Το μέτρημα Νατάσσα Μποφίλιου | live@48festival kne-Odigiti

Η νέα γενιά με το ΚΚΕ για "το μεγάλο, το ωραίο, το συγκλονιστικό" (Ν. Μπελογιάννης) Σοσιαλισμός, η απάντηση τον 21ο αιώνα

48o ΦΕΣΤΙΒΑΛ KNE-ΟΔΗΓΗΤΗ 22-23-24/9/2022

Τους ανθρώπους της ζωής μου
κάθισα να τους μετρήσω
τους παρόντες, τους απόντες
κάνα δυο περαστικούς.
Όσους ήρθαν για να μείνουν
όσους έφυγαν πριν γίνουν,
τους κοινόχρηστους, τους ξένους,
τους πολύ προσωπικούς.

Και μου βγαίνουν πάντα λίγοι
ή μου βγαίνουνε πολλοί
κι είναι η μοναξιά που επείγει
ό,τι με μελαγχολεί.
Και μου βγαίνουν πάντα λίγοι
ή μου βγαίνουνε πολλοί
σ’ ένα μέτρημα που ανοίγει
την παλιά μου την πληγή.

Τους ανθρώπους της ζωής μου
θα `θελα να τους κρατήσω…
Τα αγρίμια, τους αγγέλους
και τους πιο κανονικούς.
Όσους άφησαν σημάδι
όσους πήρε το σκοτάδι,
τους εκείνους, τους τυχαίους
τους πολύ προσωπικούς.

Και μου βγαίνουν πάντα λίγοι
ή μου βγαίνουνε πολλοί
κι είναι η μοναξιά που επείγει
ό,τι με μελαγχολεί.
Και μου βγαίνουν πάντα λίγοι
ή μου βγαίνουνε πολλοί
σ’ ένα μέτρημα που ανοίγει
την παλιά μου την πληγή.

Άνθρωποι μόνοι που άφησαν σκόνη
φιλίες και αγάπες που πήραν οι δρόμοι
κλεμμένοι, κρυμμένοι, κρυφά δανεισμένοι
τυχαίοι, γενναίοι, δειλοί, φοβισμένοι
δικοί μου και ξένοι, λαμπροί και θλιμμένοι
σε σχέσεις, σε σπίτια καλά κλειδωμένοι.
Χαρούμενοι, άσχετοι, συνεπιβάτες
Μποέμ καλλιτέχνες, παιδιά με γραβάτες.
Εχθροί μου και φίλοι, μικροί και μεγάλοι
που δίνουν με μέτρο, που κάνουν σπατάλη.
Αγάπες που έμοιαζαν να `χουν αξία
και άλλες που ξέμειναν στη χειραψία
Φτωχοί συγγενείς που σερβίρουν τα έτοιμα
οι λογικοί κι όσοι ζουν με το αίσθημα.
Οι λογικοί κι όσοι ζουν με το αίσθημα
Οι λογικοί κι όσοι ζουν με το αίσθημα…
Όσοι ζουν με το αίσθημα….
Φοβάμαι…πως χάνω το μέτρημα ….

Πριν ακόμα ανέβει στη Σκηνή, με την αναγγελία και μόνο ότι σε λίγο ακολουθεί η συναυλία με την Νατάσσα Μποφίλιου, χειροκροτήματα και φωνές ενθουσιασμού ακούστηκαν σε όλο το γήπεδο της Κεντρικής Σκηνής.
Κι μόλις ανέβηκε τους αντάμειψε και με το παραπάνω, με την εκρηκτική της σκηνική παρουσία και τις ερμηνείες της που συνεχίζουν να καθηλώνουν τον κόσμο που έχει κατακλύσει την κεντρική σκηνή Ολα τα στόματα ενώθηκαν από τις πρώτες νότες να φωνάζουν τραγουδώντας «Για πάντα άλλος ένας μύθος»... και η συνέχεια ήταν ανάλογη, όταν χαιρέτισε τους συντρόφους και τους φίλους των συντρόφων της, καλώντας τους όλους μαζί σε αγώνα και... στις «μέρες του φωτός»!