Έρωτες

… άλλη μια νύχτα ξάγρυπνος για σας έρωτές μου,
μια νύχτα απ’ τις αμέτρητες και πάλι μοναχός μου.
Στα κεραμίδια ακούγονται τσακίσματα πολλά,
ακτίνες μισοφέγγαρου που πέφτουνε κομμάτια
και τ’ άγια δάκρυα του, για μένανε στα λούκια,
κατρακυλούν κι απλώνονται αραιά στο χώμα.

Το αεράκι μέσ’ τις φυλλωσιές μού σιγομουρμουρά,
το μοιρολόι του στερνού χαιρετισμού στον κόσμο
και στο ψηλό καμπαναριό η κουκουβάγια ηχεί,
ένα εμβατήριο ψυχρό και ταιριαστό στον χρόνο.

Μα κάτω στον Αινεία, στην ακροποταμιά του,
γλέντι τρικούβερτο, ξεφάντωμα ακούγεται βαθιά,
εσείς γυμνές πάνω σε κούφια καύκαλα χελωνών,
χορεύετε της Σαλώμης το χορό στεφανωμένες.

Γύρω σας όργανα, νταούλια και βιολιά, σουραύλια,
στρώνουν χαλί τους ήχους τους κι εσείς προστάζετε,
«την κεφαλή του τώρα σπαθαραίοι, την κεφαλή του,
αυτή που τόλμησε να φύγει από αγάπη λέει ο ψεύτης …

Εκείνος π’ αγαπάει μένει και παλεύει και σκοτώνει,
δε λογαριάζει τείχη κι ηθικές και πρέπει σιχαμένα,
παίρνει ζωή και δύναμη απ’ τα μάτια π’ αγαπάει,
ποδοπατάει μάνες, συγγενείς, χωριάτες, βλάκες.

Αν μας αγαπούσες ψεύτη, δεν θα μας άφηνες μονάχες εδώ,
στιγματισμένες ως θύματα τάχα του έρωτά σου, ποιου έρωτα!;
Για σένα μόνο, γεμίσαμε γύρω μας προστάτες σπαθαραίους,
πνίγουν τις μέρες μας με μπόχα, αηδία κι εσύ που είσαι;

Την κεφαλή του, φέρτε μας την κεφαλή του τώρα στο ταψί,
κείνος που αγαπά δεν φεύγει, μένει, φροντίζει και παλεύει» …

Κι είναι το γλέντι σας μακριά κι η ακροποταμιά του Αινεία,
δε φτάνει η ανάσα μου, ο ήχος της φωνής, τα χέρια εκεί,
μακάρι να μπορούσα να σας πάρω κάποτε αγκαλιά μου,
να ησυχάσω με φροντίδα την οργή σας, μ’ αγάπη με στοργή.

Δεν είναι μάχη ο έρωτας και πρόκληση αέναη έρωτές μου,
είναι η μέγιστη σπουδή του κάλλους, η Τέχνη της ψυχής μας,
για αδαείς απλώς συναίσθημα, για τους σοφούς σοφία η ίδια,
και μάχη είναι ναι, μα με τον εαυτό μας, όχι με τους άλλους!

Τρανή ευθύνη ο έρωτας, σκοινί μακρύ ισορροπίας τεντωμένο,
από τη μια τα θέλω τον κρατούν, από την άλλη όλα τα πρέπει,
αν γύρεις σ’ όποια από τις δυο, σημαίνει πως πια έχεις πέσει,
πως έχει σπάσει το σχοινί κι ανόητος, βυθίζεσαι στο χάος …
Πάρτε λοιπόν την κεφαλή μα σκεφτείτε όταν σας την φέρουν,
εγώ σας αγάπησα πολύ, ή οι σπαθαραίοι που δεν ξέρουν!!!;;; …

Τρίτη, 19 Ιουνίου 2018 / 2:25 πμ - 6:05 - 6:39 μμ