'Τα Κοράκια'

Τα κοράκια Δημιουργία/Εκτελεση by George Vrk
Πισω από τα φωτα της πλατείας σενα παγκάκι σκοτεινό
Κοιμάται ενας συνάνθρωπος μας με σκεπασμα τον ουρανο
Ηρθαν μια μερα τα κορακια με του αρχοντα την εντολη
Του πηρανε ότι κιαν ειχε και τον πεταξαν σαν το σκυλι

Δεν το μπορω δεν την αντεχω, την κοινωνια αυτή που ζω
Να υπομένω πια δεν αντεχω να σιωπάω πια δεν μπορω

Μπορει να εισαι βολεμενος στου καναπε σου τη βολη
Να ανέχεσαι τους τριακοσιους να κοροϊδεύουν στη βουλη
Όμως αμα δεν αντιδρασεις και αμα δεν θα ξεσηκωθεις
Θα ρθει μια μερα να το ξερεις στη θεση του θα εισαι εσυ

Δεν το μπορω κι αναρωτιέμαι να καταλαβω το προσπαθω
Πως καταντήσαμε σε αυτά τα χαλια μηπως ευθύνεσαι εσυ και εγω