Τσιατσιούλα μ το κορμάκι σου

Τσιατσούλα μ’ το κορμάκι σου,
γιατί λυγάς τη μέση;
«Μη γαρ» η μέση σε πονεί,
«μη γαρ» καμάρι το ’χεις;

«Ουδέ» η μέση με πονεί
κι «ουδέ» καμάρι το ’χω,
μόν’ πάει ο πόνος στα παιδιά,
πόνος στα παλληκάρια.

Στην πόλη σφάζουν πρόβατα
κι στην Αγιά κριάρια
και στης Τσιατσιούλας την αυλή,
σφάζουν παλληκαράκια.

Σφάζουν της χήρας τον υιγιό,
τον λέν’ παχύ κριάρι.
Το αίμα ’υλάκι κίνησε,
ν αυλάκι και ποτάμι.

Στη θάλασσα ροβόλησε,
στη θάλασσα πααίνει.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

[Art-Media]

ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΗ:
«Μη γαρ»: Είναι απίστευτο το ότι το αρχαίο ελληνικό «γάρ», διασώθηκε ατόφιο μέσα σ’ αυτό το τραγούδι και στο πέρασμα τόσων χιλιετιών!!! …
Όπως επίσης και το «ουδέν»!