filmov
tv
Άξεστος, Wezrap, Romling, Elfior - Τρύπες στην άμμο
Показать описание
beat: Άξεστος στο Εργαστήρι
στίχοι/ερμηνεία: Romling, Άξεστος, Elfior, Wezrap
Ηχογραφήθηκε στο Εργαστήρι & στο Deadbooth
Μίξη/Mastering: Άξεστος στο εργαστήρι
Video art: Wezrap, Αθήνα 2014
Χιπ Χοπ Καφενές 2024
Στίχοι:
Romling:
Δάγκωσε τις αμηχανίες αφεσου ελεύθερος
Η πόλη μου γυρνά ανάποδα στο τετράδιό μου
Να βρω δύναμη στο σκότος
18 παρά κι 1.70 και ένας πόντος
Να σου μάθω να αγκαλιάζεις λίγο φως μέσα στο έρεβος
Φθαρμένες παρτιτούρες που ποτέ μας δεν πετάξαμε τα ραπ μας
Και μας τις καθάρισε η γειτονιά μας
Γιατί η γειτονιά θέλει να ακούσει στίχους
Γιατί θέλει να περάσουν οι πληγές απ' τις γροθιές που κοπάνησαν τοίχους
Όλα στο πάτωμα
Οι μύτες στο ταβάνι
Στα χέρια μας το μέλλον
Στον κρόταφο η κανη
Μαλακίες, το νου σου στη ψευτιά γιατι μας πρόδωσε πολλές φορές στην πτήση μας
Και πτήση αυτή δεν χάνει
Ζωή μου όμορφη γιατί παίζεις παιχνίδια
Σε υπηρετώ σου αφήνω φως κι εσύ αποκαΐδια
Βρίσκεις λόγους πάντα να με αμελείς
Η αγάπη σου επιφανής
Δικαιολογίες και παραμύθια
Σαν καθαρίσει ο ουρανός μας θα τα πούμε
Μην αλλάξεις μπορεί να βλέπω αλλιώς με ψυχραιμία
Τόσους έριξες σε άσχημες ουσίες δεν πτοήθηκες
Απ' τη άλλη έτσι είναι οι σχέσεις θέλουνε χημεία
Τέλος πάντων, μας κέρδισε η λύπη
Σαν να εγκαταλείπει κάτι όμορφο με άσχημη μορφή
Σαν καθαρίσει ο ουρανός μας θα τα πούμε
Το άκουσα στο ράδιο ένα βροχερό πρωί..
-----------
Ρεφραίν:
Έτσι πέφτουνε τα δάκρυα στο πάτωμα
αφήνοντας πίσω τρύπες στην άμμο
περπατάγαμε και δε σκεφτόμασταν τι θα γίνει
αρκεί να μας λείπει το αύριο
γεμίσαμε για σήμερα τέλος η χαρά
αντέξαμε καιρό μα πλέον δε κυλά
οι δρόμοι μας χωρίζουν όμως δε θα πούμε γειά
σίγουρα στο μέλλον θα βρεθούμε ξανά
----------
Άξεστος:
Ποιος φταίει είναι ερώτημα δεν είναι απάντηση
Συσπείρωση απόψεων καταλήγουνε σε διάλυση
Ποια πρόφαση πια η απόφαση μετρά διπλά στην αντιμετώπιση
Ποια ενόχληση πια η ανθρωπιά διδάσκεται στην απομόνωση
Του μόνο εσύ
Και γω αλλού κοιτάζω μου μάθανε στην απασχόληση του χρόνου μου οθόνες να κοιτάζω πολλές φορές ξεχνιέμαι και στο τέλος νευριάζω
Πόσα χάνω όταν προσοχή δε βάζω
Πως ήμουν κακός και πως πλέον αλλάζω
Έχω βρεθεί σε μια σκηνή και σκαρφαλώνω να τη φτάσω με 1.70 αντοχή και έναν άσσο στη κάλτσα μια κάψα στο μυαλό και δυνατή φωνή
Μεσάνυχτα περίπατο χωρίς ομπρέλα στη βροχή μια τρέλα στη ψυχή μια σελήνη ημιφανή
Και αφανή με είδαν στην εξοχή Αύγουστο περασμένο μα θυμίζει πεπρωμένο θα πάρω ένα τηλέφωνο άμα προλαβαίνω να μιλήσουμε ξανά γιατί βιάζομαι πια συγνώμη ξέρω καλά πως φταίω μα αναπνέω δύσκολα και μου λείπει
Συχνά το μέλλον θολό παράπονα πολλά καταπίνω πάρα πολλά και άλλα τόσα όχι
Μπλέξανε οι στόχοι με την άμυνα δε ξέρω άμα τ άφηνα που θα βρισκα τη δύναμη να μάζευα τα κομμάτια μου προτού το πρωτοβρόχι
Elfior:
Ό,τι σχεδιάζω θα διαλυθεί σ' ένα απόγευμα
Ό,τι έχω χτίσει θα γκρεμιστεί τόσο απότομα
Γι' αυτό μου μάθαν πάντα να κρατώ απόθεμα
Γι' αυτό κάθε κομμάτι πλέον είναι κι ένα απόκομμα
Από πτώμα σε πτώμα οι ζωντανοί προσπαθούνε ακόμα να βάλουν χρώμα με γόμα σ' ό,τι γράφτηκε και ξέβαψε
Θάψε ό,τι σ' έθαψε, σήκω και πολέμησε
Στο μέλλον να είσαι περήφανος για ό,τι σου έμοιασε
Στα σκουπίδια έπεσες είδες την πιθανότητα
Την καθημερινότητα αυτού που λες ακρότητα
Είχες δεδομένο ότι κάποιος σε προσέχει, και σε πρόσεξε
Σου έδειξε αυτό που ποτέ σου δεν σε ξεχώρισε
Απ' τους άλλους, απ' αυτούς που έκραζες
Από εγωιστές που κοιτάνε μόνο την πάρτη τους
Έλεγες πως δεν θα τους μοιάσεις ποτέ
Μα όλοι εσένα βλέπανε στις αντανακλάσεις τους
Έχεις περιορισμένο χρόνο, χώρο, λόγο, αντοχή
Θέλεις να τα αντιμετωπίσεις όλα με αποχή
Μα στην εποχή που κλαις γιατί χάνεις ανθρώπους
Δεν συνειδητοποιείς ότι δεν σε ένοιαξε καν να τους δεις
Στο κάτω κάτω ποιός θα έρθει, για να σου πει, τι πρέπει και τι μη και πόσα ευρώ σου βάζουμε τιμή
Αυτοί που φύγαν για να έρθουν άλλοι που πουλάν τον εαυτό τους στη μισή για να χαμογελάς εσύ
--------------
Ρεφραίν
-------------
Wezrap:
Αυτό εδώ θα τ αρχίσω όπως δε θα άρχιζα
ποτέ μου ένα γραπτό
καιρός πάει κι άλλος καιρός που τ αποφεύγω το στυλό
να μιλάω για κατάθλιψη βαριέμαι
όταν κάτι το ζεις θες κάτι άλλο κι εγώ θέλω να ξεχνιέμαι
άλλος ένας μαλάκας με όνειρο οι ρίμες του να ξεχωρίσουν
όλοι οι mcs παρόμοιες σκέψεις πριν μας ρίξουν
οι ευθύνες η ζωή η δουλειά κι η εικόνα
που χετε διαλέξει για τη μόστρα σε παιδιά
εμένα μ έχουν καθορίσει τα νεκρά παδιά
από τσέους και σίστες μες στα στενά στα μουλωχτά
μας έχουν ράψει στην καρδιά τα πρόσωπά τους
στο χέρι έχουν γαρύφαλλα όσοι πηγαίνουν
για θανάτους
όπως πάνε στη δουλειά τους ξημερώματα και βράδυ
πτώματα απ την προηγούμενη κρεβάτι ίσα ένα χάδι
δούλοι με παραπάνω δύναμη λόγω μιας θέσης
για ποιες καλές προθέσεις
αν με δεις αδύναμο θα μου την πέσεις
χαμαλίκι για τα όχι μου
αμετανόητα
η χώρα αυτή πενθεί με έρωτα στα σόδομα
κι έμενα πάλι δε μου αρέσουν τα κουπλέ μου
νεκρός απ όταν σ είδα με το πρόσωπο του ξένου
να κοιτάς
νεκρός για πάντα νεκρός και για μας
απόγευμα ξανάναψαν οι ώχρες της γειτονιάς
δε θα γλιτώσουμε όσο κι αν φεύγουμε
απ αυτά που φτιαχτήκαμε εις πέρας να τα φέρουμε
το ξέρουμε
--------------
Ρεφραίν
στίχοι/ερμηνεία: Romling, Άξεστος, Elfior, Wezrap
Ηχογραφήθηκε στο Εργαστήρι & στο Deadbooth
Μίξη/Mastering: Άξεστος στο εργαστήρι
Video art: Wezrap, Αθήνα 2014
Χιπ Χοπ Καφενές 2024
Στίχοι:
Romling:
Δάγκωσε τις αμηχανίες αφεσου ελεύθερος
Η πόλη μου γυρνά ανάποδα στο τετράδιό μου
Να βρω δύναμη στο σκότος
18 παρά κι 1.70 και ένας πόντος
Να σου μάθω να αγκαλιάζεις λίγο φως μέσα στο έρεβος
Φθαρμένες παρτιτούρες που ποτέ μας δεν πετάξαμε τα ραπ μας
Και μας τις καθάρισε η γειτονιά μας
Γιατί η γειτονιά θέλει να ακούσει στίχους
Γιατί θέλει να περάσουν οι πληγές απ' τις γροθιές που κοπάνησαν τοίχους
Όλα στο πάτωμα
Οι μύτες στο ταβάνι
Στα χέρια μας το μέλλον
Στον κρόταφο η κανη
Μαλακίες, το νου σου στη ψευτιά γιατι μας πρόδωσε πολλές φορές στην πτήση μας
Και πτήση αυτή δεν χάνει
Ζωή μου όμορφη γιατί παίζεις παιχνίδια
Σε υπηρετώ σου αφήνω φως κι εσύ αποκαΐδια
Βρίσκεις λόγους πάντα να με αμελείς
Η αγάπη σου επιφανής
Δικαιολογίες και παραμύθια
Σαν καθαρίσει ο ουρανός μας θα τα πούμε
Μην αλλάξεις μπορεί να βλέπω αλλιώς με ψυχραιμία
Τόσους έριξες σε άσχημες ουσίες δεν πτοήθηκες
Απ' τη άλλη έτσι είναι οι σχέσεις θέλουνε χημεία
Τέλος πάντων, μας κέρδισε η λύπη
Σαν να εγκαταλείπει κάτι όμορφο με άσχημη μορφή
Σαν καθαρίσει ο ουρανός μας θα τα πούμε
Το άκουσα στο ράδιο ένα βροχερό πρωί..
-----------
Ρεφραίν:
Έτσι πέφτουνε τα δάκρυα στο πάτωμα
αφήνοντας πίσω τρύπες στην άμμο
περπατάγαμε και δε σκεφτόμασταν τι θα γίνει
αρκεί να μας λείπει το αύριο
γεμίσαμε για σήμερα τέλος η χαρά
αντέξαμε καιρό μα πλέον δε κυλά
οι δρόμοι μας χωρίζουν όμως δε θα πούμε γειά
σίγουρα στο μέλλον θα βρεθούμε ξανά
----------
Άξεστος:
Ποιος φταίει είναι ερώτημα δεν είναι απάντηση
Συσπείρωση απόψεων καταλήγουνε σε διάλυση
Ποια πρόφαση πια η απόφαση μετρά διπλά στην αντιμετώπιση
Ποια ενόχληση πια η ανθρωπιά διδάσκεται στην απομόνωση
Του μόνο εσύ
Και γω αλλού κοιτάζω μου μάθανε στην απασχόληση του χρόνου μου οθόνες να κοιτάζω πολλές φορές ξεχνιέμαι και στο τέλος νευριάζω
Πόσα χάνω όταν προσοχή δε βάζω
Πως ήμουν κακός και πως πλέον αλλάζω
Έχω βρεθεί σε μια σκηνή και σκαρφαλώνω να τη φτάσω με 1.70 αντοχή και έναν άσσο στη κάλτσα μια κάψα στο μυαλό και δυνατή φωνή
Μεσάνυχτα περίπατο χωρίς ομπρέλα στη βροχή μια τρέλα στη ψυχή μια σελήνη ημιφανή
Και αφανή με είδαν στην εξοχή Αύγουστο περασμένο μα θυμίζει πεπρωμένο θα πάρω ένα τηλέφωνο άμα προλαβαίνω να μιλήσουμε ξανά γιατί βιάζομαι πια συγνώμη ξέρω καλά πως φταίω μα αναπνέω δύσκολα και μου λείπει
Συχνά το μέλλον θολό παράπονα πολλά καταπίνω πάρα πολλά και άλλα τόσα όχι
Μπλέξανε οι στόχοι με την άμυνα δε ξέρω άμα τ άφηνα που θα βρισκα τη δύναμη να μάζευα τα κομμάτια μου προτού το πρωτοβρόχι
Elfior:
Ό,τι σχεδιάζω θα διαλυθεί σ' ένα απόγευμα
Ό,τι έχω χτίσει θα γκρεμιστεί τόσο απότομα
Γι' αυτό μου μάθαν πάντα να κρατώ απόθεμα
Γι' αυτό κάθε κομμάτι πλέον είναι κι ένα απόκομμα
Από πτώμα σε πτώμα οι ζωντανοί προσπαθούνε ακόμα να βάλουν χρώμα με γόμα σ' ό,τι γράφτηκε και ξέβαψε
Θάψε ό,τι σ' έθαψε, σήκω και πολέμησε
Στο μέλλον να είσαι περήφανος για ό,τι σου έμοιασε
Στα σκουπίδια έπεσες είδες την πιθανότητα
Την καθημερινότητα αυτού που λες ακρότητα
Είχες δεδομένο ότι κάποιος σε προσέχει, και σε πρόσεξε
Σου έδειξε αυτό που ποτέ σου δεν σε ξεχώρισε
Απ' τους άλλους, απ' αυτούς που έκραζες
Από εγωιστές που κοιτάνε μόνο την πάρτη τους
Έλεγες πως δεν θα τους μοιάσεις ποτέ
Μα όλοι εσένα βλέπανε στις αντανακλάσεις τους
Έχεις περιορισμένο χρόνο, χώρο, λόγο, αντοχή
Θέλεις να τα αντιμετωπίσεις όλα με αποχή
Μα στην εποχή που κλαις γιατί χάνεις ανθρώπους
Δεν συνειδητοποιείς ότι δεν σε ένοιαξε καν να τους δεις
Στο κάτω κάτω ποιός θα έρθει, για να σου πει, τι πρέπει και τι μη και πόσα ευρώ σου βάζουμε τιμή
Αυτοί που φύγαν για να έρθουν άλλοι που πουλάν τον εαυτό τους στη μισή για να χαμογελάς εσύ
--------------
Ρεφραίν
-------------
Wezrap:
Αυτό εδώ θα τ αρχίσω όπως δε θα άρχιζα
ποτέ μου ένα γραπτό
καιρός πάει κι άλλος καιρός που τ αποφεύγω το στυλό
να μιλάω για κατάθλιψη βαριέμαι
όταν κάτι το ζεις θες κάτι άλλο κι εγώ θέλω να ξεχνιέμαι
άλλος ένας μαλάκας με όνειρο οι ρίμες του να ξεχωρίσουν
όλοι οι mcs παρόμοιες σκέψεις πριν μας ρίξουν
οι ευθύνες η ζωή η δουλειά κι η εικόνα
που χετε διαλέξει για τη μόστρα σε παιδιά
εμένα μ έχουν καθορίσει τα νεκρά παδιά
από τσέους και σίστες μες στα στενά στα μουλωχτά
μας έχουν ράψει στην καρδιά τα πρόσωπά τους
στο χέρι έχουν γαρύφαλλα όσοι πηγαίνουν
για θανάτους
όπως πάνε στη δουλειά τους ξημερώματα και βράδυ
πτώματα απ την προηγούμενη κρεβάτι ίσα ένα χάδι
δούλοι με παραπάνω δύναμη λόγω μιας θέσης
για ποιες καλές προθέσεις
αν με δεις αδύναμο θα μου την πέσεις
χαμαλίκι για τα όχι μου
αμετανόητα
η χώρα αυτή πενθεί με έρωτα στα σόδομα
κι έμενα πάλι δε μου αρέσουν τα κουπλέ μου
νεκρός απ όταν σ είδα με το πρόσωπο του ξένου
να κοιτάς
νεκρός για πάντα νεκρός και για μας
απόγευμα ξανάναψαν οι ώχρες της γειτονιάς
δε θα γλιτώσουμε όσο κι αν φεύγουμε
απ αυτά που φτιαχτήκαμε εις πέρας να τα φέρουμε
το ξέρουμε
--------------
Ρεφραίν
Комментарии