Ο γάιδαρος και το σκυλάκι Οι Μύθοι του Αισώπου 41 The donkey and the little dog The fables of Aesop

Ο γάιδαρος και το σκυλάκι...Ὄνον τις ἔτρεφε καὶ κύνα ὡραῖον.
Ὁ μὲν ἐν αὐλῇ παρὰ φάτναις δεσμώτης
ἔτρωγε κριθάς, χόρτον, ὥσπερ εἰώθει·
κύων δὲ χαρίεις ὤν, εὐρύθμως παίζων
τὸν δεσπότην περιέσκαιρε ποικίλως·
ἐκεῖνος δ᾿ αὐτὸν κατεῖχε ἐν τοῖς κόλποις.
Ὁ δέ γε ὄνος τὴν μὲν νύκτα ἀλήθων
πυρὸν φίλης Δήμητρος, ἡμέρας δ᾿ ὕλην
ἦγεν ἀφ᾿ ὕψους, ἐξ ἀγροῦ δ᾿ ὅσον χρεία.
Δηχθεὶς δὲ θυμῷ καὶ περισσὸν οἰμώξας
σκύμνον θεωρῶν ἐν ἁβρότητι πάσῃ,
φάτνης ὀνείης δεσμὰ καὶ κάλους ῥήξας
ἐς μέσον αὐλῆς ἦλθ᾿ ἄμετρα λακτίζων·
σαίνων δὲ οὐρᾷ καὶ θέλων περισκαίρειν,
τὴν μὲν τράπεζαν ἐς μέσον βαλὼν θλάσεν,
ἅπαντα δ᾿ εὐθὺς ἠλόησε τά σκεύη,
δειπνοῦντα δ᾿ εὐθὺς ἦλθε δεσπότην κύσων
νώτοις ἐπεμβάς. Ἐσχάτου δὲ κινδύνου
θεράποντες ἐν μέσῳ ὡς εἶδον, ᾖξαν,
κρανείαις δὲ ἄλλος ἄλλοθεν προσκρούων
ἔθεινον, ὥστε καὐτὸς ὕστατ᾿ ἐκπνέων
ἔφη· Οἷα χρή με δυσδαίμονα τλῆναι·
τί γὰρ παρ᾿ οὐρηέσι οὐκ ἐπολεύμην,
βαιῷ δ᾿ ὁ μέλεος κυνὶ παρισούμην;
Ὅτι οὐ πάντες πρὸς πάντα ἴσοι πεφύκασι, κἂν φθόνῳ ἀλαζονεύωνται.
Ένας άνθρωπος είχε έναν γάιδαρο ο οποίος δεμένος στο παχνί έτρωγε κριθάρι κ χορτάρι, ο ίδιος άνθρωπος είχε κ ένα χαριτωμένο σκυλάκι που έπαιζε, χοροπηδούσε, με χίλιους δυό τρόπους διασκέδαζε τον αφέντη του, κ εκείνος το έπαιρνε το σκυλάκι στην αγκαλιά του κ το φιλούσε. Ο γάιδαρος ζήλευε πολύ: "εγώ κ τη νύχτα ακόμη δουλεύω αλέθοντας τα δημητριακά, κ τη μέρα κουβαλάω ξύλα από το δάσος κ προϊόντα από τα χωράφια, κ το αφεντικό μου με έχει δεμένο σάν κρατούμενο! Ενώ αυτό το σκυλάκι που δέν κάνει καμιά χρήσιμη δουλειά, μόνο τρώει στο τραπέζι μαζί με το αφεντικό, κ το αφεντικό μας του δίνει κρέας και όλο παίζει μαζί του κ το παίρνει στην αγκαλιά του, κ το σκυλάκι τρίβεται επάνω του κ τον φιλάει. Έ, λοιπόν, θα κάνω κ εγώ τα ίδια!", είπε, βαριά αναστέναξε, έσπασε τα λουριά κ τα σκοινιά με τα οποία ήταν δεμένος, κ ήρθε χοροπηδώντας τρελά μέσα στο σπίτι όπου το αφεντικό είχε στρωμένο τραπέζι, κουνούσε κ την ουρά του μιμούμενος το σκυλάκι, τραγουδούσε κ με την γαϊδουρινή του φωνή, το τραπέζι χοροπηδώντας το έκανε κομμάτια κ τα σκεύη όλα τα σκόρπισε, κ πήγε να φιλήσει το αφεντικό του όπως κάνουν τα σκυλάκια, έτσι ήρθε πάνω από το αφεντικό του, τον καβάλλησε τον άνθρωπο• οι υπηρέτες, βλέποντας όλο αυτόν το σαματά, έτρεξαν κ άρχισαν να χτυπούν τον γάιδαρο με ραβδιά από κρανιά για να τον επαναφέρουν στην τάξη, αλλά εκείνος μένοντας εκεί κ χοροπηδώντας κ μή επιστρέφοντας στο παχνί του έτρωγε κι άλλο ξύλο, ώσπου από το πολύ το ξύλο ξεψυχούσε, κ τότε είπε: "τί είχα να πάθω ο κακομοίρης! Τί το ήθελα να εξισωθώ με ένα σκυλί; Εγώ με τα γαϊδούρια κ με τα μουλάρια έπρεπε να συναγωνίζομαι!"...Ο γάιδαρος και το σκυλάκι... Δίνοντας φωνή και οπτικοποιώντας τους Μύθους του Αισώπου για όλα τα μικρά και μεγάλα Παιδιά!! Ο Γιώργος Πιτροπογιαννάκης ως ταπεινός αφηγητής πειραματίζεται "ποιητική αδεία" με αγάπη και θαυμασμό στον λογοτεχνικό θησαυρό παρουσιάζοντας τους Μύθους του Αισώπου στην δική του ερμηνεία σε ρυθμό της Εποχής, videoclip! Μαθαίνουμε με τους πρωταγωνιστές της ζωής και ήρωες του Μέλλοντός μας! Ένα ταξίδι με φαντασία και χαμόγελο στο συναίσθημα, την Γλώσσα, την γνώση...
Visualizing poems, litterature, e-encyclopedia, facts or a Greek Joke! Eν είδει ντοκυμαντέρ για παιδιά... Τα κεφάλαια του Βιβλίου μαζί με μια σειρά από μικρές δόσεις εγκυκλοπαιδικών γνώσεων χρησιμοποιήθησαν ως υλικό στον "Ερασιτεχνικό Ραδιοφωνικό Σταθμό για Παιδιά" ισχύος 15 watts που εξέπεμπε Σαββατοκύριακο με νεανική μουσική και εκφωνήσεις σαν και αυτή από το Ηράκλειο Κρήτης τω καιρώ εκείνω... 20 χρόνια μετά, πειραματιζόμαστε και οπτικοποιούμε το υλικό από τις σκονισμένες κασσέτες ήχου, τις (ξανα)ανακαλύπτουμε, τις επεξεργαζόμαστε και σας αποστέλλουμε με αγάπη το αποτέλεσμα της εργασίας ως αντικείμενο προς περαιτέρω εκπαιδευτική χρήση, συζήτηση, μελέτη και εφαρμογές με τους μικρούς "εξερευνητές" μας... Μαθαίνουμε διότι η Γνώσις είναι Δύναμη, ώστε η Έρις να γίνει Έρως... Αναλόγως του ενδιαφέροντος για μάθηση ακολούθησε
Try Knowledge to make things better!