242 »

Instagram: @mavritetarti
#MavriTetarti

Produced by Stereo Slim

[feniapapakonstantinou]

ΣΤΙΧΟΙ:

Επέστρεψα απ’ τη κάπνα
Γυρίζει από τους υπονόμους σε όλη την Ελλάδα
Πίνω και τα αδέρφια μου είναι ζάντα
Τα τέρατα της γης των ασώτων και ξεχασμένων απ’ τα πάρκα
Γυρίσανε στη πόλη σας για τσάρκα
Είμαι χρέωμα
Ήχος καρκίνωμα για τα αντίποινα
Κάτω απ το σπίτι σου έξι το ξημέρωμα
Είμαστε χρέωμα
Και αυτή η πόλη μας ανοίκει πριν ανεβάσουν το νοίκι για τον έρωτα
Καρδιά μου κρύα, το μικρόφωνο παγώνει
Έκλεισα το τρίτο μάτι μου όταν έπεσα στη σκόνη
Η μουσική τον κόσμο αυτό δεν ξεσηκώνει
Και ο εφησυχασμός βασιλεύει και όλοι είναι κλώνοι
Αθήνα ανάθεμα
Ανακατεύω τα στυλ ανά τακτά διαστήματα
Χαρά για άλλη μια απόβαση αργά στα τάρταρα
Αυτό είναι ανίκητο
Ανά σ’ αναμμένα κάρβουνα
Αναδύομαι απ’ τη καπνά απαλά πάλι παραπάταγα
Πω πω
Πατώ προς το στόχο
Δεν ξέρω άμα το ‘χω
Πειρατική σημαία, ψηλά τ’ όπλο
Ακόμα ακούμε και μαχόμαστε τη μίζερη μας φύση
Ο πόνος δε σκοτώνει το πόθο
Αθήνα κάγκελο πριν απ’ το καλημέρα και είμαι κόκαλο
Είσαι καργιολης κερνά, είσαι μουνοπανο
Αθήνα, μούχλα, ξαστεριά και σκοτοδίνη μου τη δίνει
Σορρυ μάνα μα με βλέπω για γιωτομπαλο
Η πόλη αυτή ανοίκει στις πουτανες της
Φερ’ τη, ποιος είσαι πως την έχεις δει παίχτη
Έχω ένα verse που κόβει και μια σκηνή αγράμματη
Απόψε πάλι πέλεκυς πέφτει
Πατώ με δόλο το δειλό
Δυναμικό το δόγμα δεν ακολουθώ
Δυνατότητα για δριμη κατηγορώ δηλώνω
Η αδυναμία τους δείχνει το διασυρμό
Δελεαστικό, δε χάνω δευτερόλεπτο
Δίνω τη Δύση τους χτυπώ
Ποντάρουν τα διπλά και θα χάσουν
Τι φτύνω στα κουπλέ δε θα πιάσουν
Λιγο μετά θα σουν, σκιά της προσωπικότητας σου
Πες ότι θες για μας μα άμα μας δεις μετά βιάσου
Δε σε κρατώ, τρέχεις δε σταματώ
Το 0 στο 100 πολύ γρήγορα
Ταινίες τρόμου
Από τα σαλόνια κρύου δρόμου
Δεν το πιάνουν αυτό, θέλουν μαθήματα
Τρώτε πακέτο, αυτό είναι το μόνο που ξέρω για φέτο
Αυτό και πως το γάρο μου το θέλω σκέτο
Για την Ελλάδα είμαι πολύς
Το στόμα μου είναι μουσκέτο
Χοντρό αλάτι και σκάγια μονάχα φέρνω
Η φάση δίχως πήχη
Ήχοι και στίχοι στη τύχη
Και οποίος δεν έβαλε ψυχή απ’ τα τοίχοι έχει αποτύχει
Από τη χειμερία νάρκη έχω ξυπνήσει
Για τη μάχη άχυρο στα μυαλά τους
Τους φάγαν τα άγχη οι τοίχοι
Υψώθηκαν μπροστά μας απ’ τη πρώτη μέρα μας
Τη φάση τρέχαμε και μας σπρώχναν σε ξέρα μπας
Και φύγω μα με το ραπ πέρασα τη βέρα μας
Και είναι αυτοκτονικό να μπλέξεις
Τρέχοντας σε σφαίρα πας πάνω
Το μήνυμα λαμβάνω, το φτάνω στο πλάνο
Παλμούς αυξάνω δεν χάνω ακόμα άμα δεν πεθάνω
Και είτε, προσβάλλονται τούτε
ακούτε ή το προσπαθείτε
Δεν θα με δείτε με την πένα να λανθάνω
Μπήκα ούτε καν
Παρορμήσεις και παραισθήσεις
Στις ειδήσεις θα με δεις μετά από μια δεκάρα που μπλέκαν
Σπασμένη huracan
Το τράκαρα πα’ στα κατσάβραχα το ‘χα για χαβαλέ απ’ το να το πούλαγα
Μαύρη Τετάρτη φωνάζουν οι γα’
Τι γάμα το ραπ τους
Άμα τους δεις τα λεφτά τους κοιτάνε
Πάνε στη μάχη χωρίς τη κάλυψη
Ανάλυση δεν θα κάνω
Απλά φτάνω τη φάση στα άκρα
Πήρα τη πόλη, ασ’ τους να με λένε μαλάκα
Το ζούμε μαγκωμένοι Τρίτη-Σάββατο
Τρεις μέρες της βδομάδας μεσ’ στο άβατο
Άβολο
Για εχθρούς και φίλους γάμα το
Απόψε δεν πεθαίνουμε
Τα ‘παμε κατιδίαν με το θάνατο

[VasilisBous]

Αγκομαχούμε και μαχόμαστε τη μίζερή μας φύση

[alexamerikanou]

Έκλεισα το τρίτο μάτι μου όταν έπεσα στη σκονη