1. Ποιο το ιστορικό πλαίσιο της επιστολής του απ. Παύλου Προς Γαλάτες; (ΚΑΤΑΡΤΙΣΜΟΣ Α΄ΕΕΕ)

Ι. ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ Π Λ Α Ι Σ Ι Ο ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ

Α. Το πρώτο ταξίδι του Αποστόλου Παύλου

Το πρώτο ιεραποστολικό ταξίδι του Παύλου άρχισε γύρω στο 46 μ.Χ. μετά την εντολή που είχε δώσει ο Θεός στην εκκλησία της Αντιόχειας της Συρίας να ξεχωρίσουν τον Παύλο και τον Βαρνάβα για ειδικό ιεραποστολικό έργο.

Δρομολόγιο:

• Αντιόχεια της Συρίας
• Σαλαμίνα
• Πάφος
• Πέργα
• Αντιόχεια Πισιδίας
• Ικόνιο
• Λύστρα
• Δέρβη
• Λύστρα
• Ικόνιο
• Αντιόχεια Πισιδίας
• Πέργα
• Αττάλεια
• Αντιόχεια Συρίας

Έτσι, φαίνεται πιθανό να έγραψε την επιστολή το 48 μ.Χ., περίπου έναν χρόνο αφότου έφυγε από τη Γαλατία αλλά πριν το συνέδριο της Ιερουσαλήμ.

Β. Η εισροή των Εθνικών

Ως Ιουδαίος, ο Παύλος έδωσε φυσικά προτεραιότητα στoν ευαγγελισμό των Ιουδαίων, όμως η αρνητική τους αντίδραση προς το Ευαγγέλιο τον έκαναν να καταλάβει ότι αυτό που ο Θεός ήθελε απ’ αυτόν ήταν να στραφεί στους Εθνικούς και να τους κηρύξει το Ευαγγέλιο.

«Τότε ο Παύλος και ο Βαρνάβας τους μίλησαν με παρρησία και τους είπαν: «Έπρεπε να κηρύξουμε το λόγο του Θεού πρώτα σ’ εσάς. Επειδή όμως τον αντικρούετε και καταδικάζετε τον εαυτό σας να μην αξιωθεί την αιώνια ζωή, γι’ αυτό κι εμείς στρεφόμαστε στους εθνικούς. Αυτή την εντολή άλλωστε μας έδωσε ο Κύριος: Εσένα έχω ορίσει φως για τα έθνη, για να φέρεις τη σωτηρία ως τα πέρατα της γης» (Πράξεις 13: 46-47).

«Στο Ικόνιο ξαναπήγαν στη συναγωγή των Ιουδαίων και μίλησαν τόσο πειστικά, ώστε πίστεψαν πλήθος πολύ Ιουδαίων και εθνικών» (Πράξεις 14: 1).

«Όταν έφτασαν, συγκέντρωσαν την εκκλησία και τους διηγήθηκαν όσα είχε κάνει ο Θεός μ’ αυτούς και ότι άνοιξε και στους εθνικούς την πόρτα της πίστεως» (Πράξεις 14:27).

Γ. Η αύξηση των ψευδοδιδασκάλων

Οι ψευδοδιδάσκαλοι στη Γαλατία είχαν δικές τους απόψεις για τους Εθνικούς, για τους οποίους επέμεναν ότι έπρεπε να περιτέμνονται.
Ο απ. Παύλος πίστευε ότι η επιμονή στην περιτομή των Εθνικών ουσιαστικά αντανακλούσε σοβαρές παρανοήσεις της χριστιανικής πίστης:

• Αρνιόταν την επάρκεια του θανάτου και της ανάστασης του Χριστού στο θέμα της σωτηρίας.

• Έδειχνε μια απαράδεκτη εμπιστοσύνη στη δύναμη των θρησκευτικών τελετών.

• Οδηγούσε σε διαιρέσεις μέσα στην εκκλησία της Γαλατίας.

«Ακούστε με, εγώ ο Παύλος σας το λέω: Αν περιτέμνεστε, ο Χριστός δε θα σας ωφελήσει σε τίποτε» (Γαλάτας 5:2).

«Τόσο ανόητοι είστε; Αρχίσατε με την εμπειρία του Πνεύματος. Πώς τώρα καταλήγετε να εμπιστεύεστε σ’ ανθρώπινες δυνάμεις; »(Γαλάτας 3:3)

«Για όσους ανήκουν στον Ιησού Χριστό δεν έχει καμιά σημασία ούτε το να κάνεις περιτομή ούτε το να μην κάνεις, αλλά όλοι είναι νέα δημιουργήματα του Θεού. Όσοι ακολουθούν αυτή την αρχή, θα έχουν την ειρήνη και το έλεος του Θεού μαζί τους, αυτοί και όλος ο λαός του Θεού" (Γαλάτας 6:15-16).