'Μενεξέδες και ζουμπούλια - μια παράσταση γι' αυτό που μένει' του Νότη Παρασκευόπουλου

Στην αίθουσα αναμονής κάποιου αεροδρομίου και με αφορμή την καθυστέρηση της πτήσης τους, πέντε ηλικιωμένοι επιδίδονται σε ένα περίτεχνο γαϊτανάκι αναμνήσεων, ξεδιπλώνοντας τις ζωές μιας ολόκληρης γενιάς μέσα από τη δουλειά, τα ταξίδια, τους μεγάλους έρωτες και τα παιδικά τους χρόνια, παραθέτοντας εναλλασσόμενες εικόνες γεμάτες από το χρόνο που έφυγε, μα και γι' αυτόν που μένει. Το «Μενεξέδες και ζουμπούλια» είναι μια αισιόδοξη παράσταση για την ομορφιά του τέλους και τη σπουδαιότητα της αρχής, για την καθημερινότητα της άνοιας και την ανάγκη για επικοινωνία.

Λίγα λόγια για το έργο

Τα τελευταία χρόνια, μέσα από γόνιμες συνεργασίες και την πολύτιμη στήριξη Κοινωφελών Οργανισμών, η εταιρεία μας υλοποιεί ένα πρόγραμμα ψυχαγωγίας για ανθρώπους που φιλοξενούνται σε γηροκομεία.

Το 2016 ξεκινήσαμε να πραγματοποιούμε με δική μας πρωτοβουλία μία πιο ενδελεχή έρευνα στις ιστορίες που έχουν να μας διηγηθούν οι άνθρωποι που φιλοξενούνται στα γηροκομεία, ψήγματα μιας Ελλάδας που αφήνουμε πίσω μας. Αυτό το σύγχρονο μουσείο ιστορίας επιλέξαμε να διατηρήσουμε, δημιουργώντας ένα μωσαϊκό άγραφων ιστοριών που ζουν πίσω από την καταγεγραμμένη ιστορία μεταφέροντας στη θεατρική σκηνή αυτούσιες τις μαρτυρίες αυτών των ανθρώπων δίνοντάς τους βήμα, σε ένα αφιέρωμα στα χρόνια που πέρασαν και στις απλές καθημερινές στιγμές που τόσο εύκολα προσπερνάμε.

Αυτό που καθιστά το συγκεκριμένο εγχείρημα ενδιαφέρον είναι το γεγονός πως οι άνθρωποι που μοιράστηκαν μαζί μας τις ιστορίες και τις σκέψεις τους βρίσκονται σε ανοϊκές καταστάσεις, όπως η νόσος Αλτσχάιμερ.

Μέσα από την παράστασή μας, προσεγγίζουμε με ιδιαίτερη προσοχή το ζήτημα της στερεοτυπικής εικόνας που έχουμε για την Τρίτη Ηλικία σε μια προσπάθεια να την απενοχοποιήσουμε και ταυτόχρονα να αφυπνίσουμε την κοινή γνώμη για τις εκφυλιστικές ασθένειες του εγκεφάλου, ένα πεδίο για το οποίο η ορθή ενημέρωση είναι το πρώτο βήμα. Η παράσταση ενέχει όλα τα κωμικά στοιχεία και το χιούμορ με το οποίο οι ηλικιωμένοι μπόλιασαν τις ιστορίες που μας διηγήθηκαν και αφήνει μία γεύση γόνιμου προβληματισμού και αισιοδοξίας. Με όχημα τη δύναμη που έχει το θέατρο να ευαισθητοποιεί και να δημιουργεί κοινωνικό αντίκτυπο, στόχος μας είναι η πρωτοβουλία μας αυτή να ενθαρρύνει τον διάλογο και να χαράξει ακόμη ένα μονοπάτι προς την κοινωνική ευαισθητοποίηση αναφορικά με τις ασθένειες που σχετίζονται με τη γήρανση.