filmov
tv
τυπάκος #Rimmas #hiphop #ραπ #rap #χιπχοπ #lyrics #στίχοι #έμπνευση
Показать описание
#Rimmas #hiphop #ραπ #rap #χιπχοπ #lyrics #στίχοι #έμπνευση
Τα μάτια του μέρα και νύχτα κλειστά
συνεχώς δακρυσμένα.
Ο φόβος το ψέμα βαθυά στην καρδιά του καλά ριζομένα.
Μα όπου βρισκόταν του άρεσε πάντα
για τη ζωή να μιλάει.
στο κόσμο δεν είχε κανένα γνωρίσεί ως τώρα πραγματικά ν' αγαπάει.
δεν άντεχε χωρίς καπνό και ποτό ούτε για μια ώρα. μα έλεγε για τον Θεό πως μιλάνε συχνά κι ότι είναι κι αυτό μια μπόρα. μέσα στο δάσος γεμάτη η τσάντα με όνειρα.
τα ρούχα του πάντα στεγνά καθαρά κι ας έπεφτε μες στα λασπόνερα
τον ήξεραν πάρα πολλοί μα αυτός δε θυμόταν κανέναν.
μές το μυαλό του δεν ήθελε σκέψεις
γιατί πάντα όλες πεθέναν. δεν ήθελε παρέα την πέρναγε και μόνος του ωραία. ήταν πράγμα αδύνατο αφού βρισκόταν πάντα λίγο πρίν απ' το τέλος. Έπρεπε να περπατήσεις σχεδόν όλη μέρα για να βρεθείς όπου άραζε. δεν είχε ουσία για εκείνον το χρήμα.
μονάχα η αγάπη το δικό του το μέλλον
εκείνος το χάραζε.
χρόνια περάσανε. τα μάτια γεράσανε. είχε χαθεί από μικρός.
μέσα βαθιά του νεκρός.
στον δρόμο ήταν χρόνια.
δεν γνώρισε σαλόνια.
Είχε μάθει από την εφηβεία του την ολιγάρκεια.
στην ιδέα πως χάνετε ο κόσμος
τα μάτια γεμίζαν με δάκρια.
είχε παλέψει σκληρά ώσπου κέρδισε αυτονομία.
Η καλύβα του καλά κρατούσε.
συχενόταν την πολυκοσμία.
δεν Είχε την τύχη όσο ήτανε νέος
να κάνει τον κόσμο αλιώτικο.
γι αυτό ήταν ευτυχισμένος.
δεκάρα δεν έδινε .
αν κάποιος τον έκρινε.
αδιαφορούσε στα αλήθεια.
για του κόσμου το στερεώτυπο.
αντιμετώπιζε δυσκολίες και μοναξιά.
μα τουλάχιστον είχε γαλήνη.
της ψυχής του το φώς και τον σκύλο του. για το μπουρδέλο το κράτος
καμία ευθύνη.
δεν του έλειπε τίποτα μα θυμόταν τον φίλο του. πάντα υπήρχε ελπίδα μεράκι. καμία κατάχρηση. πάνω απ όλα Με μέτρο. πάντα πίστη σ' αυτόν.
Γι’ αυτό και άντεξε.
Το σκοτάδι πάνω του ρίχνε παγωνιά.
πάνω του έριχνε ζέστη της αγάπης του η λισμονιά.
ο τυπάκος που είχε ευγένεια.
Καρδιά που δεν λύγιζε παρά τα άσπρα του γένια.
Μόνος μα ποτέ δεν ήταν μόνος στα αλήθεια.
Σαν αλήτης γυρνώντας στο δάσος
μακρία απ το χάος το άγχος.
Τα μάτια του μέρα και νύχτα κλειστά
συνεχώς δακρυσμένα.
Ο φόβος το ψέμα βαθυά στην καρδιά του καλά ριζομένα.
Μα όπου βρισκόταν του άρεσε πάντα
για τη ζωή να μιλάει.
στο κόσμο δεν είχε κανένα γνωρίσεί ως τώρα πραγματικά ν' αγαπάει.
δεν άντεχε χωρίς καπνό και ποτό ούτε για μια ώρα. μα έλεγε για τον Θεό πως μιλάνε συχνά κι ότι είναι κι αυτό μια μπόρα. μέσα στο δάσος γεμάτη η τσάντα με όνειρα.
τα ρούχα του πάντα στεγνά καθαρά κι ας έπεφτε μες στα λασπόνερα
τον ήξεραν πάρα πολλοί μα αυτός δε θυμόταν κανέναν.
μές το μυαλό του δεν ήθελε σκέψεις
γιατί πάντα όλες πεθέναν. δεν ήθελε παρέα την πέρναγε και μόνος του ωραία. ήταν πράγμα αδύνατο αφού βρισκόταν πάντα λίγο πρίν απ' το τέλος. Έπρεπε να περπατήσεις σχεδόν όλη μέρα για να βρεθείς όπου άραζε. δεν είχε ουσία για εκείνον το χρήμα.
μονάχα η αγάπη το δικό του το μέλλον
εκείνος το χάραζε.
χρόνια περάσανε. τα μάτια γεράσανε. είχε χαθεί από μικρός.
μέσα βαθιά του νεκρός.
στον δρόμο ήταν χρόνια.
δεν γνώρισε σαλόνια.
Είχε μάθει από την εφηβεία του την ολιγάρκεια.
στην ιδέα πως χάνετε ο κόσμος
τα μάτια γεμίζαν με δάκρια.
είχε παλέψει σκληρά ώσπου κέρδισε αυτονομία.
Η καλύβα του καλά κρατούσε.
συχενόταν την πολυκοσμία.
δεν Είχε την τύχη όσο ήτανε νέος
να κάνει τον κόσμο αλιώτικο.
γι αυτό ήταν ευτυχισμένος.
δεκάρα δεν έδινε .
αν κάποιος τον έκρινε.
αδιαφορούσε στα αλήθεια.
για του κόσμου το στερεώτυπο.
αντιμετώπιζε δυσκολίες και μοναξιά.
μα τουλάχιστον είχε γαλήνη.
της ψυχής του το φώς και τον σκύλο του. για το μπουρδέλο το κράτος
καμία ευθύνη.
δεν του έλειπε τίποτα μα θυμόταν τον φίλο του. πάντα υπήρχε ελπίδα μεράκι. καμία κατάχρηση. πάνω απ όλα Με μέτρο. πάντα πίστη σ' αυτόν.
Γι’ αυτό και άντεξε.
Το σκοτάδι πάνω του ρίχνε παγωνιά.
πάνω του έριχνε ζέστη της αγάπης του η λισμονιά.
ο τυπάκος που είχε ευγένεια.
Καρδιά που δεν λύγιζε παρά τα άσπρα του γένια.
Μόνος μα ποτέ δεν ήταν μόνος στα αλήθεια.
Σαν αλήτης γυρνώντας στο δάσος
μακρία απ το χάος το άγχος.