filmov
tv
2. ΧΩΡΙΣ ΣΗΜΑ - ΑΥΤΟΜΑΤΟΣ ΠΙΛΟΤΟΣ

Показать описание
ΠΕΙΡΑΜΑ EP.
Στίχοι: Groke, Krank
Παραγωγή: Groke, Krank
Μίξη/Master: Krank
Σχέδιο: Groke, Krank
Groke:
Τα σάλια μας κατρακυλάνε για βία
Σαν τα σκυλιά του Παβλόφ που διψάνε για μία,
μπουκιά φαΐ για να μην πάθουν υστερία,
Μια κοινωνία μια ταμπέλα καναπές και χημεία,
Και ας πεθάνουμε θα υπάρχει πρόβλημα χωρις μπαταρία
Μια μάζα καρφωμένη πίσω από μια θρησκεία
Κάθε μέρα προσευχή παρακαλώντας αθανασία,
Παραμελείται τελείως την μονομαχία της τρομοκρατίας
Κλειδωμένος δεμένος, δεν νιώθω νέος πιωμένος
Δεν φοβάμαι στην πιάτσα, φοβάμαι δρόμους που ξέρω
Θελω να διώξω ανθρώπους άλλοι ζητάν να τους φέρω,
να σταματήσω το μέλλον πριν ανέβω στο τρένο
Δεν βγαίνω έξω, χωρίς cans και πακέτο
Αν και μετά τις μπύρες μόνο στο χώμα πέφτω
Με τον πιλότο στο τέρμα μπας και τα καταφέρω
Να ξεφύγω απ'τα λέιζερ και τον μπάτσο στο δέντρο
Παίζουμε κρυφτό πίσω απο μια πανοπλία
Με μια μάσκα, ένα Τζακ και ψυχαναγκαστικά αστεία
Δεινοπάθησα να ψάχνω σημασία στη ζωή
ακόμα ψάχνω στο κουπλέ αυτό με φαντασία.
Θα τρομάξεις όταν το ακουστικό σου παίξει χωρίς σημα
Τόσος φόβος δεν υπάρχει ούτε όταν ακούς κροταλία
Το τρενο σταματάει και κλείνει η αντλία
Ο μόνος τρόπος διαφυγής έγινε η ευθανασία
(και ο αυτοματος πιλότος)
Παράσιτο:
Ενεργοποίησα τον αυτόματο πιλότο
Γιατί ποτέ δεν διάλεξα τον δρόμο μου
Όμως έσκασα στην πρώτη κολώνα
Γιατί μέχρι κι ο πιλότος αποφάσισε πως δεν άξιζα
Όλοι έχουμε την ίδια ασθένεια
Δεν θρέφεται απλά χειροτερεύει
Και λήγει στον θάνατο
Ονομάζεται ζωή
Krank:
Τα ίδια βήματα χαραζω με τον μάρκο πόλο
Σε αγνωστες περιοχές περνω και αυτό μου δίνει τρόμο
Αναζητώ την Κίνα μου μέσα από τη μουσική μου
Και μυρίζω το όραμα σαν σκύλος μα με φωνάζουν κόπρο
Ξέρω πως θα γυρίσουμε και κάνεις δεν θα πιστέψει
Φέραμε το χαρτί και ο πούστης πάει να μας το κλέψει
Οι κινέζοι είμαστε εμείς και φέρνουμε την επανάσταση
Ας τολμήσει κάποιος πούστης να μας ζητήσει παράταση
Ακολουθώ το δρόμο όμως δεν ξέρω που πάει
Και μέχρι στιγμής οι ράγες μας καθοδηγούν καλά
Μα εγώ δεν πάω τρένο ψάχνω μόνο να πετάξω
και ξέρω πως σε λίγο πέφτω και πως σίγουρα είναι αργά
Ο οδηγός του τρένου είπε πως είναι τυφλός
Και ο αυτόματος πιλότος χαλασε από το φως
Και αυτό το φως δεν λάμπει μονο θρέφει τις πληγές του χρόνου
που έφτιαξε σιγά σιγά ο δούλος και ο Θεός
Άκουσα την σφυρίχτρα να μου σφυρίζει λούπες
Και το βράδυ με τον Groke το κρασί μας πάμε κούπες
Ο τελευταίος βαλες μου έχει όπλο και μαχαίρι
Και άσος μου θα σου κόψει απο τη ρίζα το χέρι
Έχω μια καρδιά γεμάτη ανασφάλειες και φόβους
Και δεν κατάφερα ποτέ μου να τις πυροβολήσω
Το όπλο που σου μπλόφαρα πριν λίγο ήταν ψεύτικο
και το μαχαίρι αυτό δεν μπόρεσα να το κρατήσω
Στίχοι: Groke, Krank
Παραγωγή: Groke, Krank
Μίξη/Master: Krank
Σχέδιο: Groke, Krank
Groke:
Τα σάλια μας κατρακυλάνε για βία
Σαν τα σκυλιά του Παβλόφ που διψάνε για μία,
μπουκιά φαΐ για να μην πάθουν υστερία,
Μια κοινωνία μια ταμπέλα καναπές και χημεία,
Και ας πεθάνουμε θα υπάρχει πρόβλημα χωρις μπαταρία
Μια μάζα καρφωμένη πίσω από μια θρησκεία
Κάθε μέρα προσευχή παρακαλώντας αθανασία,
Παραμελείται τελείως την μονομαχία της τρομοκρατίας
Κλειδωμένος δεμένος, δεν νιώθω νέος πιωμένος
Δεν φοβάμαι στην πιάτσα, φοβάμαι δρόμους που ξέρω
Θελω να διώξω ανθρώπους άλλοι ζητάν να τους φέρω,
να σταματήσω το μέλλον πριν ανέβω στο τρένο
Δεν βγαίνω έξω, χωρίς cans και πακέτο
Αν και μετά τις μπύρες μόνο στο χώμα πέφτω
Με τον πιλότο στο τέρμα μπας και τα καταφέρω
Να ξεφύγω απ'τα λέιζερ και τον μπάτσο στο δέντρο
Παίζουμε κρυφτό πίσω απο μια πανοπλία
Με μια μάσκα, ένα Τζακ και ψυχαναγκαστικά αστεία
Δεινοπάθησα να ψάχνω σημασία στη ζωή
ακόμα ψάχνω στο κουπλέ αυτό με φαντασία.
Θα τρομάξεις όταν το ακουστικό σου παίξει χωρίς σημα
Τόσος φόβος δεν υπάρχει ούτε όταν ακούς κροταλία
Το τρενο σταματάει και κλείνει η αντλία
Ο μόνος τρόπος διαφυγής έγινε η ευθανασία
(και ο αυτοματος πιλότος)
Παράσιτο:
Ενεργοποίησα τον αυτόματο πιλότο
Γιατί ποτέ δεν διάλεξα τον δρόμο μου
Όμως έσκασα στην πρώτη κολώνα
Γιατί μέχρι κι ο πιλότος αποφάσισε πως δεν άξιζα
Όλοι έχουμε την ίδια ασθένεια
Δεν θρέφεται απλά χειροτερεύει
Και λήγει στον θάνατο
Ονομάζεται ζωή
Krank:
Τα ίδια βήματα χαραζω με τον μάρκο πόλο
Σε αγνωστες περιοχές περνω και αυτό μου δίνει τρόμο
Αναζητώ την Κίνα μου μέσα από τη μουσική μου
Και μυρίζω το όραμα σαν σκύλος μα με φωνάζουν κόπρο
Ξέρω πως θα γυρίσουμε και κάνεις δεν θα πιστέψει
Φέραμε το χαρτί και ο πούστης πάει να μας το κλέψει
Οι κινέζοι είμαστε εμείς και φέρνουμε την επανάσταση
Ας τολμήσει κάποιος πούστης να μας ζητήσει παράταση
Ακολουθώ το δρόμο όμως δεν ξέρω που πάει
Και μέχρι στιγμής οι ράγες μας καθοδηγούν καλά
Μα εγώ δεν πάω τρένο ψάχνω μόνο να πετάξω
και ξέρω πως σε λίγο πέφτω και πως σίγουρα είναι αργά
Ο οδηγός του τρένου είπε πως είναι τυφλός
Και ο αυτόματος πιλότος χαλασε από το φως
Και αυτό το φως δεν λάμπει μονο θρέφει τις πληγές του χρόνου
που έφτιαξε σιγά σιγά ο δούλος και ο Θεός
Άκουσα την σφυρίχτρα να μου σφυρίζει λούπες
Και το βράδυ με τον Groke το κρασί μας πάμε κούπες
Ο τελευταίος βαλες μου έχει όπλο και μαχαίρι
Και άσος μου θα σου κόψει απο τη ρίζα το χέρι
Έχω μια καρδιά γεμάτη ανασφάλειες και φόβους
Και δεν κατάφερα ποτέ μου να τις πυροβολήσω
Το όπλο που σου μπλόφαρα πριν λίγο ήταν ψεύτικο
και το μαχαίρι αυτό δεν μπόρεσα να το κρατήσω