filmov
tv
Κουίμπρα, Μπουσάκου, Αβέιρο
Показать описание
Στην Κουίμπρα, βρίσκονται για τους Πορτογάλους, οι ρίζες του έθνους τους. Από το 1139, με απόφαση του πρώτου βασιλιά της χώρας Αλφόνσου Ερρίκου, υπήρξε πρωτεύουσα της Πορτογαλίας, μια τιμή που διατήρησε μέχρι το 1256. Πανεπιστημιούπολη με ένα από τα πιο παλιά πανεπιστήμια της Ευρώπης και το παλιότερο της Πορτογαλίας, γενέτειρα έξι βασιλέων, πατρίδα της έντεχνης μορφής fado που φέρει το όνομά της και πατρίδα του Κάρλος Παρέδες. Οι κάτοικοι της Κουίμπρα αποκαλούν το Μοντέγκου «ποταμό των ποιητών», ένδειξη για το πόσο περήφανοι νιώθουν για την πόλη τους.
Το Εθνικό Δάσος του Μπουσάκου - ο πρώτος, ουσιαστικά Βοτανικός Κήπος της Πορτογαλίας - είναι ένα μαγικό μέρος.
Το 1628, οι καρμελίτες έχτισαν ένα οίκημα, περιτοιχίζοντας το δάσος, για να κρατήσουν σε απόσταση τον υπόλοιπο κόσμο (n πρόσβαση των γυναικών είχε απαγορευτεί από τον πάπα το 1622). Στο απομονωμένο δάσος, οι μοναχοί προσεύχονταν, έχτιζαν παρεκκλήσια και φύτευαν δέντρα. Το 1632 τα δέντρα αυτά - πολλούς από τους σπόρους έφεραν οι Πορτογάλοι εξερευνητές - τέθηκαν υπό την προστασία του πάπα.
Στο δάσος υπάρχουν 700 τοπικά και εξωτικά είδη - σεκόγιες, αροκάριες, ευκάλυπτοι, φτέρες, φελόδεντρα, πλατάνια - μεταξύ των οποίων και ο γέρικος «Κέδρος του Μπουσάκου».
Η ησυχία του δάσους διαταράχτηκε το 1810, όταν Βρετανοί και Πορτογάλοι έδωσαν μάχη με τους Γάλλους στην κορυφογραμμή του Μπουσάκου. Το 1834 το μοναστήρι έκλεισε, αλλά το δάσος διατηρείται, με τα μονοπάτια του, τις κρύπτες των ερημιτών και στο κέντρο, το Buçaco Palace Hotel, εκπληκτικό ξενοδοχείο, σε ρυθμό νέο- μανουελίνο και δωμάτια που φέρουν διακόσμηση αζουλέζου.
Αβέιρο, η Βενετία της Πορτογαλίας, διάσημο για τα κανάλια του, στα οποία πλέουν οι moliceiros, τα τυπικά σκάφη παρόμοια με τις γόνδολες της Βενετίας.
Τα moliceiros χρησιμοποιούνταν, μέχρι πρόσφατα, για να μεταφέρουν αλάτι και φύκια, αλλά σήμερα, κάνουν μόνο τουριστικούς περιπάτους.
Το Aveiro ονομαζόταν στα ρωμαϊκά χρόνια Aviarium, που σημαίνει τόπος συγκέντρωσης πουλιών. Κάθε γωνιά της πόλης περικυκλώνεται από νερό και αγκαλιάζεται απο τη λιμνοθάλασσα Ria, το συνδετικό κρίκο μεταξύ της πόλης και του Ατλαντικού ωκεανού.
Το Εθνικό Δάσος του Μπουσάκου - ο πρώτος, ουσιαστικά Βοτανικός Κήπος της Πορτογαλίας - είναι ένα μαγικό μέρος.
Το 1628, οι καρμελίτες έχτισαν ένα οίκημα, περιτοιχίζοντας το δάσος, για να κρατήσουν σε απόσταση τον υπόλοιπο κόσμο (n πρόσβαση των γυναικών είχε απαγορευτεί από τον πάπα το 1622). Στο απομονωμένο δάσος, οι μοναχοί προσεύχονταν, έχτιζαν παρεκκλήσια και φύτευαν δέντρα. Το 1632 τα δέντρα αυτά - πολλούς από τους σπόρους έφεραν οι Πορτογάλοι εξερευνητές - τέθηκαν υπό την προστασία του πάπα.
Στο δάσος υπάρχουν 700 τοπικά και εξωτικά είδη - σεκόγιες, αροκάριες, ευκάλυπτοι, φτέρες, φελόδεντρα, πλατάνια - μεταξύ των οποίων και ο γέρικος «Κέδρος του Μπουσάκου».
Η ησυχία του δάσους διαταράχτηκε το 1810, όταν Βρετανοί και Πορτογάλοι έδωσαν μάχη με τους Γάλλους στην κορυφογραμμή του Μπουσάκου. Το 1834 το μοναστήρι έκλεισε, αλλά το δάσος διατηρείται, με τα μονοπάτια του, τις κρύπτες των ερημιτών και στο κέντρο, το Buçaco Palace Hotel, εκπληκτικό ξενοδοχείο, σε ρυθμό νέο- μανουελίνο και δωμάτια που φέρουν διακόσμηση αζουλέζου.
Αβέιρο, η Βενετία της Πορτογαλίας, διάσημο για τα κανάλια του, στα οποία πλέουν οι moliceiros, τα τυπικά σκάφη παρόμοια με τις γόνδολες της Βενετίας.
Τα moliceiros χρησιμοποιούνταν, μέχρι πρόσφατα, για να μεταφέρουν αλάτι και φύκια, αλλά σήμερα, κάνουν μόνο τουριστικούς περιπάτους.
Το Aveiro ονομαζόταν στα ρωμαϊκά χρόνια Aviarium, που σημαίνει τόπος συγκέντρωσης πουλιών. Κάθε γωνιά της πόλης περικυκλώνεται από νερό και αγκαλιάζεται απο τη λιμνοθάλασσα Ria, το συνδετικό κρίκο μεταξύ της πόλης και του Ατλαντικού ωκεανού.