#12 Cel Rozwoju o Którym Nikt Nie Mówi

Cześć! Dzisiaj w serii Master Insights opowiem o celu w rozwoju, o którym się nie mówi.

🏁Jeżeli chcesz mieć udział w tworzonych przeze mnie treściach, zostaw w komentarzu swoje pytanie albo propozycję tematu pod filmem z tej serii.

📚Masters Newsletter i Mastery Insights:

🙏Jeżeli uważasz moje treści za wartościowe, możesz wyrazić wsparcie dzięki ikonce 'Podziękuj', pod każdym filmem.

Udanego tygodnia :)
Magda Adamczyk

[DagmaraBalusz]

Bardzo rezonuje, Magda. Pod koniec września mialam w domu pożar, który zabrał nie tylko dach nad głowa, ale też dwa z trójki psów. Wywaliło mnie z torów, bylam jak żółw leżący na skorupie. Do życia stanęłam z powrotem kilka dni po zdarzeniu stając na macie jako prowadząca zajęcia jogi. Potem poczulam, że to sprawdzian dla mnie czy ten rozwój mnie w istocie rozwija (do dziś nie widzę jednorożców ;)). Dom jest w trakcie remontu, może za miesiąc wrócimy tam, może za półtora.
Wydarzyły się mocne, nieodwracalne rzeczy. Wydarzylam sie nowa ja. Wiem dzis jak nigdy wcześniej, że wybrałam dobra dla siebie drogę. Umiem puszczać, wiem, że instynkt kieruje mnie do życia, umiem stawać ponownie do życia, umiem docenić to, co mam że sobą i przepełnia mnie radość, że całe moje bogactwo i moc zawsze mogę mieć przy sobie, bo one są we mnie. Z czułością tez i wciąż ze szklacymi się oczami zauwazam jak moja lewa dłoń czasem dotyka malenkiej bransoletki z dmuchawcami, które przypominają, że jestem tu na moment i nie wiem ile ten moment trwa.

[katebush]

U mnie od początku szary kamień jest celem i motorem moich działań. Nie chcę być liściem na wietrze, sterowanym podmuchami zysku, straty, lubienia i nielubienia. Nie chcę usiłować wpływać na wiatr lub się na niego obrażać. Miarą mojego rozwoju jest ilość spokoju z jakim znoszę zmieniające się otoczenie.

[adrianszejn]

Cenny materiał, ale to jak zwykle. Przekaz filmu odbieram, jako wezwanie do akceptacji - niepewności w bliższej bądź dalszej przyszłości, jak i oddalenie od lęku, który często blokuje na drodze życia. Bez obawy o to co przyniesie kolejny dzień, otwarci na nowe jednakże nieznane wydarzenia i uczucia, możemy osiągnąć więcej.

[NotMe-issi]

„Bywa nam dane, bywa nam odebrane, powinnismy zdobyć się na wdzięczność i z tą wdzięcznością przyjąć całym sercem to, co po poniesieniu starty oferuje nam życie „….

[martamarta]

Cudowne odkrycie, które pokrywa się z Bożym Słowem.. JEZUS powiedział.. Mk 8:35: "Albowiem kto chce uratować swoją duszę, straci ją; a kto straci swoją duszę ze względu na mnie i Ewangelię, ten ją uratuje."

[sylwiagabrys]

Umiejętność straty daje siłę. Poczucie, że mogę żyć bez wielu, wielu rzeczy i nadal jestem sobą. Ale aby umieć tracić trzeba bardzo dobrze osadzonym człowiekiem, mieć w sobie siłę i wewnętrzne wartości. Tak zbudowaną hierarchię, świadomość siebie aby strata nie budziła lęku tylko akceptację i przyzwolenie na procesy zachodzące w świecie.

[w_polaczeniu]

Dobre. Mądre i wyważone.
Przywiązanie tworzy oczekiwania, a to, niezaspokojone, daje cierpienie. A musi w końcu stać się niezaspokojone, bo jest zależne od świata zewnętrznego, nie jesteśmy w stanie tego powstrzymać. Odpuszczenie przywiązań to prawdziwa wolność. Prawdziwa miłość to kochać tak, żeby pogodzić się ze stratą☯️

[white-in-china]

nie bać się stracić - to być wolnym.
Dziękuję Magdo.

[Krystian_On_Quest]

"Porzucić wszystko to wszystko odzyskać"

[dariuszswierc]

Całe życie jest umieraniem, a STRATA stanowi podstawę głębokiego ludzkiego rozwoju.

[robercik]

Dobry wieczór Magdo,
spieszę Ciebie poinformować, że osiągnąłem ten stan i bardzo się z tego cieszę.
Serdeczności

[dorotaurszulawitkowska]

Cudowne komentarze. Z nich również mam dużo przemyśleń i refleksji . Dziękuję

[tersal]

W pełni się zgadzam. By nie stać w miejscu a móc dalej się rozwijać, trzeba rozstać się z częścią tego co osiągnęliśmy w dotychczasowym rozwoju aby zrobić miejsce dla czegoś innego, nowego doświadczenia, nowych umiejętności i wyzwań. Magdo serdecznie Cię pozdrawiam i życzę powodzenia.

[freebee]

Ta umiejętność puszczania tego, na co tak mozolnie pracowałam ma związek z zaufaniem do życia, z ciekawością co jest za kolejnym zakrętem, z akceptacją faktu, że gdy ja idę - sceneria też się zmienia. Zgadzam się z Tobą ale myślałam, że to starość 😘

[miotowidziec]

Może to nie straty, tylko proces. Jedne formy się dla nas wyczerpują i przechodzimy do następnych.

[milka.malzahn]

A przy okazji - utrata wszystkiego nie implikuje radości z posiadania... jeśli się coś ma fajnego :). No na szczęście. Ale bardzo mocno rozumiem te opcję wolnościową. Ostatnio myślałam o wolności od rzeczy (na moim profilu jest parominutowa opowieść o tym, przy okazji sprawy uchodźców). Przechodzę też przez proces zrozumienia, głębokiego - utraty, z powodu śmierci osoby bliskiej. To jest ten sam rozwojowy vibe, przynajmniej dla mnie. Dziękuję za Twoją inspirującą pracę.

[kasiamanagement]

Zgadzam się, to jest kolejny poziom rozwoju za którym stoi kolejny całkowita niezależność od celów a przyjmowanie codzienności takiej jakiej jest i posiadanie wdzięczności za to wszystko co jest....nie wiem czy jest to do osiągnięcia dla mnie ale iść chce
Dziękuję za ten film i życzę zdrówka

[monia_malcze]

Myślę bardzo podobnie, działałam wg określonych zasad, ciężko się starałam aby coś zdobyć, ale nie mogę być do tej rzeczy „przywiązana” na stałe. Wszystko jest ulotne i to że udało nam się coś zdobyć, dojść do jakiegoś etapu jest fantastyczne. Jednak z drugiej strony nie możemy dać z siebie zrobić niewolnika tej rzeczy. Duża mądrość jest w tym, aby wiedzieć kiedy odpuścić i daj kogoś/czemuś odejść.

[edytad]

Gdzieś tam z tylu głowy kotłuje się myśl, że to sie skończy. I jest ten lęk przed przemijaniem i nieodwracalną startą. Też jakby zmarnowaniem czegoś co wydaje się tak ważne i niezbędne. I trudno sobie wyobrazić, że czegoś może juz nie być. O ile to coś materialnego z czym pogodzić jest się łatwiej, co mozna gdzieś po drodze zostawić - nawet swój dom, o tyle stara czegoś co wydaje się piękne i wartościowe wewnętrznie, boli czasem zbyt długo. To poczucie zaprzepaszczenia ... i starty na skale wrzechświata... mam nadzieję, że ten kanał nie stanie się dla Ciebie tak ciężką kotwicą, że po prostu znikniesz zbyt szybko. Jak wszystko co prawdziwie wartościowe.

[wania]

Wszystko płynie. Jest czas na Self Mastery. Za moment może być czas na Self Mastery ver 2.0 albo coś całkiem innego?
Dlaczego Magda miałaby chcieć zajmować się tematami "self masterowymi" całe życie! No błagam! Kontent kanału jest już przebogaty. Osób, które z niego skorzystało - na pewno mnóstwo.
Ja często siadam na brzegu rzeki i dumam. Rzeka co roku jest inna - nurt, plycizny, wszystko się zmienia. Ale czy to coś złego? Nie bójmy się życia! Zaufajmy mu, a ono nas poprowadzi 😀