Γιώργος Κυρίτσης: Συνένοχος στο φόνο δεν θα γίνω!

preview_player
Показать описание
Η Αριστερά ως δύναμη ελπίδας, ως φορέας του «νέου» αλλά και χάραξης μιας εναλλακτικής πορείας μέσα από τον ΣΥΡΙΖΑ ή το νέο πολιτικό σχήμα της Ν.ΑΡ. δεν υφίσταται αυτή τη στιγμή.

Οι επιλογές που έγιναν από τον ΣΥΡΙΖΑ και η διαχείριση του ριζοσπαστισμού που αναδύθηκε την περίοδο 2012 - 2015, η διαχείριση που επέλεξε συνειδητά η ηγεσία του, οδήγησαν στην πλήρη ενσωμάτωση.

(...) Τον Γενάρη του '15 βρέθηκα στο πλευρό του ΣΥΡΙΖΑ πιστεύοντας στο κόκκινο καράβι, στην επίλυση βασικών προβλημάτων του εργαζόμενου λαού και των δικαιωμάτων της νεολαίας.

Το χαμόγελό μας πάγωσε από την πρώτη μέρα...

Συγκυβέρνηση με το ακροδεξιό μόρφωμα του Καμμένου, με το δημοψήφισμα που ένα τεράστιο ΟΧΙ μετατράπηκε σε ένα ακόμα σκληρό μνημόνιο... Τα έλεγε βέβαια το ΚΚΕ αλλά ποιος το άκουγε...

Ο κλάδος μου, οι δικηγόροι, μήνες ολόκληρους το 2014 απείχε από τα καθήκοντά του για να μην περάσει ο τότε νέος Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας που χάριζε τα πάντα όλα στους τραπεζίτες και στους υπόλοιπους δανειστές. Η κυβέρνηση τότε της ΝΔ έκανε πίσω και ναι το ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και έχουν το θράσος να μιλάνε σήμερα χωρίς ντροπή για τα «κόκκινα» δάνεια, για την προστασία της πρώτης κατοικίας.

Εξώσεις με τη βία, σε αγαστή συνεργασία Δικαιοσύνη - αστυνομία στην υπεράσπιση των «κορακιών», το ζήσαμε στην Καλαμαριά, το είδαμε πριν λίγες μέρες στη Χαλκιδική, το βλέπουμε σε όλη την Ελλάδα.

Πολύ σύντομα, αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες, η ελπίδα, το χαμόγελο έγινε θλίψη και απογοήτευση, συνάμα και οργή, διότι η συμμετοχή μου στον χώρο της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, της υποστήριξης των οραμάτων και των πολιτικών της, αποτελούσε και αποτελεί προσωπική επιλογή από τα παιδικά μου χρόνια και όχι μία ευκαιρία για μία καρέκλα.

Αλλά επειδή αναγνωρίζω τη ζωτική σημασία των αποτελεσμάτων επιμέρους κρίσιμων κοινωνικών και πολιτικών αγώνων για τα συμφέροντα της πλειονότητας της κοινωνίας, των εργαζομένων, των νέων, των ανέργων.

Συστρατεύομαι με τους κομμουνιστές, με το ΚΚΕ, στους μικρούς και μεγάλους αγώνες χωρίς αυταπάτες.

Είναι δύσκολη η μάχη αλλά εκεί είναι το μέλλον μας, το αύριο των παιδιών μας.

Βλέπω σήμερα το πάθος και την αποφασιστικότητα που έχουν οι νέοι κομμουνιστές.

Πρωτοστατούν κόντρα στο ρεύμα και στους φόβους στη δημιουργία νέων σωματείων, μικρά και αδύναμα σήμερα, ποτάμι της οργής αύριο, όπως, για παράδειγμα, το νέο σωματείο των μισθωτών δικηγόρων...

Ναι, υπάρχουν και είναι η μεγάλη πλέον πλειοψηφία... Χωρίς ωράρια, χωρίς εξασφαλισμένες αμοιβές, χωρίς Ασφάλιση και όλα τα άλλα, προς όφελος των μεγάλων δικηγορικών εταιρειών.

(...) Συστρατεύομαι και αγωνίζομαι με το ΚΚΕ γιατί είναι το κόμμα που δεν θα σου πει ψέματα, που μπορεί να εκφράσει πιστά και σταθερά τα συμφέροντα των εργαζομένων, των συνταξιούχων και της νεολαίας, ενάντια στις πολιτικές των υπόλοιπων κομμάτων, ακόμα και αυτών που σήμερα νομίζουν ότι έχουμε ξεχάσει ότι κυβέρνησαν από το '15 μέχρι το '19, ότι διέλυσαν ό,τι με αγώνες η κοινωνία κατέκτησε... Από το '19 μέχρι και σήμερα αντιπολίτευση σε αγαστή συμπόρευση με την κυβέρνηση στα κρίσιμα θέματα.

Δεν πρέπει να αφήσουμε να στεριώσουν νέα αναχώματα στο όνομα της κυβερνώσας αριστεράς. Καλώ τους φίλους και συναγωνιστές που βίωσαν και βιώνουν τη διάλυση της ουτοπίας να μη δώσουν το άλλοθι για την πολιτική τους επιβίωση και στο μοίρασμα της καρέκλας.

Συμπόρευση και συστράτευση με το ΚΚΕ.

Γιατί όλοι δεν είναι ίδιοι, όσο και αν προσπαθούν να μας πείσουν.

Γιατί ο δρόμος της ζωής με αξιοπρέπεια δεν είναι στρωμένος με τριαντάφυλλα.

Γιατί η ζωή η ίδια είναι που μας ξεπερνά σε φαντασία και αρκεί μια ματιά στην καθημερινότητά μας για να αποφασίσουμε ότι αυτό που βιώνουμε είναι πίσω από τις ανάγκες μας και αυτό δεν αξίζει ούτε σε μας ούτε στα παιδιά μας, όσο φυσικά και αν προσπαθούν να μας πείσουν και να μας εκβιάσουν με ψευτοδιλήμματα, όλοι αυτοί που διαχρονικά ορίζουν τη ζωή μας.

Το οφείλουμε στα παιδιά μας και στους αγώνες τους, για ένα καλύτερο αύριο.

Αντικειμενικά, από τον χώρο της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, μόνο το ΚΚΕ έχει σήμερα την απαιτούμενη απήχηση και δυνατότητα να πετύχει, να εκφράσει τα λαϊκά συμφέροντα και να βρεθεί προ των ευθυνών του για τη συγκρότηση ενός μαζικού ενωτικού λαϊκού μετώπου χωρίς φόβους και αναστολές, χωρίς αποκλεισμούς και εγωισμούς.

Συνεχίζω να είμαι αθεράπευτα ρομαντικός και μη «ρεαλιστής».

Συνένοχος στο φόνο δεν θα γίνω! (...)

---------------------------------------------------------------------------------------