Ρό - Η μουσική μου (prod. sixteenpads) [Official Audio]

Τίτλος : Η μουσική μου
Beat Production : Sixteen pads - Intergrated Instrumentalz (Volume one)
Στίχοι / Ερμηνεία : Ρό
Studio Ηχογράφησης : lp record's
Mix / Mastering : McD

--------------------------------------------------------ΣΤΊΧΟΙ ΣΤΑ ΣΧΟΛΙΑ-----------------------------------------------------------

[grigorisxristopoulos]

Είναι για μενα, για σένα.
Θα είναι για όλους εκεί.
Για όποιον νίωθει πάντα θα είναι εκεί.
Η δίκη μου μουσίκη.

[raw.est]

Xαμένος σα τον Xplicit και 'γώ μες τα παλιά μου cd.
Στό παλιό μου σπίτι.
Με το μυαλό να πλήττει.
Χάθηκα απ΄τη γειτονιά γιατί με λεν΄ αλήτη.
Γράφω στίχους που σου φαίνονται πάντα άλυτοι γρίφοι.

Πολλές φήμες για την πάρτη μου.
Σα του Αίσωπου οι μύθη.
Καταρρέουνε σταδιακά, παίρνουν μαζί τους πλήθη.
Δε με νοίαζει καν τι λέτε, εμένα μου φαίνεστε λίγοι.
Στη ζωή μου κάνω οτι θέλω μάγκα γιατί μου ανήκει.

Κοίταξε τριγύρω σου και δες ποιοί έχουν μείνει
Οί υπόλοιποι χαθήκανε στης πόλης το καμίνι.
Ιστορία γράφουν στην αμμουδιά, το κύμα τη σβήνει.
Θυμάμαι είμασταν παιδιά που παίζαμε μεσ' το μπουρίνι

Κοίταξε τριγύρω σου, μέτρα πόσοι εχουν φύγει.
Όλοι αυτοί που σου λέγανε πως η αγάπη δε λήγει.
Μέτρησε ξάνα τους γύρω σου, θα δείς ο, τι ειναι λίγοι.
Και η μαχαιριά στην πλάτη σου τον φίλο σου προδίδει.

Έτσι πάει το παιχνίδι.
Πάς απο λάθος σε λάθος.
Στο τέλος δε μαθαίνεις
Μόνο μένεις με το πάθος.
Μεγάλο αγαθό η αγάπη κρύψ' τη μεσ΄το βάθος,
Της καρδιάς σου και πλέον μη νοιώθεις μάγκα, γίνε βραχος.

Κάποτε ήμουν αγαθός και λέγανε ''να ο Σπυράκος''.
Τώρα δείχνουν με το δάχτυλο και λένε '' να ο κάφρος.
Λένε οτι με χάζεψε έτσι ξαφνικά ο (...).
Και οτι επειδή γράφω ραπ πως την είδα ''κάπως''.

Συγγνώμη γι άλλη μια φορά.
Η γνώμη σας δε μ' αφορά.
Και οταν πίνω δέν αλλάζω,
απλά νιώθω χαλαρα.

Ραπ, κάνω για την καύλα μου.
Αισθάνομαι καλά.
Και αν αισθάνεσαι καλά και 'συ
Μου δίνεις χαρά.

Μεταξύ γνωστών εν τέλει, όλοι είμαστε ξένοι.
Και για ότι πάλεψες και αγάπησες στα μάτια σου πεθαίνει.
Η κάθε συλλαβή που γράφω για μένα πάντα σημαίνει.
Μία ολόκληρη ιστορία, μια ιστορία πονεμένη.

Πάντα να παίρνεις οτι αξίζεις, μην αρκείσαι με τα λίγα.
Γύρισε σελίδα και θα δεις πως θα έρθει και η ελπίδα.
Όσους σε θέλανε κάτω, θα τους κόψει σα λεπίδα.
Πάντα κάνε διαφορά, όπως μεσ' το γάλα η μύγα.

Εγώ συνήθισα οτι νιώθω να γράφω
Κάποιοι δεν το εκτίμησαν, θέλανε να με δούν στον τάφο.
Και τώρα μεσ΄τον τάφο, στίχους γράφω συναιχώς.
Για όποια μνήμη μου έχει μείνει, ενω είμαι ψυχικά νεκρός.

Είναι οι στίχοι μου, η αλήθεια μου.
Όσα έχω μεσ΄ τα στήθεια μου.
Και ο μοναδικός λόγος πλέον για τα ξενύχτια μου.

Είναι για όσους δίπλα στάθηκαν.
Γι αυτούς που κάπου χάθηκαν.
Γί αυτους που δε με νιώθουν.
Είναι γι αυτούς που με αισθάνθηκαν.

Είναι για όσες γκόμενες που μαζί μου έχουνε ζήσει.
Που όντως με έχουν αγαπήσει και δε με έχουνε πουλήσει.
Είναι για οσες κάποια βράδυα μαζί μου έχουν λυγίσει.
Έχουν δακρύσει.
Δεν κοιτούσανε μονάχα το γαμίση.

Είναι οι στίχοι σε σελίδες που κάποτε είχα αρχίσει.
Ένα κουπλέ που είχα σκίσει.
Γιάτι δεν έβρισκα λύση.
Τα αισθήματα που σε σελίδες έχω ζωγραφίσει
Είναι απ΄ όλα τα τετράδια που έχω τερματίσει.

Είναι για 'μενα, για 'σένα.
Είναι για όλους μαζί.
Δέν έχει σύνορα για όποιον εκφράζει πάντα θα είναι εκεί.

Είναι για 'μενα, για 'σένα.
Θα είναι για όλους εκεί.
Για όποιον νίωθει πάντα θα είναι εκεί.
Η δίκη μου μουσίκη.