filmov
tv
all is permitted - Arurkokk
Показать описание
All is permitted.
Το “all is permitted” είναι το δεύτερο συνθετικό της φράσης “Nothing is true, all is permitted”. Αυτή η φράση έχει διατυπωθεί στο ¨Τάδε έφη Ζαρατούστρα¨ από τον Friedrich Nietzsche.
Το πρώτο κομμάτι της φράσης αναφέρεται στο ότι δεν υπάρχει κάποιος εξωτερικός -από εμάς- μηχανισμός στο σύμπαν που να κληροδοτεί/επιβάλει ένα σύνολο κανόνων μέσα από ένα πρότυπο λειτουργίας. Παίρνοντας αυτό ως αφετηρία, το δεύτερο κομμάτι είναι ένα λογικό συμπέρασμα το οποίο αναδύεται μέσα από τη συνειδητοποίηση αυτής της μη ύπαρξης της μιας και μοναδικής καθολικής πραγματικότητας1, που με τη σειρά του οδηγεί στην μετατόπιση προς μία πιο ενεργή και ανοιχτού τύπου αντίληψη. Μέσα από αυτή την συνθήκη η διαδικασία πρόσληψης, ερμηνείας, μετασχηματισμού και επικοινωνίας πληροφοριών, αλλά και η διαμόρφωση νοημάτων απελευθερώνεται και κινείται κάπου ανάμεσα από το υποκειμενικό και το αντικειμενικό, σχηματίζοντας ένα οργανικό σύστημα δράσης και αντίδρασης. Σε αυτό το παιχνίδι ισορροπίας η κριτική σκέψη παίζει καθοριστικό ρόλο.
Το οπτικοακουστικό έργο “all is permitted” είναι η ψηφιακή εκδοχή μιας έκδοσης με τον ίδιο τίτλο, όπου ο ¨αναγνώστης¨ καλείται να δει ένα σύνολο 99 εικόνων (σε τυχαία σειρά) ενώ ακούει ένα ηχητικό έργο. Τα έργα αυτά έχουν δημιουργηθεί μέσα από την έρευνα και την αξιοποίηση εικόνων και βιβλιογραφίας παρμένες από την πολιτιστική κληρονομιά της Ηπείρου και Βενετίας. Οι πληροφορίες αυτές καθώς και τα μορφικά τους στοιχεία αντιμετωπίζονται ως μία αποθήκη γεμάτη με εργαλεία έτοιμα προς χρήση, ως απόθεμα δεδομένων τα οποία μπορούν να χειριστούν κάνοντας χρήση της έννοιας της μεταπαραγωγής και να παρουσιάσουν ένα καινούργιο έργο. Το έργο προκύπτει από ένα σενάριο που προβάλλετε στον πολιτισμό, ο οποίος εννοείται ως το πλαίσιο μιας αφήγησης, που και αυτή με τη σειρά της προβάλλει ατέρμονα νέα πιθανά σενάρια2.
Αυτή η ψηφιακή ανακύκλωση εικόνων και πληροφοριών πραγματοποιήθηκε μέσα από το πρίσμα της μυθοπλασίας. Παρουσιάζοντας ένα καινούργιο έργο αποτελούμενο από μορφές (στοιχεία οπτικού πολιτισμού) οι οποίες από τη μία είναι αναγνωρίσιμες και συνδεδεμένες με συγκεκριμένα νοήματα, τόπους και χρήσεις -μέσω της παράδοσης- και από την άλλη, σε συνδυασμό με το ψευδο- podcast/ντοκιμαντέρ, λειτουργούν σαν τα συστατικά στοιχεία μετάπλασης και τεκμηρίωσης αυτού του φανταστικού χαρακτήρα, του Θεόδωρου Βαλή. Στόχος ήταν ένα αποτέλεσμα κατά το οποίο με μια πρώτη επαφή να είναι δυσδιάκριτο εάν το πρόσωπο αυτό υπήρξε πραγματικά ή εάν είναι ένα φανταστικό (ή τεχνολογικό) δημιούργημα που πατά πάνω σε ιστορικά γεγονότα. Επιχειρώντας ένα σχόλιο πάνω στον τρόπο αλλά και την πρόθεση που γίνεται η χρήση, επιμέλεια και διαχείριση πληροφοριών -τόσο από τον ανθρώπινο όσο και από τον τεχνολογικό παράγοντα- και πως αυτό εμπλέκεται με την αντίληψη του όρου ¨πραγματικότητα¨.
last viewed on 12/5/2023
2 Nicolas Bourriaud. Μεταπαραγωγή. Η κουλτούρα ως σενάριο: πως η τέχνη επαναπρογραμματίζει τον κόσμο. Μετάφραση-Επιστημονική επιμέλεια: Δημήτρης Γκινοσάτης. Ανώτατη σχολή καλών τεχνών. 2014. Σελ 23-24
Το “all is permitted” είναι το δεύτερο συνθετικό της φράσης “Nothing is true, all is permitted”. Αυτή η φράση έχει διατυπωθεί στο ¨Τάδε έφη Ζαρατούστρα¨ από τον Friedrich Nietzsche.
Το πρώτο κομμάτι της φράσης αναφέρεται στο ότι δεν υπάρχει κάποιος εξωτερικός -από εμάς- μηχανισμός στο σύμπαν που να κληροδοτεί/επιβάλει ένα σύνολο κανόνων μέσα από ένα πρότυπο λειτουργίας. Παίρνοντας αυτό ως αφετηρία, το δεύτερο κομμάτι είναι ένα λογικό συμπέρασμα το οποίο αναδύεται μέσα από τη συνειδητοποίηση αυτής της μη ύπαρξης της μιας και μοναδικής καθολικής πραγματικότητας1, που με τη σειρά του οδηγεί στην μετατόπιση προς μία πιο ενεργή και ανοιχτού τύπου αντίληψη. Μέσα από αυτή την συνθήκη η διαδικασία πρόσληψης, ερμηνείας, μετασχηματισμού και επικοινωνίας πληροφοριών, αλλά και η διαμόρφωση νοημάτων απελευθερώνεται και κινείται κάπου ανάμεσα από το υποκειμενικό και το αντικειμενικό, σχηματίζοντας ένα οργανικό σύστημα δράσης και αντίδρασης. Σε αυτό το παιχνίδι ισορροπίας η κριτική σκέψη παίζει καθοριστικό ρόλο.
Το οπτικοακουστικό έργο “all is permitted” είναι η ψηφιακή εκδοχή μιας έκδοσης με τον ίδιο τίτλο, όπου ο ¨αναγνώστης¨ καλείται να δει ένα σύνολο 99 εικόνων (σε τυχαία σειρά) ενώ ακούει ένα ηχητικό έργο. Τα έργα αυτά έχουν δημιουργηθεί μέσα από την έρευνα και την αξιοποίηση εικόνων και βιβλιογραφίας παρμένες από την πολιτιστική κληρονομιά της Ηπείρου και Βενετίας. Οι πληροφορίες αυτές καθώς και τα μορφικά τους στοιχεία αντιμετωπίζονται ως μία αποθήκη γεμάτη με εργαλεία έτοιμα προς χρήση, ως απόθεμα δεδομένων τα οποία μπορούν να χειριστούν κάνοντας χρήση της έννοιας της μεταπαραγωγής και να παρουσιάσουν ένα καινούργιο έργο. Το έργο προκύπτει από ένα σενάριο που προβάλλετε στον πολιτισμό, ο οποίος εννοείται ως το πλαίσιο μιας αφήγησης, που και αυτή με τη σειρά της προβάλλει ατέρμονα νέα πιθανά σενάρια2.
Αυτή η ψηφιακή ανακύκλωση εικόνων και πληροφοριών πραγματοποιήθηκε μέσα από το πρίσμα της μυθοπλασίας. Παρουσιάζοντας ένα καινούργιο έργο αποτελούμενο από μορφές (στοιχεία οπτικού πολιτισμού) οι οποίες από τη μία είναι αναγνωρίσιμες και συνδεδεμένες με συγκεκριμένα νοήματα, τόπους και χρήσεις -μέσω της παράδοσης- και από την άλλη, σε συνδυασμό με το ψευδο- podcast/ντοκιμαντέρ, λειτουργούν σαν τα συστατικά στοιχεία μετάπλασης και τεκμηρίωσης αυτού του φανταστικού χαρακτήρα, του Θεόδωρου Βαλή. Στόχος ήταν ένα αποτέλεσμα κατά το οποίο με μια πρώτη επαφή να είναι δυσδιάκριτο εάν το πρόσωπο αυτό υπήρξε πραγματικά ή εάν είναι ένα φανταστικό (ή τεχνολογικό) δημιούργημα που πατά πάνω σε ιστορικά γεγονότα. Επιχειρώντας ένα σχόλιο πάνω στον τρόπο αλλά και την πρόθεση που γίνεται η χρήση, επιμέλεια και διαχείριση πληροφοριών -τόσο από τον ανθρώπινο όσο και από τον τεχνολογικό παράγοντα- και πως αυτό εμπλέκεται με την αντίληψη του όρου ¨πραγματικότητα¨.
last viewed on 12/5/2023
2 Nicolas Bourriaud. Μεταπαραγωγή. Η κουλτούρα ως σενάριο: πως η τέχνη επαναπρογραμματίζει τον κόσμο. Μετάφραση-Επιστημονική επιμέλεια: Δημήτρης Γκινοσάτης. Ανώτατη σχολή καλών τεχνών. 2014. Σελ 23-24