filmov
tv
Όθωνας Θεοφάνους - Παρανάλωμα (ερμηνεία: Αντώνης Μοσχούτης)

Показать описание
τίτλος τραγουδιού: Παρανάλωμα
μουσική / στίχοι: Όθωνας Θεοφάνους
Ενορχήστρωση, κιθάρα, πλήκτρα, φωνή: Αντώνης Μοσχούτης
Ηλεκτρική κιθάρα: Μάκης Παραδεισόπουλος
Μπάσο: Νίκος Καραβίας
Τύμπανα: Φώτης Παπαδόπουλος
Φωνητικά: Όθωνας Θεοφάνους
Ηχοληψία: Αντώνης Μοσχούτης
Μίξη-Mastering: Γιάννης Στεργίου
Οι ηχογραφήσεις έγιναν στο STUDIO MOS.
στίχοι:
Θα πας εκεί που ήθελες να πας
Θα φτάσεις εκεί που ήθελες να φτάσεις
και μετά κενό
Θα ρθεις από εκεί που ήθελες να πάς
Θα κλάψεις για αυτά που ήθελες να φτάσεις
και μετά κενό
Οοοοο, Οοοο ρίξε το κάρο στην φωτιά
Οοοοο, Οοοο να σπινθηρίσει η ματιά
Θα ψάξεις για αυτά που ήθελες να βρείς
Θα αλλάξεις όταν δίπλα τους σταθείς
μετά κενό
Θα πάψεις να ζητάς πολλά να δείς
Θα αδράξεις την σιωπή και θα κρυφτείς
μετά κενό
Οοοοο, Οοοο ρίξε το κάρο στην φωτιά
Οοοοο, Οοοο να σπινθηρίσει η ματιά
Η μνήμη σαν γεννήθηκε χωρίς παρόν στη στράτα
Περπάτησε στο μέλλον της με ξένο δεκανίκι
Και αφού δεν έχει παρελθόν και χέρι να πει «κράτα»
Μόνη υφαίνει τα προικιά με απλήρωτο το νοίκι
Η Λήθη είναι κόρη της που έμεινε στο ράφι
Γυροβολά στο άγνωστο σαν φοβισμένο ελάφι
Ράθυμα ζει τις Κυριακές ντύνεται δίχως λούσα
Τα ασημικά είναι θαμπά και η θύμηση απούσα
μουσική / στίχοι: Όθωνας Θεοφάνους
Ενορχήστρωση, κιθάρα, πλήκτρα, φωνή: Αντώνης Μοσχούτης
Ηλεκτρική κιθάρα: Μάκης Παραδεισόπουλος
Μπάσο: Νίκος Καραβίας
Τύμπανα: Φώτης Παπαδόπουλος
Φωνητικά: Όθωνας Θεοφάνους
Ηχοληψία: Αντώνης Μοσχούτης
Μίξη-Mastering: Γιάννης Στεργίου
Οι ηχογραφήσεις έγιναν στο STUDIO MOS.
στίχοι:
Θα πας εκεί που ήθελες να πας
Θα φτάσεις εκεί που ήθελες να φτάσεις
και μετά κενό
Θα ρθεις από εκεί που ήθελες να πάς
Θα κλάψεις για αυτά που ήθελες να φτάσεις
και μετά κενό
Οοοοο, Οοοο ρίξε το κάρο στην φωτιά
Οοοοο, Οοοο να σπινθηρίσει η ματιά
Θα ψάξεις για αυτά που ήθελες να βρείς
Θα αλλάξεις όταν δίπλα τους σταθείς
μετά κενό
Θα πάψεις να ζητάς πολλά να δείς
Θα αδράξεις την σιωπή και θα κρυφτείς
μετά κενό
Οοοοο, Οοοο ρίξε το κάρο στην φωτιά
Οοοοο, Οοοο να σπινθηρίσει η ματιά
Η μνήμη σαν γεννήθηκε χωρίς παρόν στη στράτα
Περπάτησε στο μέλλον της με ξένο δεκανίκι
Και αφού δεν έχει παρελθόν και χέρι να πει «κράτα»
Μόνη υφαίνει τα προικιά με απλήρωτο το νοίκι
Η Λήθη είναι κόρη της που έμεινε στο ράφι
Γυροβολά στο άγνωστο σαν φοβισμένο ελάφι
Ράθυμα ζει τις Κυριακές ντύνεται δίχως λούσα
Τα ασημικά είναι θαμπά και η θύμηση απούσα