ΣΑΒΒΑΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΣΑΒΒΑΣ. Α΄ΜΕΡΟΣ
Ο Σάββας Ι. Σάββα ήταν καλλίφωνος ιεροψάλτης, εξέχων Πανεπιστημιακός καθηγητής και ευσεβέστατος και ευλαβέστατος Χριστιανός. Γεννήθηκε τον Ιούλιο του 1924 στο χωριό Τύρινθα Ναυπλίου. Ο πατέρας του Ιωάννης Σάββα καταγόταν από την πόλη Λάρνακα της Κύπρου και ήταν ψάλτης στον Ι. Ναό Εισοδίων της Θεοτόκου Ναυπλίου. Οι σωστές νουθεσίες του πατρός του και συγκλονιστικά για τον ίδιο γεγονότα που ακολούθησαν την άφιξη στην περιοχή του διακεκριμένου καλλίφωνου ιεροψάλτη από το Βυζάντιο του Αριστείδη Ευστρατοπούλου οδήγησαν, όπως ο ίδιος αφηγείται, οριστικά και αμετάκλητα τα βήματά του προς τον ορθό δρόμο της Θεϊκής Μουσικής.
Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Σπούδασε επίσης, Βυζαντινή Μουσική στο Ελληνικό Ωδείο και στο Ωδείο Αθηνών. Τον Δεκέμβριο του 1949 διορίστηκε Α ψάλτης στον Ιερό Ναό Γενεσίου της Θεοτόκου στον Κορυδαλό Νικαίας.
Τον Μάρτιο του 1950 διορίστηκε Λαμπαδάριος στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών. Ως αριστερός ψάλτης του Μιχαήλ Χατζή και μετέπειτα του Σπύρου Περιστέρη αφήκε τις καλύτερες εντυπώσεις. Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλούσε η από αυτόν ερμηνεία των αποστολικών αναγνωσμάτων της Κυριακής. Οι πιο παλιοί ψάλτες εδώ στην Κύπρο είχαν αυτή την ερμηνεία των αποστόλων ως πρότυπο σε όλη τους τη ζωή και διηγούνται ακόμη και σήμερα με νοσταλγία το τότε φαινόμενο Σάββα Σάββα.
Τον Σεπτέμβριο του 1954 αφού εξασφάλισε άδεια από την Αρχιεπισκοπή πήγε με υποτροφία της Γαλλικής κυβερνήσεως στο Παρίσι όπου σπούδασε Χριστιανική και Βυζαντινή Αρχαιολογία, Ψυχολογία και Παιδαγωγικά ενώ συγχρόνως έψαλλε και ως δεξιός ιεροψάλτης στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Στεφάνου.
βΣτη συνέχεια πήγε στο Μόναχο όπου σπούδασε Ιστορία της Τέχνης, Φιλοσοφία της Θρησκείας και Βυζαντινή και Νεοελληνική Λογοτεχνία. Συγχρόνως έψαλλε και ως δεξιός ιεροψάλτης στον Ιερό Ναό της Μεταμορφώσεως.
Το 1958 επέστρεψε στην Ελλάδα και διορίσθηκε υφηγητής στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, καθηγητής Βυζαντινής Μουσικής στο Ωδείο Αθηνών και πρωτοψάλτης στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Αμπελοκήπων. Το έτος αυτό ακριβώς τον επισκέφθηκε στο σπίτι του ο εξ Αμμοχώστου ιεροψάλτης Ντίνος Κωνσταντίνος και από κουβέντα σε κουβέντα του είπε ότι πήγε και είδε τον Αρχιεπίσκοπο Θεόκλητο και του ζήτησε να επανέλθει πίσω στη θέση του Λαμπαδαρίου στον Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών. Όμως, σύμφωνα με τον Κωνσταντίνου, ο Αρχιεπίσκοπος Θεόκλητος του είπε ότι δεν μπορούσε να κάμει κάτι τέτοιο διότι δεν γνώριζε τίποτε για τη συμφωνία που είχε κάμει με τον προκάτοχό του, Αρχιεπίσκοπο Σπυρίδωνα, ούτε και ήταν αυτή πουθενά καταγραμμένη.
Το 1959 κλήθηκε από τον Αρχιεπίσκοπο Ιεροσολύμων στα Ιεροσόλυμα για να καταρτίσει βυζαντινούς χορούς στον Πάνσεπτο Ναό της Αναστάσεως και τέλη του 1961 πήγε στη Θεολογική Σχολή Βοστώνης Αμερικής όπου υπηρέτησε ως καθηγητής Χριστιανικής και Βυζαντινής Αρχαιολογίας, Υμνολογίας και Βυζαντινής Μουσικής. Ταυτόχρονα έψαλλε στο παρεκκλήσι του Τιμίου Σταυρού.
