Μανώλης Κοκολάκης_ΚΕ40_ΤΕΛΙΚΗ ΚΡΙΣΗ_19-02-12. Στην προφητεία της Μέλλουσας Κρίσης μιλάει ο Κύριος παραβολικά στα πρόβατά Του, σε εκείνους που θα κληρονομήσουν τη Βασιλεία Του: «ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ᾿ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε». (Μτ. κεφ. 25ο, στ. 40). Δηλαδή: αλήθεια σας λέω, κάθε τι που κάνατε έστω σε έναν από τους άσημους και μικρούς μέσα στην κοινωνία αδελφούς μου, σε Εμένα το κάνατε.
Ο Κύριος πάντα είναι με τους αδικημένους, Θεός υπάρχων. Με αυτούς συντάσσεται και γίνεται αδελφός και ελάχιστος μαζί τους. Μέσα σε αυτή την προφητική παραβολή όμως, εμφανίζεται και ως ο Δίκαιος Κριτής. Για να μας υπενθυμίσει ότι ο Θεός δέχεται μεν την μετάνοια του ασώτου, αλλά θα έρθει και η ώρα της Κρίσεως. Και ο Χριστός, μας αποκαλύπτει τον τρόπο με τον οποίο θα κριθούμε. Μας φανερώνει το κριτήριο βάσει του οποίου θα κληρονομήσουμε τη Βασιλεία Του ή όχι. Και ποιο είναι αυτό; Είναι ο τρόπος με τον οποίον βλέπουμε και συμπεριφερόμαστε στους άλλους ανθρώπους. Πώς πρέπει να βλέπουμε τους συνανθρώπους μας; Στο πρόσωπό τους, να βλέπουμε τον Κύριο. Και όπως αγαπάμε τον Χριστό, έτσι να αγαπάμε και εκείνους. Το κριτήριο λοιπόν της σωτηρίας μας δεν είναι απλώς να αγαπάμε τους άλλους, αλλά να τους αγαπάμε έμπρακτα, αναγνωρίζοντάς τους ως εικόνες Θεού, αναγνωρίζοντας στο πρόσωπό τους Εκείνο του Χριστού.
Ο Κύριος δεν θέλει το ακατόρθωτο. Δε ζητάει να κάνουμε τους φτωχούς πλούσιους, να γιατρέψουμε τους ασθενείς, να στεγάσουμε όλους. Μας ζητάει να συμπονέσουμε τους συνανθρώπους μας και να τους παρηγορήσουμε στη δυσκολία τους. Να καλύψουμε ότι μπορούμε, να μοιραστούμε ότι έχουμε. Να ενεργήσουμε την ευαγγελική αγάπη και φιλανθρωπία σε όλους ανεξαιρέτως, πιστούς και μη, αμαρτωλούς, εχθρούς, διώκτες και φίλους. Εκείνος πρώτος έδωσε και δίνει ολόκληρη την Ύπαρξή Του για τη σωτηρία όλων. Και σε άλλο σημείο της Καινής Διαθήκης μας αποσαφηνίζει: «ὁ δὲ ἀγαπῶν με ἀγαπηθήσεται ὑπὸ τοῦ πατρός μου». (Ιω. κεφ. 14ο, στ. 21). Δηλαδή: όποιος με αγαπήσει, θα τον αγαπήσει και ο Πατέρας μου.
Η αγάπη που δίνουμε στους άλλους για χάρη του Χριστού, μας κάνει αγαπητούς και στον Θεό Πατέρα. Στην πραγματικότητα μας κάνει αγαπητά παιδιά Του και συγκληρονόμους Χριστού! Αγαπώντας τους άλλους επειδή στο πρόσωπό τους βλέπουμε τον Χριστό, είναι το κλειδί που θα μας ανοίξει την πόρτα της Βασιλείας. Αυτή την πόρτα εύχομαι με τη χάρη του Κυρίου, να τη διαβούμε όλοι.
Αγαπητοί μου αδελφοί, σας εύχομαι καλή ακρόαση και ευλογημένη αυριανή.
