωνε (λύει τη ζώνη της) ο πατέρας της, ο οποίος την έπερνε από το χέρι για να την οδηγήσει στην εκκλησία. Σε άλλα μέρη την έζωναν και οι δύο γονείς της νύφης λόγοντας της ταυτόχρονα: «στο καλόν, κόρη μου, τζιαί να 'σαι ευτυχισμένη τζιαί οι ευτζιές μας να σε ακολουθούσιν»). Το ζώσιμο δεν μπορούσε να γίνει από άτομα που είχαν μαύρο μαντήλι στο κεφάλι τους. Για το λόγο αυτό οι μητέρες που ήταν χήρες το έβγαζαν εκείνη την ώρα και το αντικαθιστούσαν με ένα κλαδωτό τσεμπέρι που είχε χρώμα βυσσινί. Το έθιμο του ζώματος με κόκκινο μαντήλι ανάγεται από τα βυζαντινά χρόνια το οποίο συμβόλιζε την αγνότητα και την παρθενία γι' αυτό εξ' άλλου είναι εμφανές τόσο συχνά πάνω στις εικόνες της Παναγίας. Κατά την διάρκεια του ζώματος οι περιστάμενες φίλες και κουμέρες (κουμπάρες) κάπνιζαν (θυμιάτιζαν) τη νύφη με φύλλα ελιάς, τραγουδώντας της.