filmov
tv
L.N.P. - Ο Μετάνθρωπος Σκίρτησε...
Показать описание
Στίχοι, Μουσική: L.N.P.
Ενορχήστρωση, Παραγωγή, Μίξη, Master: Νικόλας Πλάτων (N.P.)
Κιθάρες, φωνητικά, κρουστά, προγραμματισμός τυμπάνων:
Νικόλας Πλάτων
Σόλο Ηλεκτρικής κιθάρας: Κύρος Κυρόπουλος
Ηλεκτρικό Μπάσο: Δημήτρης Προβατάς
Πλήκτρα και φωνητικά: Αιμίλιος Σεϊμένης
Κινηματογράφηση:
Αλέξανδρος Γλαράκης
Μαρία Κυρίτση
Αναστασία Σταυροπούλου
Λ.Π.
Στολή του Μετάνθρωπου: Αναστασία Σταυροπούλου
Επιμέλεια - Μοντάζ:
Μαρία Κυρίτση
Στίχοι:
Μας κερνάει ο χειμώνας εντολές και θανάτους,
(σερβιτόρος πειθήνιος ενός άνομου κράτους),
πτυχιούχοι επίορκοι κι επτά νάνοι ηγέτες,
οι αρχαίοι ηνίοχοι ντύθηκαν μαζορέτες!
Οιμωγές κι αλυχτίσματα από αδέσποτα ζώα
που ουρούν τα πρωτόκολλα και μασούν τα μητρώα,
γυροφέρνουν τα σύρματα μήπως βρουν μία τρύπα
για να μπουν να μαδήσουνε τη Μαύρη Τουλίπα.
Ροζ σεντόνι απλώνεται
το πρόστυχο δείλι
κι εκβιάζει ένα δάκρυ μελό!
Η αγέλη πια σπρώχνεται
κι ο σκοπός απ’ την πύλη
δεν ρισκάρει ένα ακόμα νεκρό.
Άμμος κόβει τα μάτια μου κι ένας βόμβος στ’ αυτιά μου
και ετούτος ο ανήφορος κάνει τεστ στην καρδιά μου,
η αφή μου νεκρώθηκε: μία αίσθηση μείον
και, όπως γράφανε κάποτε, «Εις το βάθος ταμείον»!
Πώς αμβλύνθηκε ο κόσμος μου, «ου γαρ μόνο το γήρας»,
και σμικρύνθηκε ο ρόλος μου σε αποστάγματα πείρας,
λιγοστέψαν τα χρώματα, μουγγαθήκαν οι ήχοι,
δεν μυρίζουν τ’ αρώματα και λευκοί είν’ οι τοίχοι…
Άδεια πόλη η σκέψη μου
κι είναι έρημοι οι δρόμοι
και τα θέατρα μένουν βουβά,
περιμένουν τη στέψη μου
για να δουν τη Σαλώμη
πριν να κλείσουνε οριστικά.
Ο Μετάνθρωπος άνοιξε τα εβένινα μάτια,
μαζικά μεταφόρτωσε μετα-εικόνες αδράχτια,
μα απ’ τον κάδο ανέσυρε ένα μυστήριο αρχείο
που από θαύμα διέφυγε απ’ το Μνημοκοπείο.
Σκόρπιες φράσεις, ασύντακτες, δίχως στίξη και ρίμα
(αγνοούσε ο Μετάνθρωπος τι είναι σύγχρονο ποίημα),
μα βαθιά μέσα του ήχησε η χορδή μαύρου πιάνου
σαν τον ήχο, σε ερημικό νησάκι, υδροπλάνου.
Μελωδία του φάνηκε
σ’ ένα υπέροχο ακόρντο,
σε μια «tabula rasa» ψυχή.
Κι ας (με τρόμο) αφουγκράστηκε
απ’ τα βάθη της Μόρντορ
να βρυχώνται οι εννιά Τιμωροί.
Ενορχήστρωση, Παραγωγή, Μίξη, Master: Νικόλας Πλάτων (N.P.)
Κιθάρες, φωνητικά, κρουστά, προγραμματισμός τυμπάνων:
Νικόλας Πλάτων
Σόλο Ηλεκτρικής κιθάρας: Κύρος Κυρόπουλος
Ηλεκτρικό Μπάσο: Δημήτρης Προβατάς
Πλήκτρα και φωνητικά: Αιμίλιος Σεϊμένης
Κινηματογράφηση:
Αλέξανδρος Γλαράκης
Μαρία Κυρίτση
Αναστασία Σταυροπούλου
Λ.Π.
Στολή του Μετάνθρωπου: Αναστασία Σταυροπούλου
Επιμέλεια - Μοντάζ:
Μαρία Κυρίτση
Στίχοι:
Μας κερνάει ο χειμώνας εντολές και θανάτους,
(σερβιτόρος πειθήνιος ενός άνομου κράτους),
πτυχιούχοι επίορκοι κι επτά νάνοι ηγέτες,
οι αρχαίοι ηνίοχοι ντύθηκαν μαζορέτες!
Οιμωγές κι αλυχτίσματα από αδέσποτα ζώα
που ουρούν τα πρωτόκολλα και μασούν τα μητρώα,
γυροφέρνουν τα σύρματα μήπως βρουν μία τρύπα
για να μπουν να μαδήσουνε τη Μαύρη Τουλίπα.
Ροζ σεντόνι απλώνεται
το πρόστυχο δείλι
κι εκβιάζει ένα δάκρυ μελό!
Η αγέλη πια σπρώχνεται
κι ο σκοπός απ’ την πύλη
δεν ρισκάρει ένα ακόμα νεκρό.
Άμμος κόβει τα μάτια μου κι ένας βόμβος στ’ αυτιά μου
και ετούτος ο ανήφορος κάνει τεστ στην καρδιά μου,
η αφή μου νεκρώθηκε: μία αίσθηση μείον
και, όπως γράφανε κάποτε, «Εις το βάθος ταμείον»!
Πώς αμβλύνθηκε ο κόσμος μου, «ου γαρ μόνο το γήρας»,
και σμικρύνθηκε ο ρόλος μου σε αποστάγματα πείρας,
λιγοστέψαν τα χρώματα, μουγγαθήκαν οι ήχοι,
δεν μυρίζουν τ’ αρώματα και λευκοί είν’ οι τοίχοι…
Άδεια πόλη η σκέψη μου
κι είναι έρημοι οι δρόμοι
και τα θέατρα μένουν βουβά,
περιμένουν τη στέψη μου
για να δουν τη Σαλώμη
πριν να κλείσουνε οριστικά.
Ο Μετάνθρωπος άνοιξε τα εβένινα μάτια,
μαζικά μεταφόρτωσε μετα-εικόνες αδράχτια,
μα απ’ τον κάδο ανέσυρε ένα μυστήριο αρχείο
που από θαύμα διέφυγε απ’ το Μνημοκοπείο.
Σκόρπιες φράσεις, ασύντακτες, δίχως στίξη και ρίμα
(αγνοούσε ο Μετάνθρωπος τι είναι σύγχρονο ποίημα),
μα βαθιά μέσα του ήχησε η χορδή μαύρου πιάνου
σαν τον ήχο, σε ερημικό νησάκι, υδροπλάνου.
Μελωδία του φάνηκε
σ’ ένα υπέροχο ακόρντο,
σε μια «tabula rasa» ψυχή.
Κι ας (με τρόμο) αφουγκράστηκε
απ’ τα βάθη της Μόρντορ
να βρυχώνται οι εννιά Τιμωροί.
Комментарии