Ταλάντωση

Ξύπνησα χωρίς εσένα,
Κατερίνα η αγκαλιά μου άδεια,
μα στο στρώμα μου η Μιμίτα
μου κρατάει συντροφιά
κι είναι οι μέρες μου μαζί της,
μαδημένη μαργαρίτα,
την αγαπώ, δεν μ’ αγαπάει
κι όλο φεύγει,
στην ζωή της κύκλους κάνει
κι αλητεύει! …

Κατερίνα πως μου λείπεις,
πρόδωσα τον έρωτά μας νοιώθω
κι η Μιμίτα έχει αποκόψει,
κάθε δρόμο επιστροφής! …

Πάλι μόνος μου στον δρόμο
βόλτα ως το Γλαροπάτι πάω
και το χέρι σου στην χούφτα,
τρυφερά δεν το κρατάω,
την ψυχή μου ακούει το κύμα
και στον γλάρο ψιθυρίζει,
«έρωτας τον βασανίζει
και πονάει,
τούτη η γη τέτοιους ανθρώπους,
δεν χωράει»! …

Έρωτά μου, δαίμονά μου,
πόσα ακόμα θα μου μάθεις τάχα,
μέχρι να χαθεί ο Ήλιος,
πίσω απ’ την βουνοκορφή!; …

Πέμπτη, 7 Ιανουαρίου 2021 / 10:10 - 10:57 πμ

475