filmov
tv
ΠΡΟΜΑ Χ ΕΥΘΥΜΙΑ -ΟΦΘΑΛΜΑΠΑΤΕΣ

Показать описание
Παραγωγή-Πρόμα
Στίχοι-Πρόμα,Ευθυμία
Ηχογράφηση-West dream studio production 5
Μίξη-Πρόμα,Φώτης Βαλσαμάκης
Μastering-Φώτης Βαλσαμάκης,West dream studio production 5
Artwork-Ευθυμία Μηλιώνη,Λαμπρινή Μυλωνοπούλου,Χρυσάνθη Αθανασίου
Ιnstagram:
Facebook:
-Στίχοι
Όταν ανοίξεις πια τα μάτια σου και δεις
Πως ότι κράταγες μακριά σου έχει φύγει
Γνωστοί σαν άγνωστοι θα βλέπουν τη πληγή,
Εχθροί σαν φίλοι που κοντά σου θα'χουν μείνει.
Είμαι χαμένος στο πλανήτη σου,
Χωρίς αστέρα παγωμένος απ'τη λύπη σου,
Δεν θέλω να βρεθούμε βραδύ πάλι σπίτι σου,
Δεν είμαι μέσα γιατί ψήλωσες τη μύτη σου,
Είσαι πολύ και γω το λίγο δεν αντέχω,
Είσαι τρελή και γω παιδί που δε προσέχω,
Αυτά που πίστεψα για σένα είναι διαμάντι,
Που ξεπούλησες στην αγορά για να το πάρουν μάτι.
Τώρα μόνος,πίνω για να τους ξεχάσω,
Ότι και να δώσω είναι λίγο τι να χάσω;
Πως να δείξω;διαφορετικό από σένα
Όλα μοιάζουν επικίνδυνα πολύ και εσφαλμένα.
Και το χέρι τους,να κρατιούνται αγαπημένοι,
Περήφανοι πρωί και κάθε βράδυ προδομένοι,
Τα συναισθήματα δεν έχουν αξία όταν συγκριθούν με χρήμα και στάτους στη κοινωνία
Σε θυμάμαι,να τραγουδάς και να φωνάζεις,
Να ερωτεύεσαι να θες και να αλλάζεις,
Που'ναι εκείνη, που με φιλούσε την αυγή
Και τώρα έγινε ανάμνηση στη νέα της μορφή δεν βλέπω τίποτα.
Βλέπω γυμνό λεφτα και ανέσεις
Πούλησες τα πάντα μόνο για να τους αρέσεις
Και σου φτανει,είσαι μια φώτο με καρδιές.
Δεν είσαι αυτή που θα μπορούσα ν'αγαπώ χίλιες φορές.
Όταν ανοίξεις πια τα μάτια σου και δεις
Πως ότι κράταγες μακριά σου έχει φύγει
Γνωστοί σαν άγνωστοι θα βλέπουν τη πληγή,
Εχθροί σαν φίλοι που κοντά σου θα'χουν μείνει,
Όταν τα λόγια μου χαϊδεύουν το κορμί
Εικόνες μνήμες με ξυπνούν σαν εφιάλτες
Κι'όταν τα βλέμματα παγώνουν τη στιγμή
Μπροστά μου βλέπω μοναχά οφθαλμαπάτες.
Δεν είσαι αυτός όμως θυμάμαι,
Κάποτε ρώταγες τι κάνω και που να'μαι
Κάποτε ένιωθες νοιαζόσουν και τους φώναζες,
Τώρα γονάτισες και εσύ και τους αγόρασες.
Δεν είσαι αυτός και δεν κατάλαβα πως μπόρεσες
Ήσουν παντού και τώρα ανάμεσα τους χώρεσες
Δεν είσαι αυτός δεν είσαι αυτός κάπου βολεύτηκες,
Δεν είσαι αυτός είσαι δειλός που τους ανέχτηκες.
Δεν είσαι αυτή δεν είσαι αυτή
Δεν σε θυμάμαι καθόλου κενό
Δεν είσαι αυτή,πως να στο πω,
Δεν σε θυμάμαι όταν βλέπω ουρανό.
Κι'οταν περνώ όταν με δεις,
Δεν θέλω τίποτα να ξαναπείς,
Είμαι στιγμή που θα την βρεις,
Όταν ξεσπάς στην αλήθεια που ζεις.
Όταν ανοίξεις πια τα μάτια σου και δεις
Πως ότι κράταγες μακριά σου έχει φύγει
Γνωστοί σαν άγνωστοι θα βλέπουν τη πληγή,
Εχθροί σαν φίλοι που κοντά σου θα'χουν μείνει,
Όταν τα λόγια μου χαϊδεύουν το κορμί
Εικόνες μνήμες με ξυπνούν σαν εφιάλτες
Κι'οταν τα βλέμματα παγώνουν τη στιγμή
Μπροστά μου βλέπω μοναχά οφθαλμαπάτες.
Στίχοι-Πρόμα,Ευθυμία
Ηχογράφηση-West dream studio production 5
Μίξη-Πρόμα,Φώτης Βαλσαμάκης
Μastering-Φώτης Βαλσαμάκης,West dream studio production 5
Artwork-Ευθυμία Μηλιώνη,Λαμπρινή Μυλωνοπούλου,Χρυσάνθη Αθανασίου
Ιnstagram:
Facebook:
-Στίχοι
Όταν ανοίξεις πια τα μάτια σου και δεις
Πως ότι κράταγες μακριά σου έχει φύγει
Γνωστοί σαν άγνωστοι θα βλέπουν τη πληγή,
Εχθροί σαν φίλοι που κοντά σου θα'χουν μείνει.
Είμαι χαμένος στο πλανήτη σου,
Χωρίς αστέρα παγωμένος απ'τη λύπη σου,
Δεν θέλω να βρεθούμε βραδύ πάλι σπίτι σου,
Δεν είμαι μέσα γιατί ψήλωσες τη μύτη σου,
Είσαι πολύ και γω το λίγο δεν αντέχω,
Είσαι τρελή και γω παιδί που δε προσέχω,
Αυτά που πίστεψα για σένα είναι διαμάντι,
Που ξεπούλησες στην αγορά για να το πάρουν μάτι.
Τώρα μόνος,πίνω για να τους ξεχάσω,
Ότι και να δώσω είναι λίγο τι να χάσω;
Πως να δείξω;διαφορετικό από σένα
Όλα μοιάζουν επικίνδυνα πολύ και εσφαλμένα.
Και το χέρι τους,να κρατιούνται αγαπημένοι,
Περήφανοι πρωί και κάθε βράδυ προδομένοι,
Τα συναισθήματα δεν έχουν αξία όταν συγκριθούν με χρήμα και στάτους στη κοινωνία
Σε θυμάμαι,να τραγουδάς και να φωνάζεις,
Να ερωτεύεσαι να θες και να αλλάζεις,
Που'ναι εκείνη, που με φιλούσε την αυγή
Και τώρα έγινε ανάμνηση στη νέα της μορφή δεν βλέπω τίποτα.
Βλέπω γυμνό λεφτα και ανέσεις
Πούλησες τα πάντα μόνο για να τους αρέσεις
Και σου φτανει,είσαι μια φώτο με καρδιές.
Δεν είσαι αυτή που θα μπορούσα ν'αγαπώ χίλιες φορές.
Όταν ανοίξεις πια τα μάτια σου και δεις
Πως ότι κράταγες μακριά σου έχει φύγει
Γνωστοί σαν άγνωστοι θα βλέπουν τη πληγή,
Εχθροί σαν φίλοι που κοντά σου θα'χουν μείνει,
Όταν τα λόγια μου χαϊδεύουν το κορμί
Εικόνες μνήμες με ξυπνούν σαν εφιάλτες
Κι'όταν τα βλέμματα παγώνουν τη στιγμή
Μπροστά μου βλέπω μοναχά οφθαλμαπάτες.
Δεν είσαι αυτός όμως θυμάμαι,
Κάποτε ρώταγες τι κάνω και που να'μαι
Κάποτε ένιωθες νοιαζόσουν και τους φώναζες,
Τώρα γονάτισες και εσύ και τους αγόρασες.
Δεν είσαι αυτός και δεν κατάλαβα πως μπόρεσες
Ήσουν παντού και τώρα ανάμεσα τους χώρεσες
Δεν είσαι αυτός δεν είσαι αυτός κάπου βολεύτηκες,
Δεν είσαι αυτός είσαι δειλός που τους ανέχτηκες.
Δεν είσαι αυτή δεν είσαι αυτή
Δεν σε θυμάμαι καθόλου κενό
Δεν είσαι αυτή,πως να στο πω,
Δεν σε θυμάμαι όταν βλέπω ουρανό.
Κι'οταν περνώ όταν με δεις,
Δεν θέλω τίποτα να ξαναπείς,
Είμαι στιγμή που θα την βρεις,
Όταν ξεσπάς στην αλήθεια που ζεις.
Όταν ανοίξεις πια τα μάτια σου και δεις
Πως ότι κράταγες μακριά σου έχει φύγει
Γνωστοί σαν άγνωστοι θα βλέπουν τη πληγή,
Εχθροί σαν φίλοι που κοντά σου θα'χουν μείνει,
Όταν τα λόγια μου χαϊδεύουν το κορμί
Εικόνες μνήμες με ξυπνούν σαν εφιάλτες
Κι'οταν τα βλέμματα παγώνουν τη στιγμή
Μπροστά μου βλέπω μοναχά οφθαλμαπάτες.
Комментарии