2.2.Πληροφοριακές ανάγκες επιχειρήσεων/ οργανισμών

Κατεβάστε τις σημειώσεις του μαθήματος:
Πληροφοριακά Συστήματα
Επιχειρήσεων και Οργανισμών
2.1 Προσδιορισμός πληροφοριακών αναγκών των επιχειρήσεων/ οργανισμών
Για την κατασκευή,
τη χρήση
και συντήρηση του λογισμικού, ανεξαρτήτως μοντέλου,
οι γενικές δραστηριότητες είναι
η προδιαγραφή (ορισμός προβλήματος, μελέτη σκοπιμότητας, ανάλυση απαιτήσεων),
η ανάπτυξη (σχεδίαση, κωδικοποίηση),
η επαλήθευση και
η εξέλιξη.
Τα μοντέλα κύκλου ζωής λογισμικού στοχεύουν
στην καθοδήγηση του κατασκευαστή
προκειμένου αυτός να επιτύχει
την καλύτερη δυνατή υλοποίηση των παραπάνω δραστηριοτήτων ανάπτυξης λογισμικού.
Οι διαφορές τους εντοπίζονται
στη σύλληψη της ιδέας του τρόπου κατασκευής αλλά
και στις επιμέρους φάσεις και εργασίες που προτείνουν,
στην επαναληπτικότητα,
την εμβέλεια και
τη σειρά των εργασιών,
στα ενδιάμεσα προϊόντα-συστατικά λογισμικού και την περιγραφή τους,
στις ενδιάμεσες αποτιμήσεις από
τον πελάτη ή τον κατασκευαστή, στην ευκολία και το κόστος ενσωμάτωσης τροποποιήσεων.
Η πιο σημαντική δραστηριότητα κατά την ανάπτυξη του λογισμικού είναι
ο προσδιορισμός των απαιτήσεων από το λογισμικό.
Οι απαιτήσεις από το λογισμικό αντανακλούν τις πληροφοριακές ανάγκες των επιχειρήσεων/οργανισμών
και πρέπει να καθορίζονται σε πολλά επίπεδα, από διάφορες οπτικές γωνίες και με διάφορα εργαλεία.
Για να φτάσουμε όμως στον
προσδιορισμό των απαιτήσεων,
πρέπει να προηγηθεί
ο ορισμός του προβλήματος
που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων
και τις ανάγκες-απαιτήσεις του πελάτη
αλλά και η μελέτη σκοπιμότητας
ώστε να προσδιοριστεί αν είναι εφικτή η κατασκευή του συστήματος
με συγκεκριμένη λειτουργικότητα, χρονοδιάγραμμα, κόστος και όφελος.
Ο τρόπος με τον οποίο καταγράφεται ο ορισμός του προβλήματος
αλλά και η μελέτη σκοπιμότητας
μπορεί να θεωρηθεί περίπου ο ίδιος
σε όλα τα μοντέλα κύκλου ζωής
(στα επαναληπτικά μοντέλα πραγματοποιούνται τμηματικά σε διαφορετικές επαναλήψεις)
δηλαδή με κείμενα, πίνακες και κάποια γραφήματα.
Η καταγραφή των απαιτήσεων και η επαλήθευσή τους
όμως διαφέρει
μεταξύ των μοντέλων που ακολουθούν
τη δομημένη ανάλυση από τη μια μεριά
και την ανάλυση με βάση την
ενοποιημένη (αντικειμενοστραφή) προσέγγιση από την άλλη.