Қара жорға

Показать описание

Қара жорға бидің төресі
Ерте заманда өмір сүрген бір байдың тайпалған қара жорғасы болыпты. Әлгі жорғасы бәйгеден бәйге, жүлдеден жүлде қоймайды екен. Бір күні байдың жалғыз қызы ұзатылып, әкесінің қалың малың өтеуіне қара жорғасын сұрайды. Бай жорғасын қимай, қиналады. Бірақ жалғызының бетін қайтара алмай ақыры береді.«Қызым,қаражорғаны бір жорғалптшы. Жат жұртқа әкетіп барасың ғой, бір көріп қалайын»,- дейді бай қызын ұзатар алдында. Қара жорғаны ноқталы ұзын арқанмен бос қоя береді. Жануар үйреншікті жорғасын сала жөнеледі. Сонда ноқтаға байланған ұзын арқан толқындатып атпен бірге жорғалап бара жатқандай болады. Осы әдемі көрініске қарап тұрған бір күйші «Қара жорға» деген күй шығарады. Бұл күйдің әсерлі болып шыққаны соншалықты, оны естіген қазақ қимылсыз қала алмаған. Бүгін де солай. Буын-буының еріксіз босайды. Сол себепті де «Қара жорға» биі, кейіннен әні де пайда болған екен.