filmov
tv
Γιώργης Φασουλάς - Κώστας Καλλέργης Λαθρομετανάστης

Показать описание
Λαθρομετανάστης
στίχοι-μουσική: Νίκος Μαυράκης (Μπελεχονίκος)
λύρα-τραγούδι: Γιώργης Φασουλάς
λαούτο-τραγούδι: Κώστας Καλλέργης
κιθάρα: Κώστας Μαρκάκης
κόντραμπάσο: Γιώργος Τζωρτζάκης
πνευστά: Γιώργης Σαλούστρος
Πιάνο - φωνητικά: Μαρία Μαρκάκη
ηχοληψία:Κώστας Μαρκάκης
STUDIO ASTRA
Ένα καράβι, δίχως γυρισμό
δεν θα προλάβει να 'ρθει στο γιαλό.
Νύχτες περνάει σ' άλλους ουρανούς
κι άστρα πετάει στη στεριά ο νους.
Πάνω στην κουπαστή, αννέμιζε η κλωστή
το νήμα της αρχής, στην ούγια της ζωής.
Πάνω στην κουπαστή, στα χέρια θα πιαστεί
το σώμα κι η ντροπή, στο στόμα η σιωπή.
Σ'ένα καράβι φόρτωσαν ασκούς
στ' αυτιά το χάδι, ψέμματα ν' ακούς.
Μέσα στ' αμπάρια, κάλπικα φλουριά
και παλικάρια, μάνες και παιδιά!
Πάνω στην κουπαστή, αννέμιζε η κλωστή
το νήμα της αρχής, στην ούγια της ζωής.
Πάνω στην κουπαστή, στα χέρια θα πιαστεί
το σώμα κι η ντροπή, στο στόμα η σιωπή.
Ένα καράβι, δίχως ναυαγό
χάθηκε πάλι μέσα στο βυθό.
Το κύμα βγάζει, άγριο όταν βγεί,
κορμί που μοιάζει, λάφυρο στη γη.
Πάνω στην κουπαστή, αννέμιζε η κλωστή
το νήμα της αρχής, στην ούγια της ζωής.
Πάνω στην κουπαστή, στα χέρια θα πιαστεί
το σώμα κι η ντροπή, στο στόμα η σιωπή.
στίχοι-μουσική: Νίκος Μαυράκης (Μπελεχονίκος)
λύρα-τραγούδι: Γιώργης Φασουλάς
λαούτο-τραγούδι: Κώστας Καλλέργης
κιθάρα: Κώστας Μαρκάκης
κόντραμπάσο: Γιώργος Τζωρτζάκης
πνευστά: Γιώργης Σαλούστρος
Πιάνο - φωνητικά: Μαρία Μαρκάκη
ηχοληψία:Κώστας Μαρκάκης
STUDIO ASTRA
Ένα καράβι, δίχως γυρισμό
δεν θα προλάβει να 'ρθει στο γιαλό.
Νύχτες περνάει σ' άλλους ουρανούς
κι άστρα πετάει στη στεριά ο νους.
Πάνω στην κουπαστή, αννέμιζε η κλωστή
το νήμα της αρχής, στην ούγια της ζωής.
Πάνω στην κουπαστή, στα χέρια θα πιαστεί
το σώμα κι η ντροπή, στο στόμα η σιωπή.
Σ'ένα καράβι φόρτωσαν ασκούς
στ' αυτιά το χάδι, ψέμματα ν' ακούς.
Μέσα στ' αμπάρια, κάλπικα φλουριά
και παλικάρια, μάνες και παιδιά!
Πάνω στην κουπαστή, αννέμιζε η κλωστή
το νήμα της αρχής, στην ούγια της ζωής.
Πάνω στην κουπαστή, στα χέρια θα πιαστεί
το σώμα κι η ντροπή, στο στόμα η σιωπή.
Ένα καράβι, δίχως ναυαγό
χάθηκε πάλι μέσα στο βυθό.
Το κύμα βγάζει, άγριο όταν βγεί,
κορμί που μοιάζει, λάφυρο στη γη.
Πάνω στην κουπαστή, αννέμιζε η κλωστή
το νήμα της αρχής, στην ούγια της ζωής.
Πάνω στην κουπαστή, στα χέρια θα πιαστεί
το σώμα κι η ντροπή, στο στόμα η σιωπή.