Μανώλης Κοκολάκης_ΚΕ8_ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΔΟΥΛΟΥ ΕΚΑΤΟΝΤΑΡΧΟΥ_10-07-11. Μιλάει ο Κύριος για τον Εαυτόν Του σε τρίτο πρόσωπο: «πλὴν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐλθὼν ἆρα εὑρήσει τὴν πίστιν ἐπὶ τῆς γῆς»; (Λκ. κεφ. 18ο, στ. 8). Δηλαδή: όταν όμως ο Υιός του ανθρώπου (ο Χριστός κατά την Δευτέρα Παρουσία) έλθει, θα βρει άραγε την πίστη πάνω στη γη;
Το αυριανό ευαγγελικό ανάγνωσμα μας εξιστορεί την περίπτωση ενός ανθρώπου και μάλιστα ειδωλολάτρη, με πολύ υψηλό βαθμό πίστης. Τόσο μεγάλη ήταν η πίστη του ώστε ο Κύριος να την επισημαίνει, τονίζοντας ότι ούτε ανάμεσα στους συμπατριώτες Του δεν συνάντησε ποτέ όμοιά της.
Ας την εξετάσουμε από κοντά. Ο εκατόνταρχος πλησιάζει τον Κύριο και του παραθέτει το πρόβλημά του. Ο Κύριος προθυμοποιείται να μεταβεί στον οίκο του, αλλά εκείνος Τον σταματά φανερώνοντας τις σκέψεις του και παράλληλα και την πίστη του. Αν και άνθρωπος εξουσίας, θεωρεί τον εαυτό του ανάξιο να υποδεχτεί τον Κύριο σπίτι του. Η ταπεινή καρδιά του στρατιωτικού καρποφόρησε την αληθινή πίστη. Πίστη στον λόγο του Κυρίου και πίστη στο πρόσωπο του Κυρίου. Ο εκατόνταρχος εναποθέτει τις ελπίδες του στον ένα και μόνο λόγο που θα βγει από το στόμα του Κυρίου, διότι έχει κατανοήσει την δύναμη του λόγου Του, την Θεϊκή εξουσία και την παντοδυναμία Του. Αυτά αρκούν για να τον βεβαιώσουν για την θεραπεία του δούλου του. Δεν χρειάζεται να δει, να παρατηρήσει από κοντά. Μια τέτοια πίστη ελκύει το θαυμασμό του Κυρίου και την χάρη Του. Η θεραπεία συντελείται «ὡς ἐπίστευσας». Ο βαθμός της πίστης καθόρισε την αμεσότητα της ίασης.
Έχουμε οι σημερινοί χριστιανοί τέτοια ζέουσα πίστη; Στην πλειοψηφία μας είμαστε ολιγόπιστοι άνθρωποι. Ας αναλογιστούμε ότι ονομαζόμαστε «πιστοί». Ακριβώς διότι από κει ξεκινάει η πνευματική ζωή και ο πνευματικός αγώνας. Προτού ακόμα βαπτιστούμε δίνουμε ομολογία πίστεως, όταν απαγγέλλεται το «Πιστεύω». Αλλά και γενικότερα ο σημερινός άνθρωπος δεν ενστερνίζεται το χριστιανικό πιστεύω. Δηλαδή δεν πιστεύει στο Θεανθρώπινο Πρόσωπο του Κυρίου μας, δεν τον παραδέχεται ως Τον μοναδικό Λυτρωτή και Σωτήρα του κόσμου. Ως εκ τούτου δεν επιθυμεί και καμία σχέση μαζί Του. Αυτό επισημαίνει και ο Χριστός όταν ως Παντογνώστης ρητορικά αναρωτιέται αν κατά την δεύτερη έλευσή Του θα βρει πιστούς επί της γης.
Εντούτοις ας μην απογοητευόμαστε. Πάντα υπάρχουν περιθώρια μετάνοιας εφόσον ζούμε. Ο Κύριος μας περιμένει και ο εκατόνταρχος παραμένει παράδειγμα προς μίμηση.
Αγαπητοί, σας εύχομαι καλή ακρόαση και ευλογημένη αυριανή.
