filmov
tv
17 Νοέμβρη 2018 - Μέρος Α' - Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
Показать описание
Γιορτή Πολυτεχνείου 2018
«Ωραία παιδιά με τα μεγάλα μάτια σαν εκκλησιές χωρίς στασίδια,
ωραία παιδιά, δικά μας, με τη μεγάλη θλίψη των ανδρείων,
αψήφιστοι, όρθιοι στα προπύλαια, στον πέτρινο αέρα,
έτοιμο χέρι, έτοιμο μάτι,
- πώς μεγαλώνει το μπόι, το βήμα κι η παλάμη του ανθρώπου!»
Ημερολόγιο μιας εβδομάδας, Γιάννης Ρίτσος
Σαράντα πέντε χρόνια μετά την εξέγερση των φοιτητών, η σχολική κοινότητα του Μουσικού Σχολείου Άρτας τίμησε σήμερα, Παρασκευή 16 Νοέμβρη 2018, τον αγώνα τους και μαζί τον αγώνα ολόκληρου του ελληνικού λαού για ‘’Ψωμί Παιδεία Ελευθερία’’. Τον αγώνα για να γίνει πραγματικότητα το όραμα για μια κοινωνία που επιλέγει οι πολίτες της να ζουν ελεύθεροι, με ισότιμη πρόσβαση στη μόρφωση και τον πολιτισμό, σε συνθήκες οικονομικής αξιοπρέπειας.
Με ένα κόκκινο γαρύφαλλο οι μαθητές του Λυκείου απέτισαν φόρο τιμής στους 24 εξακριβωμένους νεκρούς των ημερών της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Ζωντάνεψαν τα γεγονότα των ημερών της δικτατορίας και του αγώνα των φοιτητών με την αφήγηση του χρονικού και αποσπασμάτων από το μυθιστόρημα «Αρχαία σκουριά» της Μάρως Δούκα και την απαγγελία ποιημάτων του Γιάννη Ρίτσου. Ηχητικά ντοκουμέντα των τριών ημερών που σημάδεψαν μια ολόκληρη γενιά δημιούργησαν την ανάλογη ατμόσφαιρα. Η ορχήστρα και η χορωδία των μαθητών του Λυκείου ερμήνευσαν τραγούδια των Γιάννη Μαρκόπουλου και Γιώργου Σκούρτη, Σταύρου Ξαρχάκου και Ιάκωβου Καμπανέλη, Lluis Llach και Πάνου Φαλάρα. Τη διδασκαλία και τη διεύθυνση του μουσικού συνόλου είχαν οι εκπαιδευτικοί, Παναγιώτης Γιαννούτσος, Θωμάς Κακάνης, Μιχάλης Ντέμσιας, Δημήτρης Πρωτόγερος και Οδυσσέας Σαρρηγιαννίδης ενώ την ευθύνη για τη διοργάνωση του αφιερώματος είχε η εκπαιδευτικός Ευγενία Τούρκα. Ευχαριστούμε και συγχαίρουμε όλους τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς που συμμετείχαν και τίμησαν με σεβασμό την ημέρα.
Το Πολυτεχνείο, δεν είναι επέτειος. Είναι μια ιστορία γραμμένη στις καρδιές και τη σκέψη μας, ένα σταθερό σημείο αναφοράς στον αγώνα για δημοκρατία, ένα διαχρονικό σύμβολο της απαίτησης για ανεξαρτησία και λαϊκή κυριαρχία. Και εξακολουθεί να συγκινεί, να εμπνέει, να θυμίζει πως τα οράματα τού τότε, είναι ακόμα και σήμερα επίκαιρα. Να διδάσκει πως οι κοινωνίες προχωρούν μπροστά με ενωτικούς και μαζικούς αγώνες.
Η Διευθύντρια
Ανθούλα Ζιώρη
«Ωραία παιδιά με τα μεγάλα μάτια σαν εκκλησιές χωρίς στασίδια,
ωραία παιδιά, δικά μας, με τη μεγάλη θλίψη των ανδρείων,
αψήφιστοι, όρθιοι στα προπύλαια, στον πέτρινο αέρα,
έτοιμο χέρι, έτοιμο μάτι,
- πώς μεγαλώνει το μπόι, το βήμα κι η παλάμη του ανθρώπου!»
Ημερολόγιο μιας εβδομάδας, Γιάννης Ρίτσος
Σαράντα πέντε χρόνια μετά την εξέγερση των φοιτητών, η σχολική κοινότητα του Μουσικού Σχολείου Άρτας τίμησε σήμερα, Παρασκευή 16 Νοέμβρη 2018, τον αγώνα τους και μαζί τον αγώνα ολόκληρου του ελληνικού λαού για ‘’Ψωμί Παιδεία Ελευθερία’’. Τον αγώνα για να γίνει πραγματικότητα το όραμα για μια κοινωνία που επιλέγει οι πολίτες της να ζουν ελεύθεροι, με ισότιμη πρόσβαση στη μόρφωση και τον πολιτισμό, σε συνθήκες οικονομικής αξιοπρέπειας.
Με ένα κόκκινο γαρύφαλλο οι μαθητές του Λυκείου απέτισαν φόρο τιμής στους 24 εξακριβωμένους νεκρούς των ημερών της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Ζωντάνεψαν τα γεγονότα των ημερών της δικτατορίας και του αγώνα των φοιτητών με την αφήγηση του χρονικού και αποσπασμάτων από το μυθιστόρημα «Αρχαία σκουριά» της Μάρως Δούκα και την απαγγελία ποιημάτων του Γιάννη Ρίτσου. Ηχητικά ντοκουμέντα των τριών ημερών που σημάδεψαν μια ολόκληρη γενιά δημιούργησαν την ανάλογη ατμόσφαιρα. Η ορχήστρα και η χορωδία των μαθητών του Λυκείου ερμήνευσαν τραγούδια των Γιάννη Μαρκόπουλου και Γιώργου Σκούρτη, Σταύρου Ξαρχάκου και Ιάκωβου Καμπανέλη, Lluis Llach και Πάνου Φαλάρα. Τη διδασκαλία και τη διεύθυνση του μουσικού συνόλου είχαν οι εκπαιδευτικοί, Παναγιώτης Γιαννούτσος, Θωμάς Κακάνης, Μιχάλης Ντέμσιας, Δημήτρης Πρωτόγερος και Οδυσσέας Σαρρηγιαννίδης ενώ την ευθύνη για τη διοργάνωση του αφιερώματος είχε η εκπαιδευτικός Ευγενία Τούρκα. Ευχαριστούμε και συγχαίρουμε όλους τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς που συμμετείχαν και τίμησαν με σεβασμό την ημέρα.
Το Πολυτεχνείο, δεν είναι επέτειος. Είναι μια ιστορία γραμμένη στις καρδιές και τη σκέψη μας, ένα σταθερό σημείο αναφοράς στον αγώνα για δημοκρατία, ένα διαχρονικό σύμβολο της απαίτησης για ανεξαρτησία και λαϊκή κυριαρχία. Και εξακολουθεί να συγκινεί, να εμπνέει, να θυμίζει πως τα οράματα τού τότε, είναι ακόμα και σήμερα επίκαιρα. Να διδάσκει πως οι κοινωνίες προχωρούν μπροστά με ενωτικούς και μαζικούς αγώνες.
Η Διευθύντρια
Ανθούλα Ζιώρη