Απόγευμα

Απόγευμα κι η σκέψη σου με βασανίζει,
τι κάνεις, που να βρίσκεσαι, που να γυρνάς,
στην βόλτα που ’θελα τόσο πολύ μαζί σου,
να κάνουμε ως τον φάρο και να μου κρατάς,
το χέρι και αχόρταγα το υγρό φιλί σου,
να πνίγεται στα χείλη μου, να σπαρταράς! …

Απόγευμα και το κενό σου δεν αντέχω,
σφίγγω τα δόντια μου και μόνος περπατάω,
τον Έρωτα σαν άγγελο δίπλα μου έχω
κι από τα ζόρια του μαθαίνω πάντα, να πετάω! …

Απόγευμα στο Γλαροπάτι … καίει… το κρύο,
στα σύννεφα έβαλε φωτιά ο ουρανός μου,
εγώ, η σκέψη σου κι η θάλασσα ένα τρίο,
οι πεθυμιές μου απέραντος ωκεανός μου,
γυρεύω λύτρωση το σκάω με το πλοίο,
τ’ ακάμωτα ταξίδια αχ!, είναι ο τύραννός μου! …

Απόγευμα κι οι γλάροι κρώζουν τα κοράκια,
να πέσουνε οι μάσκες να λευτερωθούμε,
μας έπνιξε η χούντα τα στερνά μεράκια,
μ’ αν θέλει η μοίρα λεύτεροι, θ’ ανταμωθούμε! …

Σ’ αγαπώ … … …

Τετάρτη, 13 Ιανουαρίου 2021 / 4:45 - 8:00 μμ

480