when Greece smells like the sea όταν η Ελλάδα μυρίζει θάλασσα

Η Ναύπακτος είναι παραθαλάσσια πόλη της Αιτωλοακαρνανίας στον Κορινθιακό κόλπο. Είναι χτισμένη ανάμεσα στο Αντίρριο και στις εκβολές του ποταμού Μόρνου, στο νοτιοανατολικό τμήμα του νομού και έχει πληθυσμό 13.415 κατοίκουςΤο Γαλαξίδι βρίσκεται στη βόρεια ακτή του Κορινθιακού κόλπου και συγκεκριμένα, στη δυτική πλευρά του κόλπου της Ιτέας.[1] Απέχει 29 χλμ. (οδηγικά - μέσω Ιτέας) νότια από την Άμφισσα (έδρα του δήμου) και 66 χλμ. ανατολικά από τη Ναύπακτο. Είναι αρκετά γνωστό για τη ναυτιλία που είχε αναπτύξει τον προηγούμενο αιώνα καθώς και για τη γραφικότητα του, λόγοι για τους οποίους προσελκύει αρκετούς επισκέπτες, κυρίως κατά τους θερινούς μήνες.Ο Άγιόκαμπος είναι χωριό της τοπικής κοινότητας Σκήτης, της δημοτικής ενότητας Μελιβοίας, του δήμου Αγιάς, της περιφερειακής ενότητας Λάρισας, στην περιφέρεια Θεσσαλίας, σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης.Τα Νέα Μεσάγκαλα βρίσκονται στα όρια με την Περιφερειακή Ενότητα Πιερίας, στην ακτή του Θερμαϊκού Κόλπου και κοντά στο ακρωτήριο Πλαταμώνα.[1] Απέχουν περίπου 30 χλμ. ΒΑ. από το Μακρυχώρι (έδρα του δήμου), 48 χλμ. Ν.-ΝΑ. από την Κατερίνη και 49 χλμ. Β.-ΒΑ. από την Λάρισα. Είναι μία από τις δύο περιοχές, του οικισμού της παραλίας της Αιγάνης,[2] που ανήκει στην τοπική κοινότητα Αιγάνης της δημοτικής ενότητας Κάτω Ολύμπου, ο οποίος αποτελεί διοικητικό τμήμα του δήμου Τεμπών που ανήκει στην περιφερειακή ενότητα Λάρισας.[3] Ο κατοικήσιμος οικισμός των Μεσαγκάλων, περιλαμβάνει οργανωμένες παραλίες και αποτελεί κατάλληλο προορισμό για ορειβασία και πεζοπορία στα ορεινά μονοπάτια του. Ο δεύτερος οικισμός της παραλίας της Αιγάνης είναι το Καστρί-Λουτρό.Η Λίμνη Πλαστήρα είναι λίμνη που βρίσκεται στον Νομό Καρδίτσας. Είναι τεχνητή λίμνη και το επίσημό της όνομα είναι λίμνη Ταυρωπού.

Σχηματισμός της λίμνης
Σχηματίστηκε το 1959 με την ολοκλήρωση του φράγματος στο νότιο άκρο της επί της αρχής του ποταμού Ταυρωπού ή Μέγδοβα, η ιδέα δε για την κατασκευή της αποδόθηκε στον στρατιωτικό και πολιτικό Νικόλαο Πλαστήρα, όταν το 1935 που επισκέφθηκε την γενέτειρά του, και είχαν σημειωθεί καταστροφικές πλημμύρες στη περιοχή και την Μακεδονία από συνεχείς βροχοπτώσεις, βλέποντας τον χώρο φέρεται να είπε πως "εδώ μια μέρα θα γίνει λίμνη", απ' όπου και το πιο γνωστό της όνομα.
Η χρηματοδότησή της έγινε από χρήματα που χρωστούσε η Ιταλία στην Ελλάδα (πολεμικές επανορθώσεις) και την κατασκευή ανέλαβε γαλλική εταιρεία. Σήμερα τη διαχείριση του φράγματος έχει αναλάβει η ΔΕΗ. Πριν την κατασκευή της λίμνης, υπήρχε στο οροπέδιο το λεγόμενο αεροδρόμιο Νεράιδας, που δημιουργήθηκε κατά την κατοχή από τους Άγγλους, όπου και προσγειώθηκε στην κατεχόμενη Ελλάδα το πρώτο συμμαχικό αεροπλάνο (Αύγουστος 1943).

Σημερινή εικόνα της λίμνης
Περιέχει 400 εκατ. κυβικά μέτρα νερού, έχει μέγιστο μήκος 12 χλμ., μέγιστο πλάτος 4 χλμ., η συνολική της επιφάνεια είναι 24 τ.χλμ., ενώ το μέγιστο βάθος της είναι γύρω στα 60 μ. και το ανώτατο υψόμετρο της είναι 750 μ.. Το νερό της χρησιμοποιείται για ύδρευση της Καρδίτσας, για άρδευση του κάμπου και για ηλεκτροπαραγωγή, καθώς εκεί κοντά, στο χωριό Μητρόπολη, βρίσκεται και υδροηλεκτρικό εργοστάσιο ισχύος 129,9 MWatt, το οποίο τέθηκε σε λειτουργία στις 10 Οκτωβρίου του 1962. Τα τελευταία χρόνια η λίμνη έχει αξιοποιηθεί και τουριστικά, με αρκετές δραστηριότητες πάνω και γύρω από τη λίμνη. Για παράδειγμα, δραστηριότητες με τις οποίες μπορεί κάποιος να ασχοληθεί είναι η ποδηλασία, η πεζοπορία, η ιππασία, το υδροποδήλατο, η τοξοβολία, το κανό και φυσικά η κολύμβηση. Κάθε χρόνο διοργανώνεται ο κολυμβητικός διάπλους της Λίμνης Πλαστήρα, μια διαδρομή πέντε χιλιομέτρων, από την πλαζ Πεζούλας ως την πλαζ Λαμπερού.Ο Βόλος είναι πόλη της Θεσσαλίας, κτισμένη στον μυχό του Παγασητικού κόλπου, κοντά στη θέση της αρχαίας Ιωλκού και στους πρόποδες του βουνού των Κενταύρων, του Πηλίου. Αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες πόλεις και ένα από τα σημαντικότερα λιμάνια της Ελλάδας.

Ο μόνιμος πληθυσμός του πολεοδομικού συγκροτήματος Βόλου ανέρχεται σε 125.248 κατοίκους, σύμφωνα με την απογραφή του 2011[2]. Ο πληθυσμός του διευρυμένου καλλικρατικού Δήμου Βόλου ανέρχεται σε 144.449 κατοίκους.[3]Όλο το βουνό είναι κατάφυτο από δάση με πανύψηλες οξιές, βελανιδιές, πλατάνια, αγριοκαστανιές, δασική πεύκη, καθώς και συστάδες υβριδογενούς ελάτης. Στα χαμηλότερα υψόμετρα υπάρχουν καλλιέργειες με μηλιές στις ανατολικές πλαγιές, με ελιές στα νότια καθώς και πολύ πυκνή μακία βλάστηση. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό είναι και η υδρολογική του φύση καθώς οι ανατολικές πλαγιές δέχονται πολύ μεγάλα ποσά βροχής και χιονιού που ξεπερνάνε κατά πολύ τη μέση τιμή της πεδινής Θεσσαλίας. Παρά την παρουσία σε ποσοστό 70% σχιστολιθικών πετρωμάτων που δεν θα επέτρεπαν την δημιουργία σημαντικών υπόγειων πηγών, η ύπαρξη μεγάλων ρηγμάτων έχει οδηγήσει στη δημιουργία αξιόλογων πηγών. Οι σημαντικότερες εξ αυτών είναι αυτές της Καλιακούδας και της Λαγωνίκας. Συνολικά οι γνωστές πηγές στο βουνό φτάνουν τις 70. Ποτάμια με σταθερή ροή δεν υπάρχουν στο Πήλιο, αλλά μεγάλες ρεματιές, όπως αυτή της Λαγωνίκας,of Lefkada, Greece