filmov
tv
Μ' αγαπάει - Δε μ' αγαπάει 💔 ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΑΤΣΟΥΛΗΣ 💔 #GreekMusic 💔 #GreekHits 💔 #GreekClassicSongs 💔

Показать описание
Καβάλα στο μαΐστρο
πάει μακριά μου,
την ξεναγεί η θύελλα
που φτιάχνει η ερημιά μου
και την αναπολεί η σκέψη μου
εμπρός σε άδειο παραθύρι,
προσμένοντας κάποια στιγμή
ξανά στη ζεστασιά της αγκαλιάς
του χθες να γείρει.
Σαν μαγεμένος,
διπλοσκιές σε ακρογιαλιές ζητάω
και ψάχνω τα σημάδια από τα βέλη
που άφηνε πάνω στο κορμί της θάλασσας
αλλά και πάνω μου.
Πονάω!
Αν είχες μάτια αγάπης
μάτια μου
θα 'βλεπες πόσο αγαπάω.
Τα δυο στήθη της,
δυο λόφοι, δυο εραστές
δυο ηφαίστεια που εκκρίνουν λάβα,
δυο λωτοί,
δυο βοτσαλένιες αμμουδιές,
δυο πορφυρένιες στάλες,
της αγάπης μέδουσες
χωρίς ανιχνευτές
που κατευθύνει μια νεράιδα
με ανοιχτές αγκάλες.
Το στόμα της
λουλούδι τρυφερό,
με κοραλλένια χείλη.
Τα λόγια της κυματιστό,
γάργαρο και διάφανο νερό
που μπαινοβγαίνουν σε κοχύλι
γεμίζοντας τα σύμπαντα με αρματωσιές
και αντί να σβήνουν love
φουρτούνιαζαν τη θάλασσα
και μάτωναν το δείλι.
Τα μάτια της –φλογοληστές-
που έκλεβαν το άσπιλο το φως
από αστέρια, ήλιο και φεγγάρι,
και το έριχναν στα μάτια μου
με ασημένιες και χρυσές κλωστές,
με έδεναν και με έστελναν
πάνω σε ηλιοβασιλέματα
και ουράνιων τόξων σαϊτιές
άλλοτε σε παράδεισου στιγμές
και άλλοτε αδιάβαστο
στο χάρο να με πάρει.
.
πάει μακριά μου,
την ξεναγεί η θύελλα
που φτιάχνει η ερημιά μου
και την αναπολεί η σκέψη μου
εμπρός σε άδειο παραθύρι,
προσμένοντας κάποια στιγμή
ξανά στη ζεστασιά της αγκαλιάς
του χθες να γείρει.
Σαν μαγεμένος,
διπλοσκιές σε ακρογιαλιές ζητάω
και ψάχνω τα σημάδια από τα βέλη
που άφηνε πάνω στο κορμί της θάλασσας
αλλά και πάνω μου.
Πονάω!
Αν είχες μάτια αγάπης
μάτια μου
θα 'βλεπες πόσο αγαπάω.
Τα δυο στήθη της,
δυο λόφοι, δυο εραστές
δυο ηφαίστεια που εκκρίνουν λάβα,
δυο λωτοί,
δυο βοτσαλένιες αμμουδιές,
δυο πορφυρένιες στάλες,
της αγάπης μέδουσες
χωρίς ανιχνευτές
που κατευθύνει μια νεράιδα
με ανοιχτές αγκάλες.
Το στόμα της
λουλούδι τρυφερό,
με κοραλλένια χείλη.
Τα λόγια της κυματιστό,
γάργαρο και διάφανο νερό
που μπαινοβγαίνουν σε κοχύλι
γεμίζοντας τα σύμπαντα με αρματωσιές
και αντί να σβήνουν love
φουρτούνιαζαν τη θάλασσα
και μάτωναν το δείλι.
Τα μάτια της –φλογοληστές-
που έκλεβαν το άσπιλο το φως
από αστέρια, ήλιο και φεγγάρι,
και το έριχναν στα μάτια μου
με ασημένιες και χρυσές κλωστές,
με έδεναν και με έστελναν
πάνω σε ηλιοβασιλέματα
και ουράνιων τόξων σαϊτιές
άλλοτε σε παράδεισου στιγμές
και άλλοτε αδιάβαστο
στο χάρο να με πάρει.
.
Комментарии